Semua Bab HE IS OLDER THAN ME: Bab 61 - Bab 70
90 Bab
CHAPTER SIXTY-ONE
Mabilis na pinaharurot ni Churles ang sasakyan upang mabilis kaming makatakas sa lugar na iyon. Bagamat kapwa kami puno ng kaba dahil alam naming marami sila, nagpapasalamat ako sa Diyos dahil sa nakaligtas kami. Malungkot lang ako para kay Boy. Si Boy na isa sa mga tauhan ko. Ang siyang nagbuwis ng buhay para sa aming lahat."Huwag kang mag-alala Boy sisiguruhin kong makakabawi ako sa pamilya mo!"Mariin kong sabi sa sarili ko habang mabilis pa ring pinapatakbo ni Churles ang sasakyan. "Bilisan mo pa Churles dahil tiyak na hinahabol tayo ng mga iyon!" sabi ko habang nakalingon ako sa likod namin. Nakikita kong anumang oras ay maabutan kami ng mga tauhan ng sindikatong iyon. "Boss... Baka may cellphone dyan si Boy sa suot niyang
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-TWO
Dave's POV:Malakas ang pagsabog ng sasakyang kanina'y kinalululanan ko. Mabilis kasi itong tumaob matapos magpagulong-gulong mula sa gilid ng kalasada pabagsak sa damuhan. Mula roon ay bumilang lang ang limang minutong lumipas at pagkatapos ay sumabog ang kotse."Boss Buhay pa kaya si Dave?!" sigaw ng isa sa mga tauhan na humahabol sa akin kanina.Binatukan ito nang tinawag na Boss. "Siraulo mo pala eh! May mabubuhay ba sa pagsabog ng kotse!" Sabay tadyak pa uli sa tauhan niyang sa tingin niya ay aanga-anga. "Tayo na nga! Ako na bahalang magpaliwanag Kay Boss!" galit nitong sabi sa mga tauhan niya.Ang hindi nila alam ay nakatanaw ako buhat sa malayo. Sa isa sa malalaking puno ng balete na naroon. Nagawa kong makapagtago. At maikubli pansamantala ang aking sarili.Habang nag-iisip. Duguan ako dahil tinaman ng bubog ng salamin ng kotse ang isa sa mga hita
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-THREE
Annie's pov:   Six months later: Pagkalipas nang anim na buwang pamamalagi ko sa ospital ng Launion ay nakahanda na rin akong lumabas. Pinangalagaan nila kaming mabuti sa tulong na rin ng kaibigan at kakilalang duktor ni Dr. Raymon na kaibigan ni Dave. Hanggang ngayon ay wala pa ring Dave ang nagpapakita sa akin. Wala pa rin akong anumang Balita tungkol sa kanya. Lahat ng tanungin ko ay hindi nila alam ang sagot sa akin. Si Carol na pamangkin niya ay bigla na lamang lumipad patungong America para ipagpatuloy ang naputol nitong pag-aaral ng pagdu-doctor. Nais raw nitong magpakadalubhasa sa sakit sa puso. Hindi ko pa alam kung sinong susundo sa akin sa pagkakataong ito. Hawak ko ang baby ko sa kaliwa kong kamay habang pumipirma ng discharged paper ng hospital. "Hawakan ko muna si Baby ma'am," sa
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-FOUR
Sa isang lugar pa rin na sakop ng Launion kami humatong nina Shiela at Marvin. Huminto nga kami sa tapat ng isang mataas na condominium building kung saan naninirahan ang anak-anakan ni Dave na si Marvin. Hindi ko alam na sa bayan pala na ito siya pinatira ni Dave. Siguro ay para malayo na siya sa amin. Alam kong alam niyang naiinis ako sa ampon niya kaya naman gumawa siya ng paraan para malayo si marvin at nang sa ganoon ay hindi na ako magalit sa kanya at mainis. Lahat talaga ay ginagawa niya para sa akin. At sa isipaing iyon ay tila nakadama na naman ako ng lungkot.Hindi ko na namalayang nakasakay na pala kami sa elevator ng comdominium at umaandar na ito pataas nang building, sa fourth floor ang unit na hinintuan ng elevator at kami ay sabay-sabay na lumabas ng elevator at tuluyang pumasok sa unit.Maganda naman ang design ng condo unit niya. Halatang panglalaki at malinis naman ang loob 'non. Umupo muna kami sa sofa. Samantalang bigla
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-FIVE
Matapos kong kumain nang kumain ay nag-shower na ako. Ang naudlot kong pag sa- shower kanina ay itinuloy ko na.   At pagkalipas nga ng thirty minutes ay lumabas na ako ng banyo. Bihis na ako at sa balkonahe ko nakita si Shiela. Nakatanaw sa magandang tanawin sa labas. Buhat kasi roon ay tanaw niya lahat ang buong paligid.   Nakakatanggal nga naman ng pagod. Ngunit sa pag kakataong ito ay nais kong malaman ang lahat. Sinamantala kong tulog si Baby Daniel at naroon naman si Marvin habang nanonood ng t.v.     "Shiela, nakahanda na ako," seryoso kong sabi sa kanya. Nakita niya sa mga mata ko ang pagiging determinado. Sa pagkakataong iyon ay ayaw kong maging mahina ako. Kailangan kong maging malakas para sa amin ng anak ko.    "Patay na ang Papa mo, actually hindi ko alam kung paano sasabihin sa iyo pero..." Nag-aatubili pa rin si Shiela. Marahil ay natatakot pa rin siyang mabigla ako ng so
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-SIX
TWO YEARS LATER:Annies Pov:Mga ala-ala ng nakalipas na dalawang taon.Ang property na sinasabi ni Shiela sa akin ay ang taniman ng strawberry sa baryo Sta. Ynez sa Baguio. May property pala roon na noon pa ipinangalan sa akin ni Dave. Pati pala ang apartment na noon ay tinirhan ko.Tinanong sa akin ni Marvin kung nais ko bang ipagbili iyon, tutal naman ay sa akin iyon ipingalan ni Dave.Ngunit tinutulan ko iyon, marami kasing ala-ala na naroon na nais ko pa ring balikan.Sumama sa akin si Shiela hanggang sa Baguio. Dahil nga sa hindi na siya pwedeng bumalik sa kanyang pamilya nang hindi na madamay pa ang mga ito sa magulong buhay ko.Wala naman daw problema sa pamilya niya kaya okay lang para sa
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-SEVEN
Dave's pov:Sa loob ng dalawang taon kong pananahimik at pagtatago sa mga sindikatong nagnanais manakit sa pamilya ko. At sa akin na rin ay hindi ako tumigil na gumawa ng paraan para lang makita ko sila. Kahit pa hindi nila alam.Alam kong maraming nangyari sa lumipas na panahon. Lumaki ang anak ko na wala ako at ni hindi ko manlang naipadama sa kanya ang yakap ng isang Ama.Pero masaya ako na ligtas sila. Maaaring sa lugar na iyon ay hindi na sila mahanap ni Don. Fabian. Ang pinuno ng sindikatong nagnanais na mawala ako sa mundo. Lumayo ako sa kanila upang magawa ko ang plano kong maipahuli sa batas ang mga masasama. Mahirap nang magtiwala sa ngayon sa mga sangay ng pulisya. Dahil noon ay nakipag tulungan ako sa kanila, ngunit nalaman ni Don. Fabian ang lahat. Kaya ngayon ay inutusan ko muna ang sarili kong mga tauhan na mag-imbistiga  at kapag nakalap na namin ang lahat ng mga tamang impormasyon ay ilalabas ko ang lahat sa media. Gumawa na ak
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-EIGHT
Annie's POV:Sa isang pang publikong health center ako nagdesisyong magtrabaho bilang isang nurse.Alam kong marami ang nag-iisip bakit dito ko piniling gamitin ang propesyon ko. Dahil alam kong maaari akong matunton ng mga kalaban na gustong manakit sa amin kung sa malaking ospital ako magtatrabaho.At isa pa nais ko ring makatulong sa mga kapwa ko tagarito na kumalinga sa amin no'ng bago pa lamang kami sa lugar na ito.Bagama't noon pa man ay may malaki nang naitutulong ang mga bukirin na tinatamnan ng mga strawberry dito na pagmamay-ari ni Dave, sa mga taong naging mangagawa sa farm na iyon. Kaya naman lubos akong nagpapasalamat kay Dave na dito niya kami dinala. Sa isa sa pinakamalayong lugar sa Baguio. Sa pinakadulo na kami na sakop ng Benguet. Matagal na rin buhat ng makapagtrabaho ako sa isa sa mga ospital sa America. At nang makauwi nga ako rito sa bansa ay hindi na'ko muli pang nakapagtrabaho.Halos tuluyan ko nang makalimutan
Baca selengkapnya
CHAPTER SIXTY-NINE
Nang gabing iyon ay hindi ako nakatulog sa pag-iisip. Kahit pa nga alam kong kailangan kong umalis ng maaga dahil maaga ang lakad ng bus patungong maynila. Mayroon namang sariling sasakyan kaya hindi na hussle para sa amin ang bumiyahe patungong Maynila.Hindi ko gustong masamain ang nais sabihin ni Mama, kaya lang hindi kaya nang sikmura ko na marinig ang gano'ng bagay. Wala ni katiting manlang sa hinagap ko ang gustong niyang mangyari.Naaalala ko pa nang minsan niyang imungkahi ang bagay na iyon sa akin.Ala-ala:"Anak, kung sakaling mabatid mo na baka hindi na nga magbalik si Dave, bakit hindi ka na magpakasal muli kay Marvin?"Muntik na akong maduwal sa tinurang iyon ni Mama."Ma! Ano bang pinagsasabi mo? Anak ni Dave 'yun ah..." Napapailing akong tumayo sa pagkakaupo ko. Maging si Shiela na naroon ay napalaglag panga rin sa sinabing 'yun ni Mama
Baca selengkapnya
CHAPTER SEVENTY
Gulat na gulat silang lahat dahil halos makarating na kami sa maynila ng magising ang driver. Kinailangan ko na rin siyang gisingin dahil sa hindi na ako maari pang magmaneho pagdating sa Maynila.  "Naku! Mabuti at ginising niyo ako!" bulalas ng Driver. Tumayo naman ako matapos kong tapakan ang preno at saka tuluyan nang umalis sa harap ng manibela. Lumakad na ako patungo uli sa kinauupuan ko. "Wow! Miss Annie sa'n mo natutunan ang pagmamaneho? Driver ba tatay mo dati?" tanong ni Chito ang katabi sa upuan. Nginitian ko lang ito. At umupo na ako. Alam kong ilang minuto na lang ay darating na kami sa Santivaniez Hotel. Dasal ko lang na walang makakilala sa akin doon. Kung sabagay ay malaki naman na ang ipinagbago ko. Ang dating hanggang baywang na buhok ko ngayon ay hanggang sa batok ko nalang. Halos magmukha akong tomboy o lalaki sa gupit ko. Pinakulayan ko rin to ng blond kaya naman medyo lumayo
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
456789
DMCA.com Protection Status