Kita ko si Pisces na may hawak ng pan at si Kira na nakayakap mula sa likod ni Pisces habang tumatawa. Dumaloy ang pait sa sikmura ko at para bang piniga ang puso ko. Napalingon sila sa akin. Ibinalik ni Pisces ang tingin sa pan. Umigting ang panga niya bago baliktarin ang pancake na nasa pan. Si Kira ay nanatiling nakayakap sa kanya. Makalipas ang ilang sandali ay bumitaw siya.  "Andito ka pala, Collier." She smirked. Hindi ako nagsalita pero nagpatuloy na lang sa pagpasok sa kusina. "Collier." Inawat ako ni Nate na magpatuloy pa pero hindi ako nagpatinag. Ano namang pakiala

"Saan ba makikita ang paaralan na 'yon?" tanong ko. "There is a small island in the eastern wing of the Coventry. Doon matatagpuan ang Zombie University. It is a school, only for brave people. Doon sa may mga naitabing pera bago ang simula ng outbreak. Maraming sumusubok na pumasok pero kaunti ang nagagawang makalabas. Kung hindi mae expel, mamamatay," paliwanag ni Nate, nananatiling seryoso. "Get ready. Aalis na tayo bukas." Pisces ordered. Totoo ngang ang mas natutupad pa ang mga biglaang plano. I don't know, biglaan lang naman kasi. O baka para sa akin lang dahil hindi na ako naiinformed sa mga nagaganap dahil nag resign ako sa trabaho. Babalik na lang siguro ako kapag naayos ko na ang lahat. 

It was followed with screams. Pisces entered the room. We followed him.  He's dead.  'I'm sorry for being a failure' was written on a mirror using red ink. I was in shock! He committed suicide because of that stupid professor! Hindi ko alam kung paano 'yon ipag-sisink in sa utak ko. An innocent student died. He failed to pass their project because he was injured on one of their major subjects. He tried to pass his project but the professor rejected it. He committed suicide because of the extreme depression that happened in a short period of time. He died because of someone's inconsiderati

Wala lang naman sa kanila pero pakiramdam ko ay isa akong malaking failure. Natalo ako ni Kira! "That's just fine, Collier. Marami pa namang ibang laro." Bakas sa boses ni Celine ang pangamba. Hindi niya naman kailangang mangamba para sa akin. Nawalan na ako ng gana sa ibang laro. Lumipas ang mga oras at ibinaling ko na lang sa iba ang atensyon ko. Maraming gustong makipag-usap sa akin kaya inubos ko na lang ang oras ko sa pakikipag-usap sa kanila. "Wow, so lucky of me. Nakausap ko ang isang Collier Harrington! Dati ay napapanood ko lang sa mga tape, ngayon kausap ko na talaga." Mangha ang isang lalaki na nakikipag-usap sa akin. Kada yata may bago ay nag-aabot ng maiinom. Medyo tipsy na ako at hindi ko ito gusto! An

I woke up feeling dizzy. As if someone mixed my brain inside my head. It hurts to the point that it affects my whole body.  Ganito ba ang pakiramdam ng malapit nang mamatay? "Sana lang talaga ay nagustuhan ni Pisces ang munting regalo ko. Bahay para sa kanila ni Sophia."  Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at ang tumambad sa akin ay ang nakakalokong ngisi ni Miss Crimson. Tiim-bagang kong nilingon si Miss Crimson. "Hi!" I heard a familiar voice. I turned to the far corner. The door opened. Iniluwa nito si Kira na abot tenga ang ngiti. I couldn't process all of it. Of course, Collier!