Tulala ako habang nakatingin sa kawalan. Hirap na hirap ko na paniwalaan na buntis ako.Ayaw na nga niya sa akin, binuntis niya pa ako.Ngayong araw ay sasamahan ako ni Nanay sa ospital para magpa-check-up. Nasa isip ko na baka masama lang talaga ang pakiramdam ko at hindi buntis.Pero nang nakarating kami sa Ospital ay halos himatayin ako sa nalaman.“You’re pregnant, Mrs.Del Real.”Paulit-ulit iyong mag-play sa utak ko. Hindi ako makapaniwala. So ano ’yong ininom ko na pills, expire? Natulala na lang ako habang nakaupo sa hospital bed.“Anak…” Lumapit si Nanay sa akin.“Nay, paano ko ito bubuhayin?” Nanginig ang boses ko. “Hindi pa ako handa.”Niyakap niya ako. “Tahan na, hindi naman kita papabayaan. Aalagaan natin ang magiging baby mo.”Natahimik ako.“Wala ka bang balak sabihin sa asawa mo?”Agad ako

Naging balita sa buong Azura ang pagkawala ni Papa. Marami ang nakiramay at marami ring gustong makibalita tungkol sa nangyari. Gusto kong tanungin si Tita Taliana kung bakit inataki si Papa. Siguro minsan aatakihin ka na lang talaga nang walang dahilan. Pero hindi ako mapapanatag.Maraming mga media ang nakikialam, kung ano ang nangyari at kung bakit biglaan? Hindi sila sumasagot sa mga tanong ng mga taga media. Siguro ay nagdadalamhati pa rin sila. Gusto kong malaman ng tao na ang kanilang matagal na hinahangaan na pamilya ay isang peke lamang. Gusto kong malaman nila na hindi totoo ang lahat. Kami ang totoo at kami ang dapat na nasa pwesto ngayon.“Anak, huwag kang masyadong magpapagod. Buntis ka,” paalala sa akin ni Nanay.Narito pa rin kami sa mansyon at wala akong pakialam sa mga sasabihin ng iba. Karapatan ko na naririto dahil anak ako ni Papa.“Bakit nandito pa rin kayo?” si Arissa habang masama ang tingin sa akin. Naramdam

“Ano po ang ginagawa niyo rito?” gulat na tanong ko nang nakita ko si Tita Ruffa at Tito Antonio sa sala namin.Umagang-umaga at pagbaba ko ng hagdanan ay nakita ko sila na inaasikaso ng mga kasambahay. Mabuti at hindi pa masyado halata itong tiyan ko. Ayokong malaman nila. Hangga’t maaari.Ngumiti si Tita Ruffa sa akin. “How are you, hija?”“Hindi po ako mabuti,” diretsahan kong sinabi. Nanatili lang akong nakatayo malapit sa hagdanan habang tanaw sila.Malungkot akong tiningnan ni Tita Ruffa. “Hindi na ba talaga kayo maayos ng anak ko?”“Tanungin niyo po ang anak niyo. Siya ang gumawa ng problema namin at wala na akong balak maging involve sa buhay niyang magulo. Pasensya na po kayo pero ayokong pag-usapan ang tungkol sa anak niyo, Tita.”Umawang ang labi nila pareho.“Hija…”Ngumiti ako sa kanila. “Naintindihan ko po kayo, pero sana na

 Niyakap ko ang sarili ko habang nakaupo sa kama. Naiiyak ako sa mga pangyayari. Bakit niya ba ako kinukulong? Hindi na niya ako mahal hindi ba? Bakit kailangan ko pa siyang pakinggan? Bakit kailangan pa niya akong paghirapan? Hindi ba kapag ayaw na ng isang tao, kailangan nang bumitiw ng isa? Kailangan nang mag-let go kasi ayaw na ng isa.Hindi naman kasi puwede na kakapit ako kahit ang totoo, wala na akong makakapitan. Pinunasan ko ang luha sa aking mata at saka hinaplos ang tiyan ko. Natatakot ako na baka may masamang mangyari sa baby ko.Nang nakarinig ako ng mahinang yapak ay agad akong naging alerto at binalingan ito. Napasinghap ako at kumirot ang puso ko nang nakita ko si Sheldon na pumasok na may dala-dala na tray ng mga pagkain. Kumalam ang sikmura ko nang naamoy ko iyon.“You should eat,” sambit niya at sinubukan niya pang lumapit sa akin kaya lang ay sinamaan ko siya ng tingin.“Gusto ko nang umuwi,” malami

 Sheldon’s Point of ViewAuthor’s note: This is to understand Sheldon so you will know his reason behind his actions. From the past up to present.     They say that happy ending happens when you married the one you love. Since I was young, I dreamed being married to someone I truly admired. Ako iyong tipong tao na hindi agad basta-basta nagkakagusto sa isang tao. I flirted. I hurt girls. I broke their hurts. I left them hanging. I felt like I would never have a decent relationship because girls fell for you because of your handsome face.The fact that I was like this made me feel a little bit bored. I want something. Hindi ako mapapanatag hangga’t hindi ko nakukuha ang gusto ko.“Pare, lapit na natin g-um-raduate ng high school, wala ka pa ring matinong relasyon!” Inakbayan ako ni Leon,