All Chapters of Lovin' My Enemy's Daughter: Chapter 21 - Chapter 30

HALO-HALO ang emosyong nararamdaman ni Vanessa habang nakatitig sa pregnancy test na kanyang hawak. Mayroon 'yong dalawang pulang linya na ang ibig sabihin ay nagdadalang-tao siya. Nagbunga ang kapilyuhan ni Angelo at hindi niya alam kung ano ang nangingibabaw sa emosyong nararamdaman niya. Tuwa, takot o pangamba. Maaga siyang nagising dahil nakaramdam siya ng pagsusuka. Tulog pa si Angelo kaya sinulit na niya ang pagkakataong 'yon para gamitin ang pregnancy test na ilang araw na ang nakalipas buhat nang bilhin niya. Kailangan na niyang malaman kung nagdadalang-tao ba siya o hindi para masimulan na rin niyang uminom ng pills. Lalo na at mas naging madalas ang pagtatalik nila ng asawa buhat nang magka-aminan sila sa totoo nilang nararamdaman sa isa't-isa. Halos walang gabi na hindi sila nagtatalik ni Angelo.At ngayon nga ay nasagot na ang matagal nang gumugulo sa kanyang isipan. Ang pagsusuka niya tuwing umaga at ang pagiging maselan niya sa pagkain na dati nama

NATAPOS ang weekend na nasa loob lang ng bahay si Vanessa at Angelo. Araw-araw din silang nakakatanggap ng text messages at tawag galing sa baliw na ama ng kanyang asawa na kadalasan ay hindi na lang nila pinagtutuunan ng pansin. Hanggang pagbabanta lang naman ito at hindi niya hahayaan na makuha nito si Vanessa sa kanya. Kaya sa lahat ng oras ay bantay-sarado (well or closely guarded) niya ang asawa at kung maaari ay nasa tabi lang niya ito.Nangangamba siya sa mga banta ng ama ni Vanessa pero tinatatagan niya ang loob para sa kanilang dalawa. Ipinaalam na rin niya sa mga magulang niya at ng kanyang asawa ang ginagawang panggugulo sa kanila ni Clemenso. Hindi na lang niya ipinaalam sa kanyang Ate Caren dahil ayaw niyang mag-aalala ito sa kanya at ayaw niyang madamay muli ito sa kabaliwan ng isang Mark Clemenso. Tama na ang naging karanasan nito sa kamay ng baliw na lalaking 'yon. Dahil this time ay laban naman niya ito at sisiguraduhin niyang siya ang

"VANESSA.." "Honey.." Hindi alam ni Angelo kung saan siya tutungo. Ilang oras na siyang naglalakad at wala siyang alam na patutunguhan. Basta lakad-takbo lang ang ginagawa niya habang sinusundan ang mahinang tinig ng kanyang asawa. Umiiyak ito at humihingi ng tulong sa kanya."Angelo.. Tulungan mo kami ng anak mo," mahinang boses galing sa kanyang asawa pero hindi niya ito makita. Nilibot niya ang buong lugar pero hindi niya ito matagpuan. Tanging makapal na usok lang ang nakikita niya at kumabog ang dibdib niya sa takot at kaba dahil doon nagmumula ang boses ni Vanessa."Vanessa? Nasaan ka? Nandito na ako, honey!" malakas na bigkas niya at agad niyang tinakbo ang lugar kung saan nagmumula ang makapal na usok.Nang marating niya ang lugar ay nakita niya ang isang nasusunog na sasakyan at nasa loob no'n si Vanessa. Pinipilit nitong lumabas pero hindi nito magawa. Nagtama ang mga mata nila at kita niya ang bawat pagpatak ng luha nito. Bakas din ang takot sa

PINIGILAN ni Vanessa ang mga luhang gustong kumawala sa mga mata niya matapos niyang marinig ang sinambit ni Angelo. Nagsalubong ang kanilang mga mata at bumukas-sara ang labi nito na tila napagtanto kung sino siya. Bahagya ring namilog ang mga mata nito na parang nakakita ng multo."V-Vanessa.." he whispered at bumalik muli ang kanyang pag-asang nakilala siya ng kanyang asawa. Pero agad na naglaho 'yon nang magsalita muli si Angelo."I'm sorry.. Lasing lang yata ako. Hindi ikaw ang asawa ko. Napakalaking imposible dahil wala na siya one year ago.." dagdag nito na sinundan pa ng walang buhay na tawa. Bahagya itong umiling at hindi nakaligtas sa pang-amoy niya ang humahalong amoy ng alak sa mamahaling pabango nito.Wala na ang asawa niya one year ago? Hindi naman siya namatay, ah? Sino ang tinutukoy nitong asawa na nawala one year ago--Oh, God! Don't tell her na tama ang hinala niya. Napagkamalan nitong siya ang isa sa katawan na nasunog sa loob ng sasakyan dahil sa singsing

KATULAD ng mga nakaraang araw, maagang gumising si Vanessa para magluto ng breakfast ni Angelo. Gumising ng maaga, maglinis ng bahay at pagsilbihan ito. 'Yon na ang naging daily routine niya buhat ng maging katulong siya ng sarili niyang asawa. Nakakatawa mang isipin pero 'yon ang estado ng kung anong mayroon sila ngayon ni Angelo. Asawa noon, naging kasambahay ngayon. Napapangiti na lang siya kapag pumapasok sa isipan niya ang bagay na iyon.Tulog pa si Michael Angelo sa crib na nasa loob ng kanyang inuukupang guest room. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa araw-araw na ginagawa ni Angelo para sa kanya at para sa kanilang anak kahit na wala pa itong kaalam-alam sa totoong katauhan nilang mag-ina. Halos lahat ng pangangailangan niya lalo na ni Michael Angelo ay ibinibigay ni Angelo. At halos araw-araw sa tuwing umuuwi ito sa bahay galing trabaho ay may dala itong pasalubong sa bata. Mga laruan, damit at mga kung ano-ano pang gamit para sa bata.&