KYLER POVHindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa mga naririnig ko sa kaniya ngayon. Pinunasan niya ang mga luha niya saka seryoso akong tiningnan sa mata. Yan nanaman ang blangko niyang tingin, walang pakialam na tingin.“Iniwan kita ng dahil sayo. Oo mahal kita pero hindi ko kayang magbulag bulagan. Noong gabing yun, nagpunta akong mall para bumili sana ng mga ingredients dahil gusto kong gumawa ng mango graham. Ng pauwi na ako nakita kita, nakita ko yung kotse mo kaya sinundan kita. May tiwala ako sayo noon pero gusto lang kitang makita kaya sinundan kita pero hindi ko inaasahan yung mga sumunod na nangyari. Kasama mo noon si Clarrisa na bumaba sa kotse mo. Dahil nacurious ako sa inyo sinundan ko kayo at dun ko nalaman lahat, dun ko narinig lahat! Hindi kita iniwan ng walang dahilan. Hindi ba dapat mas masaya ka na noon dahil ako na ang kusang umalis sa buhay mo?”Hindi ko na magalaw a

“Sige po. Excuse me.” Tumango tango na lamang sila saka ako naglakad papalapit sa mga pagkain dahil hindi pa ako kumain. Nanguha lang ako ng ilang pagkain saka umupo sa available na table dun. Tahimik akong kumain dun until may umupo sa bandang harapan ko pero hindi ko na pinansin pa. Pinagpatuloy ko ang pagkain ko.“Stop staring at me.” Saad ko sa taong nasa harapan ko. Uminom ako ng tubig at nagpunas ng tissue sa bibig saka ko tinignan ang nasa harap ko.“What do you want?” tanong ko ng makita kong siya ang nasa harap ko at nakatitig lang.“Can we talk?”“We’re already talking.”“Ah yeah. I mean Can I talk to you in private?” sumandal ako sa upuan ko at diretso ko siyang tiningnan.“Sabihin mo na lang ang gusto mong sabihin dito. Wala akong oras para makipag-usap sayo kung gusto mong maka

KYLER POVDiretso akong nakatingin sa labas ng bintana ko habang nakapamulsa ang dalawa kong kamay sa bulsa ko. Ramdam ko pa rin ang pagkunot ng noo ko.Aware naman ako sa naging asal ko kanina sa harap ni Keisha at Kieffer. Hindi ko lang talaga maiwasang hindi mag-isip. Masyado na akong naguguluhan sa nararamdaman ko.Oo una kong minahal si Sasha pero si Keisha na ang kasalukuyan ko at may anak pa kami kaya bakit naguguluhan ako ngayong nalaman kong buhay nga si Sasha. Hindi tama ang iniisip mo Kyler, hindi tama ito. Mahal ko pa nga ba si Sasha o minahal ko nga ba talaga si Keisha? Mariin akong napapikit at hinilot ang sintido ko. Iniling iling ko ang ulo ko dahil mali, hindi tama.Ano naman sayo Kyler kung buhay pa nga ba si Sasha? Kamustahin mo lang siya okay na yun and win Keisha back. Pero masyado akong kinokontra ng puso ko. Ang gulo gulo na, hindi ko na maintindihan ang sarili ko.

KYLER POVUmuwi ako sa bahay na bagsak ang balikat ko. Umupo muna ako sa sofa at isinandal ang batok dun. Hanggang ngayon ang gulo gulo ng isip ko.“Hi Kyler.” napamulat ako ng marinig ko ang boses ni Clarrisa.“What are you doing here?” kunot noo kong tanong sa kaniya.“Masama bang dalawin ka?” nakanguso niyang sabi. Hindi ko naman na siya pinansin pa pero naramdaman ko ang pag-upo niya.“Wala ka ng time sa akin ah?” maarte pa niyang sabi.“Wala akong responsibilidad sayo Clarrisa.” Diretso kong sabi.“Lagi yan na lang ang sinasabi mo eh. Bakit ba kasi hanggang ngayon ayaw mo pa?!” inis niyang tanong sa akin.“Wala akong planong pakasalan ka Clarrisa.” Gulat naman siyang napatingin sa akin habang nakanganga pa ang bibig niya.

“Nanjan ka pa ba?”“Sasha Crawford ba kamo?” pag-uulit ko dahil baka nagkakamali lang ako ng rinig sa sinabi niya.“Yes.” Pagkasagot niya yun ay nagulat ako ng may humablot sa cell phone ko saka pinatay.“Bakit niyo ginawa yun mom?!! Can’t you see? May kausap ako!” inis kong sigaw sa kaniya ng patayan niya ng cell phone si Detective.“Sabihin mo nga sa akin? Hinahanap mo ba yang Sasha na yan?!”“Hindi ba at pinapahanap niyo rin naman siya! Eh maano naman kung tumulong ako!”“Hindi ko na kailangan ang tulong mo Kyler. Tama na yung ako na lang ang naghahanap!”“Ano bang nangyayari sayo mom?” malumanay kong tanong sa kaniya dahil parang nagiging over acting siya.“Ano naman kung hanapin ko siya? Ayaw niyo ba ng mas mapapadali? Huh?&rdqu