Days, weeks and even months had passed like a normal days. Mabilis na lumipas ang oras at nasa kalagitnaan na kami ng aming 3rd year college life. "Guys! Nakita niyo na ba yung new student sa business department?" pangchichika ni Lunox nang maiwan kaming babae rito sa table namin sa cafeteria at ang mga lalaki ang umorder ng pagkain. "You're talking about Yven Nexon right?" tanong din ni Landrithel. Yup, for the past months, her relationship with Khaleed started to build then now, boom. "Yes!" Lunox exclaimed. "Ah yung anak ng owner ng Nexon Jewelries?" tanong naman ni Watrina. "Yes again!" si Lunox ulit. "What about him?" balewalang tanong ko. "Babe! He's the hottest topic recently! Wala ka talagang alam sa paligid mo!" Lunox hissed at me. "Ano namang pakelam ko ron?" walang ganang tanong ko.

 "Labas tayo maya bebe ko hmm?" malambing na sabi ni Rednax habang nakaakbay sakin. Papunta kaming cafeteria para makapaglunch. "Alright." I replied. "Ganda mo talaga..." he complimented. Ramdam ko naman ang pag-init ng mga pisngi ko. "Tigilan mo ko Rednax!" asik ko sa kanya. "What? Totoo naman bebe ko. Hindi nakakasawang titigan ang maganda mong mukha." sinsero niyang sabi. "Wag ako!" "Lalo na yung mga mata mo..." he trailed off kaya napatingin ako sa kanya at nagtama ang mga mata namin. "ang daming sinasabi ng mga mata mo, hindi ka man vocals pagdating sa mga nararamdaman pero kitang-kitang lahat sa mga mata mo..." ramdam ko ang pagkasinsero niya habang sinasabi ang mga salitang nakakapagpatunaw sakin. Iniwas ko ang mga paningin ko sa kanya dahil hindi ko kinakaya. Napahinto na pala

  My breath hitched. I felt my heart got stabbed. I remembered him saying those words to me, making me feel secured in his arms... or just by his mere presence beside me. Ramdam ko na naman ang nagbabadyang mga luha kaya nagpatuloy ako sa pag-inom. Gaya nga ng sabi niya ay nanahimik lang siya. Minsan din ay may time na titingin siya sa phone niya at nagtatype doon pero hindi ko pinansin. Patuloy lang ako sa pag-inom at nang hindi makuntento ay bumibili pa. Hindi ko na rin nabilang kung ilang canned beer ang nainom ko. Mukhang naparami yata ako dahil nung pagtayo ko ay matutumba pa sana ako dahil sa pag-ikot ng paningin ko kung hindi lang ako nahapit ni Yven sa kanya. "Tsk. Inom inom pa hindi naman kaya... pero teka pinagbantay mo ako para maging taga hatid mo 'noh?" agad na asik ni Yven sakin. Pero ang totoo ay hindi ko naisip yun kanina pero ngayon, mukhang tama nga siya. A

  Kinabukasan ay napagpasyahan ng mga magulang ng babae na hindi muna ito papasukin sa eskwelahan. Naintindihan din naman iyon ng dalaga at sang-ayon din siya dahil parang ayaw niya rin munang pumasok dahil makikita niya lang ang lalaking nanakit sa kaniya. Nang araw din na iyon ay dumating ang tatay ni Rednax pero hindi nito kasama ang tatay ni Zamara. Pabor naman iyon sa dalaga kaya panatag ang loob niya. Inaliw niya lang ang sarili sa malaking mansion nila gaya na lang ng panonood ng telebisyon. Sa araw din na iyon ay dumating ang dalawang kababata niya. Si Kino at ang kuya nitong si Kizo. Dalawang taon ang tanda ni Kizo sa kanilang dalawa. Nang dahil sa pagdating ng dalawa ay hindi siya nabagot sa buong araw. Hanggang sumapit na ang dilim at gano'n na lamang ang dagundong ng puso niya nang maalala ang plano ng tatay ni Zamara. "Pamangkin kong maganda!" may tumawag sa dal

  Naglunch muna kami ni Mama bago niya napagpasyahan na umuwi muna. Pumayag naman ako dahil kanina pa siyang umaga rito at napatagal ang pag-uusap namin. Ramel Catriz. Zamara Catriz. What are you up to now? Now that you failed to kill me before? For sure they knew I'm alive and kicking hardly but not remembering all of my past at all. Maybe they're a bit unpressured because I can't remember of what happened but little did they know, they just blazed yhe fire again, and it will blaze more in time. I'll be blazing in time and you're gonna mess with me. Rednax... Where the hell are you? Lagpas isang linggo na ang sinabi mo sa paalam mo sa'kin, sa'min. Why still not showing up? Kahit na may nangyari na sa'kin ay hindi ka pa rin nagpapakita. Wala naman sigurong masamang nangyari rin sa kaniya? Pero kung mayroon man ay agad namang maibabalita yun diba?