“Nanjan ka pa ba?”
“Sasha Crawford ba kamo?” pag-uulit ko dahil baka nagkakamali lang ako ng rinig sa sinabi niya.
“Yes.” Pagkasagot niya yun ay nagulat ako ng may humablot sa cell phone ko saka pinatay.
“Bakit niyo ginawa yun mom?!! Can’t you see? May kausap ako!” inis kong sigaw sa kaniya ng patayan niya ng cell phone si Detective.
“Sabihin mo nga sa akin? Hinahanap mo ba yang Sasha na yan?!”
“Hindi ba at pinapahanap niyo rin naman siya! Eh maano naman kung tumulong ako!”
“Hindi ko na kailangan ang tulong mo Kyler. Tama na yung ako na lang ang naghahanap!”
“Ano bang nangyayari sayo mom?” malumanay kong tanong sa kaniya dahil parang nagiging over acting siya.
“Ano naman kung hanapin ko siya? Ayaw niyo ba ng mas mapapadali? Huh?&rdqu
KYLER POV Tahimik akong nakaupo sa sofa ko ng may biglang kumatok sa pintuan ko. “What are you doing here?” walang gana kong tanong sa kaniya ng pagbuksan ko siya ng pintuan. “Anong balita?” bungad niyang tanong. Nilampasan ko na siya at naupo na sa sofa ganun din siya. “Hindi pa rin siya nahahanap.” “Wala ka man lang bang nabalitaan tungkol sa kaniya?” tinitigan ko ang mga mata niya at nilabanan niya rin ang mga titig ko. “Akala ko ba ay hahanapin mo rin siya?” dun lang siya kumalas sa titigan namin ng tanungin ko. “Makikibalita na lang ako dahil alam ko naman na ang kinuha mong detective ay ang pinakamagaling. Wala ka pa rin bang nababalitaan sa kaniya?” humugot muna ako ng napakalalim na hininga saka siya sinagot. “Sasha Crawford Almiro ang tunay niyang pangalan.” Pilit ko siyang nginitian ng kumunot ang noo ni
Hilaw siyang natawa dahil salubong na salubong na talaga ang kilay ko. “Matagal ko na kayong pinagmamasdan, isang buwan mo pa lang sa Baler.” Hindi ako umimik dahil gusto kong marinig ang mga sasabihin niya. “Ang tanga tanga ko lang dahil nadala ako sa galit ko. Nagpadala ako sa sinabi ng ibang tao, kung hindi lang siguro ako naduwag noon malamang nasa iisang bahay na tayo ngayon pero ayaw pa rin sa atin ng tadhana.” Huminto siya at nagpunas ng luha niya saka hilaw nanamang natawa. “Ang daya daya niya dahil pinaglalaruan tayong dalawa. Ano bang nagawa natin at pinagtagpo tayong dalawa kung sa huli hindi rin naman pala?” napaiwas ako ng tingin sa kaniya dahil heto nanamang puso ko ay bumibilis nanaman sa pagtibok. Hindi ko siya maintindihan sa sinasabi niya. “Kahit anong gawin ko yatang ipaglaban ang pagmamahal ko sayo walang mangyayari dahil marami tayong makakalaban.” Ang dami niya ng sinasabi pero wa
KYLER POV Pilit ang ngiti ko ng makaalis ako sa condo niya. Sana panaginip lang ang lahat, sana nanaginip lang ako. Sana hindi totoo lahat ng nalaman ko. Gisingin niyo na lang ako kung panaginip lang ito. Hindi na ako natutuwa. Pinalis ko ang luhang lumandas sa pisngi ko at dumiretso na ako sa bahay para maligo at makapasok ng opisina. Mabilis akong nakapaggayak at nandito na ako sa office ko. Mariin akong napapikit at isinandal ang batok ko sa sofa. Bakit ba nangyayari ang lahat ng ito? Lord alam kong may dahilan ka kung bakit mo ito ginagawa. Alam kong meron pero sana naman huwag mo naman kaming paghiwalayin ng tuluyan. Hindi ko kakayanin, pakiusap hindi ko kakayanin. Huwag mo naman kaming pigilan sa pagmamahalan namin, hindi man ako sigurado kung mahal pa nga ba niya ako pero huwag mo naman pong hadlangan yun dahil gagawin ko ang lahat bumalik lang ang pagmamahal niya sa akin.
KEISHA POVNang makalabas na si Louie ay itinuon ko ang paningin ko sa mag-ama.“Kumain ka na ba?”“Opo Daddy tapos na kami ni Mommy, kayo po ba?” umiling naman si Kyler.“Hindi pa eh kung magpapasama ba ako sa inyo ni Mommy kumain sa labas, sasamahan niyo ba ako?” hindi ko alam pero biglang kumirot ang dibdib ko sa paraan ng pananalita niya, parang ang lungkot lungkot. Hindi ko maintindihan. May problema siyang ayaw niyang ipagsabi. Napabuntong hininga na lamang ako sa naiisip ko.“Oo naman po Daddy, diba Mommy?” gulat pa akong napatingin kay Kieffer at unti unting tumango.“O-Oo naman hehehe.” Tumayo na silang dalawa kaya tumayo na rin ako. Nginitian ako ni Kyler pero parang ang lungkot. Nahahawa ako sa nararamdaman niya. Nginitian ko na lang din siya saka kami lumabas ng office niya.
“Siya si Attorney Echavez.” “Hindi ko kailangan ng Attorney galing sa inyo.” Sambit ko. “Alam ko, siya ang nag-utos para alisin ang preno ng sinasakyan niyo.” Galit akong nilingon ang isang matandang nakayuko na ngayon sa harapan ko. “Anong nagawa sayo ng pamilya ko para gawan mo ng masama?! Alam mo ba kung anong pinagdaanan ko ng dahil sa demonyo mong utak!! Magbabayad kang hay*p ka!!” napatayo ako sa kinauupuan ko at sinampal siya! PAAAAAAAK “Bitawan niyo ako!” “Calm down Ms. Almiro!” Nagpupumiglas ako sa hawak ng dalawang pulis at sinamaan ko naman ng tingin ang Attorney na to. “Pasensya na po kayo Ma’am Sasha.” Taka ko siyang tiningnan. “Kilala mo ako?” tumango naman siya. “Kilala ko po ang buong pamilya niyo.” Unti unti akong kumalma at umupo. “Wha
“What are you doing here?” takang tanong ni Florence pagpasok ko. “Visiting you?” sarkastiko kong tanong. Hilaw naman siyang natawa. “I didn’t know na binibisita mo na pala ako ngayon. Tell me anong dahilan mo?” lumapit siya sa akin at pinagmasdan ang kabuuan ko. Pasiring ko naman siyang tiningnan at parang pinag-aaralan ang mukha niya. “Ano sa tingin mo?”naglakad lakad pa ako sa sala niya at tinitingnan ang mga frame don. Puro mukha niya at ng pamilya ang nandito. “Ano bang ginagawa mo dito?” bakas na ang inis sa tono niya pero hindi ko siya pinansin. Naagaw ng isang kwarto ang paningin ko kung saan may isang napakalaking frame ang nandun. Nilampasan ko na si Florence at pinasok at isang kwartong walang pintuan bukas lang siya. Dun sa loob ko napansin ang mas maraming frame sa dingding at sa mga iba pang lagayan. “Umalis ka na dito, trespassing ang ginagawa mo.” Si
Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit.“I’m sorry, I’m sorry Keisha. I’m really sorry.” Paulit ulit kong sorry sa kaniya pero hindi niya ako kinibo.“Alam kong kailangang pagbayaran ni mommy lahat ng kasalanan niya at malugod kong tatanggapin yun. Sabihin mo sa akin kung anong dapat kong gawin para mabawasan ang sakit na nararamdaman mo.” Umiiyak ko ng saad. Hindi niya ako iniimikan kaya mas lalo ko siyang niyakap ng mahigpit.“Ikaw ay nagkasala sa batas Florence Stanford.” Maya maya’y rinig ko sa likuran ko. Kumalas na ako sa pagkakayakap sa kaniya at tiningnan si Mommy.Wala siyang imik na sumunod sa mga pulis na hindi ko namalayang nandito na pala. Wala akong magawa para sa kanilang dalawa. Pinanuod ko na lamang ang paglabas nila at ng tuluyan ng mawala sila sa paningin ko ay ibinalik ko kay Keisha ang atensyon ko.“Kelan pa? kelan mo pa nalaman?” tanong ko at tiningnan ni
KEISHA POVNakarating ako ng prisinto at iginiya na lamang ako sa isang kwarto kung saan nakalagay si Florence. Nakaupo siya at may posas ang dalawang kamay. Tumayo ang isang pulis na sa tingin ko ay nagtatanong tanong sa kaniya.Iniwan nila kaming dalawa dun at katahimikan ang namutawi sa apat na sulok ng kwartong ito.Umupo ako sa harapan niya at nakayuko naman siya.Tinitigan ko siya.“Wala ka bang dapat sabihin sa akin?” basag ko sa katahimikan. Nanatili siyang nakayuko at nilalaro ang mga daliri.“Siguro naman deserve ko ng paliwanag mo. Why? Anong ginawa namin ng pamilya ko para ganunin mo kami?” hindi pa rin siya sumasagot sa tanong ko at naiinis na ako.“Anong meron sa will na yun at kailangan mo pang lagasin kaming pamilya? Kaso malas mo eh, binuhay yata talaga ako para balikan ka.” Napapakuyom