The Heiress(Tagalog)의 모든 챕터: 챕터 121 - 챕터 130

Natapos kaming kumain lahat at napagdesisyunan nanaman nilang maligo sa dagat. Naiwan naman kaming tatlo dito sa cottage namin. Hindi ko pwedeng iwan dito ang babae ko dahil may higad na nasa paligid lang. Pinapanuod lang namin silang maligo na hindi naman kalayuan sa amin. “Hindi ka ba maliligo/tara maligo lady.” Matalim kong tiningnan ang lalaking ito ng sabay kaming magsalita. Nagsalitan naman ang tingin samin ni Ash. Wala ni isa sa aming dalawa ang kumakalas sa matatalim naming tingin sa isa’t isa. “Eh kung kayong dalawa kaya ang maligo ng sabay?” sabat naman ni Ash sa aming dalawa. Nakanguso ko naman siyang binalingan ng tingin. “Ano bang relasyon niyong dalawa? Ang pagkakaalam ko ay wala namang boyfriend si Myth.” Pasipsip din ito eh. “Huwag mo nga siyang tawagin sa second name niya. Ano ka ba? Kapamilya?” paepal talaga ito eh, napakaraming babae jan sa tabi tabi na nakabikini lang na halata namang magugustuhan niya,

Siya man ang nakakapagpasaya sayo ngayon, bukas hindi na natin alam. May mananatili at may aalis. “Ayaw ko na pala, okay na ako sa tabi mo araw-araw hehe.” Pagbabawi niya ng sinabi niya. Lumipas ang ilang minuto at huminto na rin ang yate. “Yeheeeey we're here!” masayang anunsyo ni Aira habang nagsusuot na ng life vest niya. “Lalangoy ka ba?” tanong sakin ni warfreak. Tiningnan ko naman ang baba ng yate at malinaw na malinaw ang tubig habang kitang kita ang naglalanguyang mga isda. Iba-iba pa ang kulay, nakakatuwang tingnan. “Hmm.” “Sige suot mo na itong life vest.” Isinuot ko naman na ang ang kulay kahel na parang damit, life vest nga kung tawagin. Nagsusuot na rin ang mga kasama namin, natatawa na lang ako kay Vance na nag-iisa sa gilid habang isinusuot ang life vest niya. “Okay ka lang?” tanong ko dito. “Oo naman? Bakit mo natanong?” usal niya habang itinatali ang life vest niya. “Wala lang naman.”

“Ikaw na nga inaalala eh.” Bato niya nanaman sa akin ng twalya niya. Sinamaan ko naman siya ng tingin saka ibinato uli yun sa kaniya pabalik. “Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo, sayong sayo na, kailan man ay hindi ako humingi sayo ng pag-aalala. Kaya ko ang sarili ko, pumasok ka na lang sa loob at magtampo maghapon!” inis kong usal sa kaniya, napatingin naman sa amin ang lahat. “Tsk tsk tsk.” Rinig ko pa galing kay Vance na nasa kaliwa ko lang. “Anong nangyari sa inyo? ayos lang kayo kanina ah.” Nagtatakang saad ni Chase, hindi naman namin siya sinagot. Masyadong sensitive yang kaibigan mo kaya laging nasasaktan, lahat ng gawin mo binibigyan niya ng malisya, lahat ng masabi bibigyan niya ng kahulugan. Jusko! Para siyang bata. “Sige ganyanin mo yan warfreak pag yan nainis sayo baka pahintuin ka niya sa panliligaw hindi ka pa sinasagot.” Biro sa kaniya ni Aira. Tiningnan naman ako ni warfreak pero iniwas ko sa kaniya ang paningin ko at kunwaring abala

Nakakaaliw talaga. Ang panoorin lang ang mga taong masayang nakikipag-usap sa mga mahal nila sa buhay sa mga magkasintahan na nagtatawanan at naglalakad habang magkahawak ang mga kamay, sa susunod magagawa rin namin yan ni Ash. “Anong nginingiti mo?” nilingon ko ang babaeng nagbibigay ng liwanag sa buhay ko ngayon. “Wala naman, ang saya rin pala no kapag ganito tayo minsan, walang iniisip na problema, malayo sa gulo walang mga project, assignments sa school na iniisip natin. Napakapayapa lang ba. Ang mga naririnig mong ingay sa paligid ay hindi nakakabinging pakinggan dahil para silang mga musika sa pandinig ko.” masaya kong saad sa kaniya. Sumeryoso naman ang mukha niya at pinanuod din ang mga taong nasa paligid namin. “Tama ka, habang nandito tayo at malayo sa gulo, sa mga problema kailangan nating ienjoy ang buhay natin dahil pagkatapos nito, nanjan nanaman ang mga sunod-sunod na mga problema. At hindi natin alam kung kelan nanaman tatahimik ang bu

ASH POV Kanina pa ako gising pero ayaw bumangon ng katawan ko, gusto ko pa sanang matulog pero ayaw ng pumikit ng mga mata ko kaya nanatili na lang muna akong nakahiga sa kama. Nilingon ko ang orasan malapit sa akin at alas otso na pala, wala pa naman akong naririnig na ingay sa labas kaya hindi muna ako bumangon baka kasi mga tulog pa sila. Lumipas ang ilang minuto ay nagtungo na rin ako sa banyo para maligo at ng makalabas na. Bigla namang pumasok sa isip ko ang imahe ni warfreak kagabi na parang wala sa sarili kahit na asarin na siya pero parang wala siyang naririnig. Abnoy talaga. Pagkatapos kong maligo ay lumabas na rin ako at napahinto na lang ako sa pintuan ko ng makita ko yung limang parang mga tanga. Si Charlotte parang tumatakas sa paraan ng paglalakad niya para siyang ingat na ingat sa hakbang niya huwag lang makagawa ng ingay. Si Jamin, Freya, Sophia parang mga tangang nagbubulungan habang si Aira naman ay nakatuto