CHAPTER TWENTY-THREE

Annie's POV:

Pasado alas-tres na nang hapon pero wala paring Dave ang dumarating sa kwartong kinaroroonan ko. Panaka-naka ay may pumapasok na tauhan niya para magdala ng mga pagkain at siguruhin na okay lang ako sa loob ng silid ng kanilang amo.

Wala naman akong lakas ng loob na magtanong sa kanila basta naroon lang ako at nakaupo sa sofa. Mula sa kina uupuan ko ay nakikita ko ang silid-tulugan niya na naaalala kong pinagmulan nang lahat ng pangyayari kung saan nakita akong nasa kama niya anim na taon na ang nakararaan.

Ngayon ay naririto na naman ako. Ang kaibahan lang ay alam kong nagpunta ako rito 'di tulad noon na hindi ko alam kung bakit ako napunta sa kuwartong ito. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa akin kung sinong nag-frame up sa amin para malagay kami sa matinding bingit ng kahihiyan.

"Hindi kaya si Kuya Edmon ang may gawa no'n?" tanong ko sa sarili ko habang tahimik na nag-iisip.

Maya maya ay naramdaman ko ang pre