“MUFFIN…” Lumabas iyon mula sa bibig ni Bastie na tila hapong hapo. Gusto sana niyang habulin ang kasintahan ngunit bigla siyang na manhid mula sa kanyang pagkakaluhod. Suddenly everything stopped. Kung hindi pa siya inalalayan na tumayo ng mga kaibigan ay hindi pa siya nakaupo sa bench na naroon. He was really shocked and confused at the same time. What went wrong?“I-I’m sorry…” Paulit ulit ang tinig na iyon ni Ice sa kanyang isipan. Hindi ba’t mahal din siya ng kasintahan? Bakit naging ganun ang kasagutan nito? He made sure that evening would be magical. Hindi niya inaasahan na ang gabi sana na puno ng kaligayahan ay mauuwi sa ganito. 

KASALUKUYANG nasa labas ng bahay ng mga Del Mundo si Bastie at matiyagang naghihintay mula sa kanyang sasakyan. Nagbabakasakali na sumilip si Ice mula sa veranda sa itaas okaya naman ay ma-isipan nito na lumabas o pumunta ng boutique nito. Ito ang ikatlong araw ng kanyang paghihintay. Umuuwi lang siya tuwing hatinggabi upang maligo at matulog sandali at pagkatapos ay muling bumabalik sa labas ng bahay nila Ice. Araw araw din siyang may dalang bulaklak at ipina-pasuyo sa mga kasambahay nila Ice. Madalas siyang yayain sa loob ng bahay ng mga kasambahay o ng mga magulang ng dalaga ngunit magalang siyang tumatanggi.Mas gusto niyang maghintay sa labas, upang sa ganoon ay may isa pa siyang pag-asa na makita ang dalaga. Ang veranda sa silid nito. Nagbabakasakali siya na dudungaw ito roon kagaya ng dati. 

ILANG MINUTO din na tulala si Bastie sa loob ng opisina ni Ice bago siya natauhan. Mabilis na sinundan niya ang dalaga.Nakita niya itong lulan na ng sasakyan nito at akmang aalis na ng boutique. Mabilis na sumakay siya sa kanyang sasakyan at sinundan si Ice. He really needs to talk to her. Kahit naguguluhan siya kung bakit ganito ang pakikitungo ng dalaga sa kanya. Kahit sobrang nasasaktan na siya sa lahat ng mga nangyayari. Ilang saglit pa ay bumaba ang dalaga sa isang restaurant. Mabilis na sinundan niya ito sa loob ng restaurant. Wala siyang ideya kung alam ng dalaga na nakabuntot siya rito. Nang makarating sila sa parte ng restaurant na hindi makakakuha ng atensyon ng mga tao ay mabilis na nilagpasan niya ito at humarang sa harapan nito. Base sa re

MASAKIT MANG ISIPIN, kailangan tanggapin kung kelan ka naging seryoso saka ka niya gagaguhin! O, Diyos ko, ano ba naman ito. ‘Di ba, ‘lang hiya, nagmukha akong tanga. Pinaasa niya lang ako, lecheng pag-ibig to. Diyos ko, ano ba naman ito…“Lecheng pag-ibig to! Wooo!” Sigaw ni Bastie mula sa counter habang nakikinig sa banda na umaawit sa entablado. Tinungga niya ang baso na may lamang alak. “Hinay hinay lang pare.” Saway ni Jayden sa kanya.Nasa loob sila ng isang bar at ngayong gabi gusto niyang magpakalunod sa alak! Walang pakialam na muli siyang humingi ng isa pang shot sa bartender.“Malalasing ka sa ginagawa mo.” Wika ni Dean na kababakasan ng pag-aalala sa tinig. 

TINAWAGAN NI BASTIE ang sekretarya ni Ice at nakumpirma nga niya na natuloy ang outdoor fashion show nito. Habang patungo siya sa lokasyon ng dalaga ay dumidilim ang paligid dahil sa maitim na ulap na tila ba magbubuhos ng ulan anumang saglit. Hindi pa umuulan sa parte na iyon ng daan ngunit sa lokasyon ng kanyang penthouse ay umuulan na. Binilisan niya ang pagmamaneho. Ewan ba niya, sinaktan na siya at lahat lahat ng dalaga ngunit heto siya alalang ala pa rin dito.Nang makarating siya sa lokasyon ni Ice ay nakita niyang nagmamadali na ang lahat sa pag-papack up. Malamang ay kinansela na ang naturang outdoor fashion show dahil sa nagbabadyang ulan.Ilang saglit siyang natigilan habang pinapanood ang bawat galaw ng dalaga. Kumuha muna siya ng lakas ng loob bago kunin ang atensyon nito.