Blazing Mess のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

"Fari babe!" I heard Lunox shouting my name outside my room. I just rolled my eyes then I continued to fix my uniform in front of the mirror. I tucked-in my white long-sleeve polo in a black high-waisted mini skirt then fixed its black necktie. "Fari babe!" sigaw ulit ni Lunox nang tuluyang makapasok sa kwarto ko. "Let's go na!" "Kalmahan mo nga babae!" sabi ko sa kaniya at kinuha ang black blazer na name plate ko at kukumpleto sa uniform ng Vheriah High University. "Tara!" I just said then I get my bag and headed outside my room. "Ma, we'll go na!" paalam ko kay Mama nang mamataan siya na nakaupo sa sofa, sipping her coffee while reading some newspaper. "Take care of yourselves okay? Goodluck on your first day." Then she smiled. "Yes po Tita Ferlie," Lunox replied. I just smiled and nodded at her. Ilang minuto na kam

"It's good to see you again," he suddenly said and he stared at me intently, with recognition visible in his eyes again. "H-Ha?" I uttered confusingly and I even stuttered! "Do I know you?" I saw pain crossed his eyes but he immediately changed it back into a serious one. "Nevermind," he just said then he gave me a smile. Pa'no nga kasi mangyayari na kilala niya ako? Unang beses pa lang ang pagkikita namin ngayong araw kaya pa'nong magaganap 'yon? Matapos ang paggamot niya sa 'kin ay sabay kaming bumalik sa classroom. Bakas naman ang mga mapanuring tingin ng mga blockmates ko habang sinusundan nila ang mga galaw namin ni Rednax pero binalewala ko na lang 'yon. Ma-issue lang talaga ang mga isip nila. Kaya hindi na rin ako magtataka kung pag-usapan man nila ako ng lingid sa kaalaman ko. I just shrugged the thought away. Gan'yan naman ang mg

"What happened?" Mr. Esperanza asked, the College of Architect Counselor. Napabuntong hininga ako habang nakaupo dito sa loob ng counseling office. Kinabukasan ay ito ang bumungad sa 'kin. Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ay agad na akong ipinatawag sa office pero hindi lang naman ako.  So here we are right now... Arabella, Charice, Harry and the five men they're with yesterday. "She attacked them Sir," agad na pagsumbong ni Arabella at dinuro pa ako mismo. "Opo Sir, kitang-kita namin," Charice seconded her statement. I just rolled my eyes at the two. The audacity of these bitches! "They're the one who started this," I directly said. "W-Wala akong kinalaman d'yan!" agad na pagtanggi ni Harry. Nahiya naman ako bigla sa kaniya. Bakit parang bigla na

 "Damn you Rednax!" I hissed in front of a mirror here inside my room.  Hindi ko alam kung paano pa 'ko nakauwi nang wala sa sarili matapos 'yon! Argh! That was fast! Shit! Nang magsawa kakamura kay Rednax sa salamin ay basta na lang akong humiga sa kama at napatulala sa kisame. I remembered what happened a while ago. "Stop," sabi ko nang makabalik ang ulirat ko. I looked at Rednax, amusement was still visible in his eyes. Namumungay ang mga matang nakatitig sa 'kin. I gulped. "I need to go home," agad na sabi ko at saka dali-daling tumayo nang hindi nakatingin sa kaniya 'tsaka umalis sa lugar na 'yon. "Farisha!" Rednax called me but I didn't looked back. I just did a halfway run to get away from him. Damn! My heart's beating so fast!

 Lulukutin ko na sana 'yung papel kung saan ko iginuhit ang mukha niya nang pigilan niya ang braso ko. "What are you doing?" Rednax asked. Nang makita kong nakuha ng atensyon niya ang sketch pad ko ay agad kong itinaob ito para hindi niya makita pero alam kong huli na 'yon. Gamit ang isang niyang kamay ay kinuha niya ang sketch pad. Wala na akong nagawa pa nang makuha niya 'yon dahil hawak niya ang braso ko at mas matangkad siya sa 'kin. He stares at the sketch.  "Is this..." he trailed off then he looked at me before continuing to ask his question. "Me?" he asked without blinking as he stares at my eyes intently. I looked away because I can't stand staring at his intense eyes. And damn! I can feel my heart starting to race! "O-Of course not!" I denied. Napa