Library
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng HE IS OLDER THAN ME: Kabanata 51
- Kabanata 60
90 Kabanata
CHAPTER FIFTY-ONE
"Ano ba! Ba't ba sunod ka nang sunod sa'kin?!" inis ko bulyaw sa kanya. "Bakit ba ang sungit mo? Tinatanong ko lang naman kung ano bang pakiramdam mo? Para makatawag ako ng doktor." "Puro ka na lang doktor! Nandito na nga tayo sa ospital! Magtapat ka nga may sakit ba ako?" naiirita kong tanong sa kanya. Hindi ko rin maintindihan kung bakit parang ang bilis kong maiinis sa kanya. Para bang may kung anong dahilan at naiinis ako sa kan
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-TWO
Annie's POV: Ang lahat ay naging masaya sa pag gising ni Papa. Kahit na may kaunti pa kaming alalahanin dulot ng mga nangyari kay kuya Salmon. Sumasailalim si kuya Salmon sa isang matinding gamutan patungkol sa kanyang (PTSD) Post traumatic stress disorder. Dahil dito ay madalas na makaranas ng trauma trigger ang Kuya Salmon, na siyang nadalas ding maging sanhi ng heart atack niya. May kung ilang beses din na ilang ulit nang nalalagay sa alanganin ang buhay niya. Sa tuwing makararanas siya nito lahat kami ay nagkakaroon ng matinding kalungkutan. Maging ako ay nakaranas rin ng stress dulot naman ng aking pagbubuntis. Masaya ako sa nalalapit na pagdating ng magiging anak namin ni Dave. Ang pagmamahalan namin ni Dave ay patuloy pa ring nababalot ng pangamba dahil sa patuloy pa ring malaya si Kuya Edmon. Sa paglipas ng mga araw at buwan ay ipinagpatuloy pa rin namin ang buhay. Gumawa ng par
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-THREE
Mabilis akong nakalakad palayo at pumara ng isang puting taxi. Hinanap ko muna ang I.D niya at tiningnan ang operator ng taxi. Nadala na kasi akong magsasakay basta basta ng hindi tintingnan ang driver at operator nito. May sasakyan ako pero hindi ko dinala dahil sumabay ako sa sasakyan ni Carol kanina. Kasabay din namin sina Joan at Shiela. Ang akala ko pa naman ay magiging maayos ang araw na ito ng pamamasyal namin at makakapamili kami ni Dave ng gamit para sa baby namin. Pero ano 'tong nangyari sa'min? Isang binatang lalaki na halos dalawang taon lang ang tanda ko sa MARVIN na iyon na sinasabi niyang anak niya! At tinatawag siyang PAPA! Napahawak ako sa noo ko sa isiping iyon. Nagtaka naman ang matandang driver. Hindi ko pa pala nasabi sa kanya kung saan ako punpunta at basta ko na lang siya pina andar dahil nakita ko si Dave na lumabas ng mall.
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-FOUR
Annies Pov: Four months later: Apat na buwan pa ang lumipas. Hindi naging maganda ang impresiyon ko kay Marvin na adopted son ni Dave. Ewan ko ba pero hindi ko ito nagustuhan. Marahil dala na rin ng hindi namin magandang unang pagkakakilala. Isapa ay antipatiko itong magsalita at may pagkamayabang. Hindi ko rin nagustuhan ang pagtawag-tawag niya ng Papa kay Dave kahit na alam niyang hindi siya pinapayagan ni Dave. Noon naman daw kasi ay parang wala lang ang turing sa kanya nito. Hindi niya raw akalaing aarte ito na parang anak talaga sa kanya. Nalaman ko ring dati palang gangster ito sa America. Kaya naman sinikap niyang mapagbago ito. Hindi naman talaga totally adopted niya ito. Kundi pinag-aral lang at itinuring na ngang ganoon. Ang akala niya ay kinalimutan na siya nito pagkatapos maka- graduate ng business add. s
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-FIVE
Tiningnan ko si Dave ng mga oras na iyon kung ano ang magiging reaksiyon nito sa mga naririnig niya. "Dave alam mo ba ang kaugnayan ng pamilya mo sa mga Villegas?" tanong ni Papa kay Dave. "Well, ang lam ko lang po noong bata pa ako naabutan ko pa ang ilang miyembro ng pamilya nila na tapat na naninilbihan sa aming pamilya. Hanggang ngayon ay may mangilan-ngilan pa ring Villegas ang apelido sa mga nasasakupan ko sa Batanggas at sa Cavite. Noon pa man ay mayaman na po kasi ang aming angkan. At hindi na ako magtataka kung kaingitan sila ng ilang pamilya rin. Ang tungkol naman sa kaapihang dinanas niya mula sa pamilya ng mga Santivaniez, maaaring maraming Santivaniez sa mundo hindi lang ang angkan ko."
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY- SIX
Nakarating ako sa mansion nila Annie. Kung saan pinili niya munang mag-stay bago dumating ang aming kasal. Isa pa napagkasunduan naming doon na manuluyan upang makasama ni Annie ang mga magulang niya at marami pang mga taong mangalaga sa kanya habang nagbubuntis siya. Mabilis kong hininto ang sasakyan sa tapat mismo ng mansiyon. Agad akong bumaba at hinahanap si Annie. Napansin kong wala ni isang tao sa buong mansion. Na siyang ipinagtaka ko. Mukhang maling pumayag akong manirahan kami ni Annie sa lugar na ito samantalang hindi pa nahuhuli si Edmon. "Annie! Annie!" malakas kong sambit. Nagbabakasakali akong naririto pa siya at hindi pa lang nakaka-alis. Pero wala akong narinig kahit na kaunting boses manlang ni Annie. Habang nagpapalinga-linga ako ay nakarinig ako nang kaunting kaluskus banda sa kusina. Mabilis
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-SEVEN
Kinaumagahan ay nakatanggap akong muli ng text mula kay Edmon, mula sa cellphone na nakita ko sa kotseng gagamitin sana ni Annie.Pinakuha ko na sa NBI ang kotse upang mapaimbistigahan sa kanila.Matapos kong magmukmuk ng isang gabi ay agad din akong naka move on sa kabiguan ko. Naisip kong hindi ito ang tamang panahon upang sisihin ko ang iba sa sarili kong kapabayaan.Pinatawag ko si Alvin at ang mga tauhan niya upang bigyan pa ang mga ito ng isa pang pagkakataon. At yung mga nasaktan ko ay pinagpahinga ko muna ng isang buwan sa kanilang trabahao.Hinarap ko na rin ang pamilya ni Annie na noon ay pinag-stay ko na muna dito sa hotel. Hindi ko na kakayanin na may isa nanamang makuha si Edmon. At isa pa kailangan ko ang tulong nila upang mailigtas ko ang pinakamamahal kong si Annie."Dhino, Shiemen kailangan ko ang tulong ninyo upang maligtas ko si Annie." mahinahon kong sabi.
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-EIGHT
Annie's POV:May dalawang araw na ang lumipas buhat ng dukutin ako ni Kuya Edmon mula sa gaganaping kasal ko sana. Sa isang abandonadong gusali niya ako dinala. Isang Lugar na kahit sipatin ko ay hindi ko alam kung saan. Masakit na ang katawan ko dahil sa higpit ng pagkakatali sa akin. Malaki na ang tiyan ko kaya naman dumadagdag pa ang pagsipa ng baby ko sa tyan. Nakakaramdam na rin ako ng gutom. Mahal kong anak sana Naman ay magpakatatag ka. At dinarasal kong sana ay ligtas kaming makatakas sa lugar na iyon. Narinig kong may mga yabag ng mga paa ang paakyat papunta sa kinaroroonan ko. Mga boses ng mga
Magbasa pa
CHAPTER FIFTY-NINE
Annie pov:At hindi nga ako nagkamali. Si Dave nga ang dumating. Pagbungad pa lang ng mga sasakyan nila ay nasawata na sila ng mga tauhan ng mga sindikato.Nakita kong gulat na gulat si Dave. Hindi niya inasahang napakaraming tauhan ang mararatnan niya. Puno ng mga armas ang mga ito. Nakataas ang kamay niyang bumaba ng kotse niya. At agad siyang tinutukan ng baril ng mga kalalakihang tauhan ng sindikato. "Nasaan ang asawa ko? Anong ginawa niyo sa kanya?" tanong ni Dave sa mga armadong lalaki. Ngumisi lang ang mga ito sa kanya. At 'yung isa ay agad siyang sinikmuraan. "Ano! Mag-aangas ka pa! Wag kang mag-alala hindi pa kami na uulol para lapain 'yung asawa mong malaki ang tyan!" "Hayup ka!" sambit pa ni Dave.
Magbasa pa
CHAPTER SIXTY
Annie's POV:Marami nang dugo ang umaagas mula sa sinapupunan ko. Ramdam ko iyon kaya naman mas binilisan ko pa ang pagmamaneho ko ng kotseng sinakyan ko. Ngunit kahit na medyo malayo na ako ay ramdam kong may sumusunod pa rin sa akin. Kailangan ko lang makarating sa kahit saang ospital upang masiguro ko ang paglabas ng baby ko ng maayos. Alam kong lalabas na siya sa di tamang panahon. My God! Seven months pa lang ang baby ko, paano siya mabubuhay na kulang pa siya ng dalawang buwan. "Baby! Anak huwag kang panghinaan ng loob, kahit na ganito ang sitwasyon natin kailangan mong mabuhay! Mabubuhay ka anak!" lumuluha kong sambit habang hawak ko ang may kalakihan ko nang tiyan. Hindi ako papayag na sa ganitong paraan mawawala ang baby ko. Kailangan kong makapunta sa ospital kahit na saang ospital pa iyan kailangan kong marating para mailigtas ko pa ang baby namin ni Dave. Samantalang nasa kal
Magbasa pa