DAVEN   "Paano ka nakapasok dito?"   Hinimas mk ang balahibo ni Max para pakalmahin ito dahil kanina niya pa nililigiran si Jensen at parang handa itong kalmutin siya ano mang oras. Ang aso naman na nadatnan ko sa loob ng bahay ay tahimik lang na nakaupo sa tabi ko.   Max and him didn't get along of course. Mabait ang aso pero si Max ay mukhang mainit ang dugo sa kaniya at pati na rin sa amo nito. Kahit kanino naman kasi ay ganito talaga ang pusa ko lalo na sa mga taong alam niyang may negativity.   "Bukas ang gate at main door. Mukhang nakalimutan mong i-lock," sagot ko.   "Walang kang dapat puntahan dito. Leave now," he said and pointed his index finger at the door.

DAVEN "Dave, I know you'll be here." I heard the familiar voice of Jericho. Narinig ko rin ang mga yabag niya palapit sa'kin. Umupo siya sa damuhan at tinabihan ako. I don't know what he's doing here and how he knows that I'm here. Naghari ang katahimikan sa paligid hanggang sa nagpasya akong magsalita para basagin ito. "I've never felt so useless until now," I said while looking at the gravestone of my mother. "You're not useless, man. Things are really difficult to solve sometimes." "They left me. All of them. It's as if life really wants me to suffer." He placed his hand on my shoulder. "You have friends, Dave. Weren

JENSEN   "Meow."   Tiningnan ko sa paanan ang pusa nang kalmutin nito ng bahagya ang paa ko. Kanina pa niya ako kinakalmot sa paa at parang nagpapapansin. Kasalukuyan kong ginagawa ang project ko sa school. Natutulog lang si Conan sa kama ko habang ang bwesit na pusa ay kanina pa nag-iingay.   "Shut up or I'll throw you out," sabi ko sa pusa kahit alam kong hindi naman niya ito maiintindihan.   "Moew!"   Bigla niya akong kinalmot at mas masakit ito sa mga nauna. Napamura ako at mabilis na tumayo saka siya kinarga. Isinilid ko siya sa kahon na may mga butas kung saan ko siya nilalagay tuwing aalis ako. Sinara ko ang kahon at hinayaan itong mag-ingay sa loob.  

ADRIANNA   I guess I'm not aware of what happens between my brother and Daven. Duda akong may malalaman pa rin ako kahit na hindi nakakulong. Kung matagal nang may koneksyon si Daven at Jensen noon pa man ay talagang hindi ko na ito napansin man lang.   I'm very thankful that I finally got out of the room--or should I say my special jail. Dahil ito sa kumalat na article tungkol kay Jensen at Jefferson. Kasabay nito ay sinamantala ni Inspector Fajardo ang pagkakataon na ituwid ang lahat. Idiniin niya kay Jefferson ang nangyaring mass murder sa Mt. Hirawan noon para malinis ang pangalan ko.   May mga taong hindi naniwala pero karamihan ay nakumbinsi dahil sa pagiging popular ngayon ni Jefferson. May iilang impormasyong inilantad si Inspector Fajardo sa media para mapatunayang inosente talaga ako. K

JENSEN   I watched how Daven gradually shut his eyes and lost consciousness. Humalakhak na parang baliw si Jefferson sa tabi ko. Napatingin ako sa hawak kong baril at mabilis itong tinapon kung saan. Humarap ako kay Jefferson at pinigilan ang sarili na sapakin siya.   "I did what you told me. I hope you're satisfied now," sabi ko.   "Oo naman!" Masayang sabi nito. "Pero hindi ibig sabihin ay malaya ka na. I still need you."   Muli siyang tumawa at nilapitan si Daven. Lumuhod siya at akmang hahawakan ang pulso nito nang may marinig kaming mga yabag palapit sa kinaroroonan namin. May mga boses din na nag-uusap at alam naming pareho kung sino ang mga 'yon.   "The cops are here, Jef