น้ำเสียงทุ้มต่ำที่คุ้นเคยดังขึ้นข้าง ๆ หู เซี่ยซีหว่านหรี่ตามอง ลู่หานถิงงั้นเหรอ?เธอกรอกตาขึ้นมอง เพราะเป็นไปตามที่คาดเดาไว้ ใบหน้าของลู่หานถิงนั้นแจ่มชัดขึ้นในสายตาของเธอจนเห็นรายละเอียดของความหล่อเหลาได้อย่างชัดเจน“คุณมาได้ยังไง?” เซี่ยซีหว่านรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก นี่เป็นเรื่องที่อยู่เหนือการคาดเดาของเธอจริง ๆ ที่จู่ ๆ เขาก็ปรากฎตัวขึ้นที่นี่ลู่หานถิงจับข้อมือเรียวขาวอันบอบบางของเธอกดตรึงไว้กับกำแพง แล้วร่างกายสูงใหญ่ก็แกล้งบดขยี้ร่างกายของเขาเข้ามาใกล้แล้วกดตัวเธอจนจมลงที่หน้าอกของเขา “ถ้าหากผมยังไม่มาอีกล่ะก็ บนหัวผมคงจะมีต้นหญ้างอกออกมาแล้วล่ะ”“หมายความว่าอย่างไร?” เซี่ยซีหว่านหยุดนิ่งไปชั่วขณะลู่หานถิงเลิกคิ้วได้รูปขึ้นแล้วถามว่า “คิดจะหลอกผมเหรอ? ไอ้ประธานหวางที่อยู่ด้านนอกนั่นคือใคร?”เซี่ยซีหว่านรู้แล้วว่าเขากำลังเข้าใจผิด เธอจึงรีบกระซิบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ฉันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับประธานหวางคนนี้ ฉันแค่มาจัดการธุระบางอย่าง”“อ้อ ธุระที่ต้องจัดการนี่ต้องขึ้นเวทีไปเต้นโพลแดนซ์ด้วยงั้นสิ?”“ฉัน....” เซี่ยซีหว่านเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณลู่ วันนี้คุณ

ฮั่วซีเจ๋อที่อยู่อีกด้านสงสัยว่าตัวเองจะหูฝาด สุด...สุดหล่อ?ใครกัน?พี่รองของเขางั้นเหรอ?ลู่หานถิงกวาดตามองเช็คเงินสดแผ่นนั้นด้วยดวงตาลุ่มลึกของเขาแล้วจึงหยุดมองที่ใบหน้าอันงดงามของเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพร้อมกับถามอย่างคนไม่ได้เก็บซ่อนอารมณ์แต่ฟังแล้วดูเย็นชาห่างเหินว่า “หมายความว่าอะไร?”วันนั้นที่ร้านเค้กเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเคยได้พบกับผู้ชายคนนี้แล้ว เมื่อเธอได้เจอเขาอีกครั้งก็ยังคงรู้สึกหัวใจเต้นแรง ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอนั้นแอบซ่อนการชื่นชมความสมบูรณ์แบบอันไร้ที่ติบนใบหน้าของชายคนนี้ไว้ แล้วพยายามแสดงความเย่อหยิ่งในศักดิ์ศรีใส่ชายหนุ่มหน้าหล่อคนนี้ว่า “เช็คเงินสดใบนี้ฉันให้นาย คราวหน้าก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเซี่ยซีหว่านอีกแล้ว ฉันจะเลี้ยงนายเอง”ฮั่วซีเจ๋อที่เห็นการกระทำดังกล่าวก็รู้สึกพูดอะไรไม่ออกขึ้นมาทันที.......นี่เขาดูอะไรอยู่เนี่ย เกิดมาตั้งหลายปีไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนเอาเช็คเงินสดหนึ่งใบมาให้เพื่อเลี้ยงดูพี่รองของเขา โลกนี้ช่างเข้าใจยากจริง ๆ โลกบวมขึ้นหรืออย่างไร?ลู่หานถิงเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง แล้วยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันและเย็นชาเขาไม่ได้พูดปฏิเสธหรือว่าพูดให้เธอรู

เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขา ชายร่างสูงโปร่งยืนย้อนแสงอยู่ แสงไฟเจิดจ้าปกคลุมรูปร่างหล่อเหลา และสะท้อนแสงสามมิติ ชายในเสื้อเชิ้ตสีดำดูลึกลับและเย็นชามากกว่าปกติเซี่ยซีหว่านหลบตาลงอย่างรวดเร็ว เขาสวมใส่เข็มขัดหนังสีดำราคาแพง รอบเอวของเขาดูหนา และแน่นมาก อืม...เยี่ยหลิงพูดว่า...โธ่เอ๊ย เธอกำลังคิดอะไรอยู่?เมื่อตระหนักได้ว่าเธอถูกคำพูดเยี่ยหลิงชักจูงเสียแล้ว เซี่ยซีหว่านจึงหยุดความคิดบ้า ๆ บอ ๆ ของเธออย่างรวดเร็ว และถามด้วยน้ำเสียงปกติว่า “คุณชายลู่คุณมายืนทำอะไรตรงนี้คะ?”ลู่หานถิงมองไปยังดวงตาที่สดใสและเปล่งประกายของหญิงสาว เขาเลิกคิ้วขึ้น แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะเจอเจ้าแมวน้อยตัวลายร้องเหมียวอยู่ตรงนั้น”ใบหน้าของเซี่ยซีหว่านแดงก่ำ เธอปาผ้าเช็ดตัวในมือไปยังใบหน้าที่หล่อเหลาของชายคนนั้นลู่หานถิงไม่ได้หลบ ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นโดนใบหน้าของเขาเต็ม ๆ จากนั้นก็ตกลงบนพื้นพรม เขาส่งเสียงหัวเราะเธอจากในลำคอ เซี่ยซีหว่านเอื้อมมือไปปิดประตูห้องน้ำแต่เขางอเข่าขวางประตูไว้ครึ่งหนึ่ง “คุณโกรธเหรอ”เซี่ยซีหว่านพ่นลมหายใจ และไม่สนใจเขา“ผมกำลังบินจะไปต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ และผมอาจจะไม่ได

หลี่ยู่หลานจ้องมองไปที่เซี่ยซีหว่านอย่างอาฆาตแค้น เธอรู้สึกว่าชุดเจ้าหญิงแบรนด์ MOO ตัวนี้เหมาะกับเซี่ยซีหว่านราวกับสั่งตัด เซี่ยซีหว่านดูใสซื่อและบริสุทธิ์ แม้ว่าเธอจะไม่ทำอะไรเลย เธอก็สามารถกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนได้อย่างง่ายดายหากสิบปีก่อนตระกูลเซี่ยไม่เกิดเรื่องนั้นขึ้น ตอนนี้เซี่ยซีหว่านคงจะเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งเมืองไห่เฉิงตอนนั้นเซี่ยซีหว่านและเยี่ยหลิงเป็นที่น่าสนใจมาก รถส่วนตัวที่เข้าออกและล้อมรอบบ้านของพวกเธอล้วนแต่เป็นรถของคุณชายตระกูลร่ำรวย ทุกคนล้วนต้องการเห็นความงามของหว่านสาวงามแห่งทิศใต้ และ หลิงสาวงามแห่งทิศเหนือหว่านสาวงามแห่งทิศใต้ และ หลิงสาวงามแห่งทิศเหนือ…หลี่ยู่หลานสูดหายใจเข้าลึก ๆ และยิ้มแย้มออกมาอย่างรวดเร็ว ตอนนี้สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งเมืองไห่เฉิงคือลูกสาวของเธอเซี่ยเหยียนเหยียน!หลี่ยู่หลานก้าวไปด้านหน้าและจับมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านไว้อย่างสนิทสนม “ซีหว่าน เธอเปลี่ยนชุดแล้วเหรอ มานี่มา มาให้ฉันแนะนำเพื่อน ๆ ฉันให้รู้จักเธอสักหน่อย ... แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมชุดที่เธอใส่มันคุ้นแบบนี้ล่ะ นี่คือ...ชุดเจ้าหญิงที่เสี่ยวเตี๋ยจะใส่ในค่ำคืนนี้ไม่ใช

เมื่อ 10 ปีที่แล้วที่เมืองไห่เฉิงไม่เพียงแต่มีตำนานของหว่านสาวงามแห่งทิศใต้และหลิงสาวงามแห่งทิศเหนือเท่านั้น แต่ยังมีตำนานของเซี่ยซีหว่านและซูซีคู่รักกิ่งทองใบหยกด้วยดังนั้นทุกคนตรงนั้นต่างก็รู้ว่าเซี่ยซีหว่านเคยเป็นคู่หมั้นของซูซี แต่ความรู้สึกของผู้ชายก็เหมือนกับการพลิกหน้าหนังสือ มันเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตอนนี้เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยกลายเป็นคู่หมั้นของซูซีและยังเป็นอนาคตคุณนายตระกูลซู ทุกคนจึงรีบปรับตัวไปตามสถาณการณ์ “อดีตก็คืออดีต”เดิมทีเมื่อครู่นี้เซี่ยซีหว่านได้พลิกกลับสถานการณ์ภายในห้องโถงได้อย่างสวยงามแล้ว แต่เมื่อเห็นซูซีที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น แม้ว่าเหล่าคนรวยพวกนี้จะเห็นอกเห็นใจเธอ แต่ร่างกายของพวกเขากลับยืนอยู่ข้างเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยอย่างเห็นได้ชัดทันใดนั้นสมาชิกทั้งสามคนของตระกูลเซี่ยต่างก็เชิดหน้าชูคอเซี่ยซีหว่านยืดร่างกายผอมเพรียวของเธอขึ้น เธอทั้งสวยและมีเสน่ห์ แล้วเธอก็ค่อย ๆ ยิ้มออกมาต่อหน้าของทุกคน “แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าขบขับที่ได้เห็นสิ่งที่ฉันทิ้งไปถูกหยิบขึ้นมาเป็นสมบัติของใครบางคน แต่ฉันก็ยังหวังว่าพวกคุณจะรักกันยืนยาว เพราะพวกคุณคือคู่แท้ที่ช่างเหมาะส