DAVEN   "Akala mo ba nakalimutan kong binaril mo ako?"   Sumimsim ako sa kape na inorder ko sa coffee shop kung saan kami ni Jensen ngayon. Frappe ang binili niya at napansin ko na mukhang mahilig din siya sa matatamis.    "You should thank me because I saved your life," aniya.   Kumunot ang noo ko. "Paano kung hindi ako nakaligtas? You're only lucky for now but still….."   "Natapos na, 'di ba? Buhay ka ngayon at humihinga. Kapag tapos na ang isang bagay ay mag-move on ka na."   This kid. Really?   Kung mangatwiran ay parang siya palagi ang tama at nakakat

JENSEN   It's already New Year. The tiring year of 2019 finally ended. I can see colorful fireworks everywhere in the sky. Our house is silent as usual. Patay lahat ng ilaw sa buong bahay maliban sa kwarto ko at kay Adrianna. People are celebrating and welcoming the year of 2020 while we didn't even bother to make a feast.   Palagi kaming ganito tuwing may okasyon. My sister is always asking me if we could celebrate it but I'm not in the mood for that. Wala namang masama sa pagcecelebrate pero para sa'kin ay sayang lang ito sa oras dahil kami lang namang dalawa. Ayoko ring makipag-plastikan sa kaniya sa harap ng hapag.   We both know that we're not happy together. Pareho kaming pagod na sa buhay at parang walang kasiyahan. Paano pa kami makakapag-celebrate sa ganitong sitwasyon? We have plenty of

JENSEN I was silently watching everything downstairs even though I wanted to go down. My mother is lying on the floor and bathing in her own blood--lifeless. My stepfather hit my sister on the head using his gun. Nagpagulong-gulong ito pababa sa hagdan at naglakad naman palapit sa kaniya ang amain namin. "Magsama na kayo ng mga magulang mo," sabi nito sa kapatid ko at tinutok ang baril sa kaniya. However, something unexpected happened. Sinipa ni Adrianna sa paa ang amain namin dahilan para mapaluhod ito sa sahig at mawalan ng lakas. Tumayo si Adrianna at kitang-kita ko ang umaagos na dugo mula sa kanyang noo. "Hindi ako ang susunod sa kanila kundi ikaw," anito saka ngumisi. 

DAVEN Hinilot ko ang sentido ko habang nakatingin sa bulletin board na nasa loob ng kwarto ko. Naka-pinned lahat ng mga importanteng impormasyon dito. Magmula sa kaso ni Mommy, Freya Mendoza, Jefferson, Uncle Alejandro at Adrianna. Nilagyan ko ng marka ang mga kasong may malinaw ng kasagutan. Sa kaso ni Freya ay malinaw na ang lahat. Inakala namin noong una na si Denmark Ferrer at Ashlee Sarmiento ang mga suspects pero nagkamali kami. Adrianna Valiente is the real suspect here. She killed the three of them and hid all the possible evidence that the police could see. Pangalawa ang kay Jefferson. Ngayon ay malinaw na kung bakit niya gustong pahirapan si Adrianna. Dahil 'yon sa pinatay nito ang kanyang kapatid. Hindi niya sinabi sa mga pulis ang tungkol dito dahil mahirap paniwalaan at walang matiba

ADRIANNA "Are you awake?" Naglakad ako palapit kay Daven na nakaupo sa tabi ng kapatid ko. Unlike my brother who has bruises and wounds, Daven is completely fine. Jensen fought me back and even though I don't want to hurt him yet, he left me no choice. Daven's eyes are not focused. Dala ito ng pampatulog na in-inject ko sa kaniya kanina. I tied him on the chair next to Jensen. My brother did nothing but look at him. Now, they're both hopeless. This will be my victory. "Ayoko pa sanang gawin 'to, kaya lang……" inangat ko ang ulo ni Daven. "My hands are itching to kill you." The look of being betrayed, rage, regret and disappointment. His piercing brown eyes reflect a