Kaya naman, naisip niyang posibleng lagyan ni Dayton ng lason ang pagkain katulad ng sinabi ni Little Cupcake."Bilisan mo ang pagmamaneho!" Nag-aalala talaga siya sa kaligtasan ni Little Cupcake. Nakatingkayad si Little Cupcake nang makitang binaba na ni Dayton ng tawag. Inunat niya ang kamay at sinubukang agawin ang phone nito. Gusto niyang tawagan ang mommy niya at sabihan itong huwag pumunta.Iniwasan ni Dayton ang nakaunat na mga kamay ni Little Cupcake. "Gusto mo bang tumawag?" Yumuko siya at tinitigan ang bata."Oo! Hindi ko pwedeng hayaang pumunta rito ang mommy ko! Masama kang tao!" Pakiramdam ni Dayton ay mahal na mahal ng mag-ina ang isa't-isa. Sobra nilang inaalala ang isa't-isa.Hindi pinanganak no Quincy si Little Cupcake, pero tinuring niya pa rin itong tunay na anak. Napakabuti niya talagang ina. Tiningnan niya ang anak. Hindi niya kailangang mag-alala sa kaniyang anak dahil kasama nito si Quincy."Hindi mo siya kailangang tawagan. Kahit anong sabihin mo, pupun

Tumingin sa kaniya si Sirius at sinabing, “Ayos lang, Mommy. Kinain na ni Daddy ang pagkain. Kahit ang isang taong sobrang takot sa kamatayan ay naglakas-loob na kainin ang pagkain. Pinapakita lang nito na wala ngang lason ang pagkain. Kakain muna ako. Tutulungan ko kayong tumikim.”Kumunot ang noo ni Dayton at tinitigan ang anak. Dapat niya ba itong purihin dahil sa pagsasabi ng mga salita na iyon?“Sirius, ang tapang mo!” Hindi mapigilan ni Little Cupcake na mapasigaw nang makita niya si Sirius na kinakain ang mga pagkain.Pagkatapos tikman ang mga pagkain, sinabi sa kanila ni Sirius, “Kahit na hindi maikukumpara ang mga ito sa lutong-bahay na hinanda ni Mommy, ayos pa rin naman. Tikman niyo.”Nang marinig iyon ni Dayton, bigla siyang nakaramdam ng matinding selos sa anak dahil natikman nito ang personal na luto ni Quincy! Hindi pa niya kailanman natikman ang luto nito!“Hindi ba’t sinabi ni bad na tito na napakagaling ng mga chef dito dahil isa itong pribadong restaurant? Hindi

“Ikaw,” Walang alinlangan niyang sagot.Bahagyang natigilan si Quincy. Saka siya mapanghamak na tumawa at sinabing, “Mas mabuting huwag ka nang makipag lokohan. Dumiretso ka na sa punto.”Napakadilim ng titig ni Dayton. Nakatatakot ang lalim ng kaniyang boses. “Sinabi ko na sa iyo ang punto ko. Ikaw lang ang gusto ko.”Bago pa makapagsalita si Quincy, dinagdag niya, “Ibibigay ko sa iyo ang iniwan sa iyo ng mga magulang mo kung sasamahan mo ako ng isang buwan.”Huminga nang malalim si Quincy. Akala niya ay mali siya ng narinig. “Samahan ka ng isang buwan?”Natawa siya. “Dayton Night, mayroon bang problema sa utak mo? Bakit ganiyan ang iniisip mo?” Alam nitong imposible iyon.“Ayaw mo ba ng iniwan sa iyo ng mga magulang mo?” Walang mali sa utak niya. Ito ang totoo niyang naiisip.“Siyempre, oo pero…kung iyan ang kondisyon mo, makukuha ko iyon sa ibang paraan.” Hindi siya papayag sa ganoong klaseng hiling.Tumalikod siya para umalis pagkatapos magsalita.Bumigat at mas lumamig an

Binabantayan dapat ng mga tauhan ni Dayton ang area sa labas…“Maupo ka at mag-almusal,” Sabi ni Dayton nang makita siya.“Ako mismo ang nagluto nito. Sakto lang ang cooking skills ko. Pwede kang magluto sa susunod,” Dagdag nito.Pinagmasdan ni Quincy ang pagkain sa mesa. Isa itong simpleng Western-style na almusal. Mayroong mga sandwiches at pritong itlog.Nagugutom na talaga siya. Kahit gusto niyang tumakas, kailangan niyang punuin ang sikmura niya para magkaroon siya ng lakas.“Gusto mong ipagluto kita? Huwag ka nang mangarap.” Hindi iyon mangyayari.“Ipagluto mo ako, kung ayos lang sa iyo.” Ayos lang iyon sa kaniya.“Bakit hindi ka nagdala ng chef rito?” Kumagat siya ng sandwich. Kakaiba ang lasa nito. Pwede niyang sabihin na pangit ang lasa nito.“Akala ko ay marunong kang magluto.”“Kahit na marunong akong magluto, hindi ako magluluto para sa iyo.”“Hindi kita pipilitin.” Bakit nagiging maunawin si Dayton sa kaniya ngayon?Hindi na kaya pa ni Quincy na makipag-usap sa

Naghahanda na siyang mahiga sa kama pagkatapos mag-shower nang gabi.Dalawang araw na niyang hindi nakikita ang mga bata. Miss na miss na niya ng mga ito. Bilang isang mapanlamang na tao, kinuha ni Dayton ang phone niya at pinagbawalan siyang kumontak ng ibang tao. Sinabi pa nito sa mga bata na sinama siya nito sa bakasyon kaya hindi nila kailangang mag-alala.Tok, tok, tok. Narinig ang pagkatok ng isang tao sa labas ng pinto niya. Walang ibang mang-iistorbo sa kaniya bukod kay Dayton Night.Humiga siya sa kama nang walang hindi sumasagot. Ayaw niya itong kausapin. Nagsalita si Dayton mula sa kabila ng pinto. "Ka-video call ko si Sirius. Gusto mo ba siyang makita?" Napaupo si Quincy pagkatapos marinig iyon. Siyempre ay gusto niyang makita ang anak niya!Sinusumpa niya si Dayton sa pagiging tuso nito. Ginagamit nito ang anak nila para kumagat siya sa isang patibong! Binuksan niya pa rin ang pinto kahit na anong sumpa niya rito. Mayroong hawak na isang tablet si Dayton