Library
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng HE IS OLDER THAN ME: Kabanata 21
- Kabanata 30
90 Kabanata
CHAPTER TWENTY-ONE
"Wala na tayong maaasahan ngayon kundi ikaw Annie, ang pagpapakasal mo kay Mr. Dave Santivaniez ang mag sasalba sa atin sa mga pangyayaring ito." sabi ni Mama. Sa puntong iyon mas lalo akong kinabahan, ngayon pa na nagkakalabuan kami at may isang tila malaking pader ang nakaharang sa amin. Hindi maganda ang naging takbo ng mga pangyayari sa amin nitong mga nakaraang araw. Dave was definitely angry with me! At hindi ko alam kung may puwang pa sa puso niya ang isang tulad ko. Baka ipagsawalang bahala na lamang niya ang agreement na iyon lalo pa at hindi na namin makakayang maghabol pa. Lalo na sa mga nangyari kay papa. Siya na halos ang gumastos sa lahat ng pagpapagamot kay Papa. Pero ano itong ginawa ko? Sinaktan ko pa siya sa mga salitang binitiwan ko. Kaya wala na akong mukhang ihaharap pa, para ipaglaban pa ang agreement na iyan. "What's wrong with you Annie?" tanong ni Mama ng napansin niyang hindi ako sumagot sa mga sinabi niya. "Ha?
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-TWO
"Ano ba! Bakit mo ba ako pinigilan!?" sabi niya sa akin. "Bakit kita pinigilan Annie!? Nalalaman mo ba ang ginagawa mo? Please mag-isip ka munang mabuti bago ka kumilos ng padalos-dalos!" Malayo na ang inandar ng sasakyan namin mula sa building ng kanyang Papa. Senenyasan ko si Alvin na ihinto ang kotse. "Alvin, iwan mo na kami rito. Mauna na kayo sa hotel." "Pero Sir?" nag-aatubili nitong sagot sa akin. Ngunit sa isang tingin ko lang ay nakuha na niya ang ibig kong sabihin. Bumaba nga ito ng sasakyan at ilang sandali pa ay naiwan kami ni Annie sa loob ng kotse. "Ikaw bata ka! Nalalaman mo ba ang ginagawa mo?!" sabi ko sa kanya nang kaming dalawa na lang sa kotse. Hindi ko
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-THREE
Annie's POV:Pasado alas-tres na nang hapon pero wala paring Dave ang dumarating sa kwartong kinaroroonan ko. Panaka-naka ay may pumapasok na tauhan niya para magdala ng mga pagkain at siguruhin na okay lang ako sa loob ng silid ng kanilang amo.Wala naman akong lakas ng loob na magtanong sa kanila basta naroon lang ako at nakaupo sa sofa. Mula sa kina uupuan ko ay nakikita ko ang silid-tulugan niya na naaalala kong pinagmulan nang lahat ng pangyayari kung saan nakita akong nasa kama niya anim na taon na ang nakararaan.Ngayon ay naririto na naman ako. Ang kaibahan lang ay alam kong nagpunta ako rito 'di tulad noon na hindi ko alam kung bakit ako napunta sa kuwartong ito. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa akin kung sinong nag-frame up sa amin para malagay kami sa matinding bingit ng kahihiyan."Hindi kaya si Kuya Edmon ang may gawa no'n?" tanong ko sa sarili ko habang tahimik na nag-iisip.Maya maya ay naramdaman ko ang pre
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-FOUR
"Kung ako sayo iiwasan kong magtagpo ang landas ninyo. Alam kong kapatid pa rin ang turing mo sa kanya sa kabila ng lahat, pero iba na ang pagtingin niya sa iyo. At kung nagkita kayo, baka iba pa ang isipin niya." sabi ni Dave habang hawak ang baso ng alak."Hindi niya iyon iisipin, dahil alam na niya ang tunay kong nararamdaman sayo!" sabi ko na nakayuko. Iniisip ko kasi ang namumula kong pisngi. Ramdam ko na namumula na naman ito dahil sa init na nadarama ko rito."Ano nga ba? Ano nga ba ang tunay mong nadarama sa akin?" tanong niya habang lumalakad palapit sa akin. Umupo siyang muli sa tabi ko. At humarap sa akin.Hinawakan niya ang baba ko at dahan dahan iyong inangat hanggang sa magtama ang paningin naming dalawa. Agad ko
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-FIVE
Habang tinitingnan ko siya ay para talagang hindi ko mapigilan ang sarili ko. Nangingiting hinalikan ko siya sa labi. Smack lang naman iyon dahil alam ko namang tulog siya. At hindi pa ako nakuntento ay hinalikan ko naman siya uli sa pisngi. natawa ako, marahil ay kung may lipstick lang ako ay makikita niya ang mga kiss mark ko sa bawat angulo ng mukha niya. Napailing na lang ako sa kabaliwan ko, kaninang gising siya ay para akong tuta, na na bahag ang buntot, pero ngayon na tumba na ang kalaban ay saka ko naman pinag diskitahan. Anong magagawa ko, eto lang naman ako isang babaeng nagmamahal sa kanya ngunit natatakot sumugal. Bakit nga ba? Bakit ayaw ko pang sumubok na ibigay ang lahat e dun din naman ang punta namin. Wala naman akong ibang lalaking mamahalin kundi siya lang. Takot ako dahil sa dami pa ng problema na dapat kong asikasuhin. Nawawala ang dalawa kong kuya, hindi ko man ma itanong kung nasaan sila pero isa rin iyon sa mga pinuproblema ko.
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY SIX
Bumaba ako at pinuntahan ang headquarters ng mga bodyguards ko. Lahat sila ay naroon pa dahil sa tool box meeting at briefing ni Alvin sa kanila. Laking gulat din nilang lahat sa biglaan kong paglitaw roon. This is the very first time na dumako ako sa quarters ng mga bodyguard ko. Malinis naman doon pero hindi yun ang pinunta ko, kundi para pagalitan sila sa pagiging pabaya nila. "Bakit hindi kayo nag check ng CCTV? Alam niyo bang napasok na ang kwarto ko! All of you except to Alvin! You're fired!" galit kong sabi sa kanilang lahat. "Bakit sir? Ano bang nangyari?" tanong ni Alvin sa akin. "Ka sasabi ko lang diba!" Napakamot na lang si Alvin sa sinagot ko sa kanya at tiningnan ng masama ang mga tauhan niyang alam niyang naka-du
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-SEVEN
Matapos ang nangyaring engkwentro kanina ay sa opisina kami pumunta nila Dave at Flora. Sandali kaming Pinaupo roon ni Dave dahil may mga paliwanag daw na dapat ay maging malinaw sa aming tatlo. Maya maya ay dumating ang abogado ni Dave for legal advise na dapat naming marinig ni Flora. Umupo ito sa harap namin habang kami naman ay magkahanay na nakaupo sa harap nito. Nasa harap kami ng table ni Dave. Si Dave naman ay naka upo sa swivel chair na nasa kabilang side ng table niya. Nakatingin sa akin ng walang kurap ngunit hindi nagsasalita. Pero parating may sinasabi ang mga mata nito. Iniiwasan kong tingnan ang nakakapaso niyang tinging. "Well Atty. Jed, please explain to Ms. Flora, why our contract to her and to her company is null and void." Ipinaliwanag naman ng abogado ni Dave kung bakit hindi
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-EIGHT
Kinabukasan ay nagpunta kami ni Dave sa Santivaniez Hospital kung saan naroon ang Papa ko. Napag-alaman namin na may kaunti nang pagbabago ito. Kaya naman masaya kaming nagtungo ro'n ni Dave upang mabisita si Papa at maka usap na rin niya sina Mama at kuya Dhino. Sinabi rin sa akin ni Dave na may hinala siyang wala sa America si Kuya Salmon. Matagal na raw nawawala si Kuya Salmon. Mga tatlong taon na. Pero hindi alam nina Kuya Dhino at Mama kung sa America ba ito tumungo upang sundan din daw ako. Pero wala akong nakitang Kuya Salmon doon no'ng naroon pa ako. Maging si Kuya Shimmen ay hindi ko nakita at nakausap noong nasa America ako. Laking pagtatakha ko nga dahil hindi naman nila sinasagot ang mga email ko noon. Kaya hindi ko nalaman na naroon pala ang dalawa kong Kuya upang pangalagaan sana ako. May nangyayari na palang kakaiba at nalalaman na nila iyon ngunit hindi nagsalita ang dalawa dahil nga sa
Magbasa pa
CHAPTER TWENTY-NINE
Kinabukasan na pala ang flight nina Carol at Shimmen kaya naman nang makauwi kami sa hotel ay maaga kaming nag pahinga. Doon parin ako tumuloy sa kwarto ni Dave bilang okay naman na ang lahat sa amin. Pero hindi naman kami tabing natulog. Para sa akin ay hindi pa namin dapat gawin iyon dahil sa hindi pa kami kasal at nagpapasalamat akong nirerespeto niya ang aking mga desisyon. Pasado alas-sais ng umaga ng magising ako. Lumibot ang paningin ko sa buong silid at sinilip ko si Dave na nakahiga sa kutson sa kabilang side ng kama. Mabuti na raw na sa kutson siya matulog kaysa naman daw lumipat pa ako ng kwarto. Handa raw siyang maghintay at magtiis para sa akin. Madramang sabi niya kagabi. Ako naman ay nangingiti habang pinapakinggan ang mga sinasabi niya. Marahan akong bumangon upang hindi ko siya magising. Dahil alam kong pagod din ito sa b
Magbasa pa
CHAPTER THIRTY
Pasado alas-tres na ng hapon nang makarating kami sa airport ng NAIA. Doo'y nakita ko ang napakaraming tao na nag-aabang din ng mga pasaherong bababa ng eroplano. Alam kong hindi magtatagal ay makikita ko na ang Kuya Shiemen ko at si Carol na matagal ko ring pinagtaguan sa America. Marami akong ginawang kasalanan sa kanya habang naroon ako sa ibang bansa dahil na rin sa magulong isipan ko at dala narin ng kabataan. Pero ngayon pagkatapos ng anim na taong hindi namin pagkikita ay magkakaharap na kami. Tiyak akong sagana ako sa kurot nito! Alam ko kasing pinag-alala ko sila nang husto. At ngayon ay pati si Kuya Shimen ay siguradong mapapagalitan ako. Nang dahil sa akin ay naghirap siya roon at nakaranas ng mga matinding problema. Pero handa naman akong tanggapin ang lahat nang sasabihin nila sa akin. Ang mahalaga sa akin ngayon
Magbasa pa