ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครนอกจากเฟย์เมื่อเขาเห็นเธอ เซนตัวสั่นและรู้สึกเหมือนกำลังร้องไห้ ความขมขื่นและความเสียใจท่วมท้นอยู่ในใจของเขา เขาก้มหน้าและหลบหน้าเธอเพื่อเดินไปอีกทาง"เซน!"เฟย์เรียกชื่อเขาเขาหยุดเดินสักพักแล้วเขาก็รีบเดินต่อ เขาไม่อยากจะอยู่ที่นั่นเฟย์รีบตามเขาไปเซนได้ยินเสียงฝีเท้า เขารีบเดินให้เร็วขึ้นและเปลี่ยนเป็นวิ่งหนีเฟย์วิ่งตามเขา แต่เธอใส่รองเท้าส้นสูงและเธอตามเขาไม่ทัน แล้วก็เกิดอุบัติเหตุข้อเท้าพลิก ทำให้เธอล้มลงบนพื้นและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเซนหันมาและเห็นเธอล้มลงบนพื้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา เขาอยากจะใจแข็ง แต่เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนั้นก็ทำไม่ได้เฟย์นั่งอยู่บนพื้นและมองมาที่เขาด้วยความเสียใจ เซนถอนหายใจและตำหนิตัวเองที่ไร้ประโยชน์ เขาเดินเข้ามาช่วยพาเธอไปนั่งบนม้านั่งที่อยู่ข้าง ๆ โดยไม่พูดอะไร เขานวดข้อเท้าให้เธอเงียบ ๆ"ฉันขอโทษนะ เซน..." เฟย์พูดด้วยความรู้สึกผิดและละอายใจเซนไม่ตอบ หลังจากที่เขานวดข้อเท้าให้เธอเสร็จแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืนและกำลังจะเดินจากไปอีก เขาไม่มองหรือสบตาเธอเลยเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะไป เธอจับเสื้อของเขาอย่างลังเลแล้วพูดข

เซนยิ้มเยาะ และเขาก็แกล้งพูดต่อ "ไม่ใช่ว่าผมไม่เต็มใจที่จะช่วยพวกคุณทุกคนหรอกนะ แต่ตอนนี้ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ก็จริงอยู่ที่ผมช่วยชีวิตจอร์แดน และเขาก็ยังติดค้างผมอยู่ แต่เขาก็ได้ตอบแทนผมแล้ว"เมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็พูดอะไรไม่ออกเซนถอนหายใจแล้วพูดต่อ "การที่จอร์แดนมางานฉลองวันเกิดของคุณปู่นั้น ไม่ใช่การตอบแทน มันยังเป็นความผิดของพวกคุณที่ไล่ผมออกไปจากงาน และพวกคุณก็ทำให้เขาไม่พอใจ เขาโกรธจนอยากจะทำลายตระกูลคาร์เตอร์อีก ตอนนี้ผมก็โทรบอกเขาให้ใจเย็นแล้ว ผมได้รับสิ่งที่เขาติดค้างผมแล้ว เขาเป็นผู้นำของตระกูลลาร์สัน คนมีอิทธิพลอย่างเขา พวกเราควรทำตามคำสั่งของผมนะ"พวกเขาหน้าชากันไปเลย พวกเขาทำหน้าเหมือนมีสิ่งสกปรกติดคออยู่ ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น พวกเขาก็คงไม่ไล่เซนออกไปจากงานเลี้ยงหรอก!โฮวาร์ดคิดอะไรขึ้นมาได้ เขาถามอย่างลังเล "งั้นเราก็ไม่ขออะไรจากจอร์แดนอีกแล้ว แต่อย่างน้อยให้เขาคืนของขวัญวันเกิด ที่เขาเอามาให้คุณปู่ได้ไหม? เขามอบให้คุณปู่แล้ว มันควรจะเป็นทรัพย์สินของตระกูลคาร์เตอร์สิ!"เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น คนที่เหลือต่างก็พากันเห็นด้วย จอร์แดนได้มอบเห็ดทรัฟเฟิลสีขาวให้ห

เมื่อเห็นว่าเฟย์ไม่สบายใจจริง ๆ รูบี้ก็หยุดตำหนิเซน ยิ่งเธอมองเซน เธอก็ยิ่งพบว่าเขาน่ารังเกียจ ทันทีที่พวกเขากลับมาถึงบ้าน เธอก็รีบสั่งเขาให้ทำงานบ้าน เธอสั่งให้เขาซักผ้า เธอรีบถอดเสื้อผ้าแล้วโยนไปให้เขา หวังว่าการทำงานหนัก จะทำให้ชายที่น่ารังเกียจคนนี้เหนื่อยจนตาย!ที่ผ่านมาเซนก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ และอดทนทำไปอย่างเงียบ ๆเมื่อเขาทำงานบ้านเสร็จ พวกเขาก็กินข้าวเย็นกันเสร็จแล้ว เซนได้กินอาหารที่เหลือโดยที่เขาไม่ได้รู้สึกหิวเลยในตอนกลางคืน เซนกับเฟย์ก็ไม่ได้คุยกัน ที่จริงแล้วพวกเขาไม่ได้สบตากันด้วยซ้ำ เธอทำหน้าเย็นชา และทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนเมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เขาก็เห็นใบหย่าวางไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง เฟย์เซ็นใบหย่าเรียบร้อยแล้ว และมีกระดาษโน๊ตวางไว้ข้าง ๆ เธอเขียนว่า 'เซน คืนนี้ฉันจะไปปรณนิบัติคุณวิลสัน ฉันไม่โทษคุณหรอกที่คุณไม่ช่วยฉัน ถึงแม้ว่าคุณจะทำได้ เป็นความผิดของฉันเอง และฉันก็สมควรได้รับมัน ฉันเซ็นใบหย่าเรียบร้อยแล้ว เมื่อคุณเซ็นชื่อเสร็จ ถือว่าเราหย่ากันอย่างเป็นทางการ ทำแบบนี้แล้ว ก็ไม่มีใครพูดได้ว่าฉันนอกใจคุณ แน่นอนว่าถ้าคุณไม่ยอมเซ็นใบหย่า และคุณยังเต็มใจที่จะอยู่

จอร์แดนสาปแช่งเซนอยู่ในใจเป็นพันครั้ง เซนทำตัวโหดร้ายเหมือนทรราช เพราะเล่ห์เหลี่ยมของเซน ทำให้เขาถึงกับพูดไม่ออก เขาทำได้แค่ฝืนหัวเราะเซนบรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องคุยกับจอร์แดนอีกแล้ว เขาจึงพูดอย่างตรงไปตรงมา "มันก็เป็นไปได้ที่ผมจะกลับไปที่ตระกูลลาร์สัน แต่ผมจะพูดแบบนี้ มันเป็นความผิดของคุณ ที่คุณสร้างเรื่องเท็จขึ้นมาว่าผมทำร้ายคุณปู่เมื่อสี่ปีก่อน และไล่ผมออกจากตระกูล ผมยังสงบศึกไม่ได้ ถ้าการกระทำของคุณทำให้ผมพอใจ ผมอาจกลับเข้าไปในตระกูลก็ได้"จอร์แดนโล่งอก เพราะเขากลัวว่าเซนจะโกรธจนไม่กลับไปหาพวกเขาอีก "ก็ได้เซน เธออยากจะให้เราชดเชยยังไง? ตราบเท่าที่พวกเราจะทำให้ได้ เราจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเติมเต็มให้"เซนจิบกาแฟและใช้เวลาในการคิดคำตอบ หลังจากผ่านไปสักพัก เขาก็บอกจอร์แดน "ตอนนี้ ไวโอเล็ตวิชั่น มีเดีย คอร์ป ของตระกูลลาร์สัน มีมูลค่าในตลาด 300 ล้านดอลลาร์ใช่มั้ยครับ?""ใช่" จอร์แดนพยักหน้า เขาไม่รู้ว่าทำไมเซนถึงได้พูดถึงบริษัทขึ้นมา ตระกูลลาร์สันครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นจำนวนมาก ไวโอเล็ตวิชั่น มีเดีย คอร์ป ก็เป็นหนึ่งในจำนวนทรัพย์สินมากมายของตระกูลลาร์สัน เมื่อคิดดู

เขามีความสุข เมื่อมีผู้หญิงมารุมล้อมและมองเขาอย่างชื่นชมเซนขมวดคิ้วเมื่อเห็นกาเบรียลดูภูมิใจ ไม่แปลกใจเลยว่า ไวโอเล็ตวิชั่น มีเดีย คอร์ป ถึงมีความมั่นคงลดลงมาเรื่อย ๆ มาทั้งปี มันเป็นเพราะมีพนักงานที่ไม่มีความเป็นมืออาชีพ ตอนนี้เขาก็ได้ถือครองบริษัทแล้ว ได้เวลาที่เขาจะเปลี่ยนแปลง เขาจ่ายเงินไป 350 ล้านดอลลาร์ เพื่อเป็นเจ้าของธุรกิจ เขาไม่ได้มาเพื่อเสียเงินไปเปล่า ๆ เมื่อเห็นว่าเซนเงียบไป กาเบรียลเดาว่าเซนคงกลัวเขา เขาก็ยิ่งทำตัวร้ายกาจมากขึ้น "ตัวสั่นเลยสินะ? ทำไมไม่หันไปมองรอบ ๆ แล้วดูว่าตอนนี้แกอยู่ที่ไหน! ที่นี่คือไวโอเล็ตวิชั่น มีเดีย คอร์ป ไม่ใช่ที่ที่คนห่วยอย่างแกจะมาอยู่ที่นี่! ตอนนี้รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของแก ทำให้รถ Volkswagen Touran ของฉันเป็นรอย ราคาซ่อมตั้ง 1,300 ดอลลาร์ ดูจากเสื้อผ้าของแกแล้ว ฉันคิดว่าแกไม่มีปัญญาจ่ายเงินค่าซ่อมรถให้ฉันหรอก แต่เห็นว่าแกทำความผิดครั้งแรก ฉันจะให้แกจ่ายค่าเสียหายมาครึ่งหนึ่งก็แล้วกัน จ่ายมา 700 ดอลลาร์ แล้วฉันจะจบเรื่องให้""อะไรกัน? ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ? ฉันจะบอกให้ ว่าแกโชคดีที่ได้มาเจอฉัน เพราะฉันเป็นคนใจกว้าง ถึงได้เรียกเงินค่าเสียหายจาก