Lovely and Pen sat on the single seats before Miss Maggie proceeded. "Okay, let's start! Rian?" "So, ayun nga guys, hello again. Gusto ko lang munang malaman n'yo na I'm so happy dahil tinanggap n'yo ang request ko. And speaking of that request, our Lolo Dado will be here tomorrow morning together with my cousins. He'll be brought here unconscious," panimula ni Rian. Naging mas eager ako sa pakikinig dahil sa sinabi n'yang unconscious ang ‘dreamer’ namin 'pag dating dito. "Unconscious? Why po unconscious?" tanong ni Lovely with her conyo language again. I am starting to confused to her way of speaking, to be honest. Minsan diretso naman s'yang magsalita pero madalas bigla na lang pipilipit 'yung dila n'ya. "Yes. Ang naisip kasi namin, kapag gumising s'ya dito, everything is already made according to plan— na makita n'yang nasa makalumang panahon na s'ya..." She

 Na-realize ko na lang na sabay na kaming tumatakbo ni Marco. Napansin kong umikot kami sa bahay hanggang sa makakita ako ng parang isang maliit na kubo na malapit ng masira. Mukhang pareho kami ng naisip ni Marco dahil nag-unahan kaming pumasok dito at agad na sinara ang madumi at gawa sa kawayang pinto. Pareho kaming hingal na hingal habang tinitignan ang dalawang gansang panay ang huni sa labas ng kubo. Napahawak ako sa magkabilang tuhod ko dahil sa sobrang pagod. "I hate ducks," hingal pero bakas ang pagka-iritableng bulong ng kasama ko. "Hindi ducks 'yun. Gansa, g-goose." pagtatama ko. Inis n'ya akong tinignan. "Whatever, pareho lang 'yun." Napaupo s'ya sa mga nakasalansang sako habang pilit pa ring hinahabol ang hininga. Ngayon ko lang napansin na maraming sako sa lugar at iba't ibang gamit pambukid. Mukhang nasa isang kamalig kami. Tinigna

Kasalukuyan kaming nag-aayos ng sala nang pumasok si Miss Maggie at kasunod ang kapatid n'ya. Macoy? Mako?— ah basta 'yung masungit na kapatid ni Miss Maggie. Mukhang katatapos lang nilang mag-usap. Bakit ko alam? Medyo narinig ko, e. "Everything set, guys?" tanong ni Miss Maggie. Sasagot na sana ako kaya lang bigla namang tumikhim ng malakas si Lovely at pilit na napangiti at tango si Miss Maggie. "Ang ibig kong sabihin, maayos na ba ang lahat? Mga... binibini at ginoo?" Napangiwi ako dahil sa ginawa n'ya. Pakana na naman 'to ni Sisa. "Opo, binibining Maggie." sagot naman ni Lovely. "Maliban lamang po sa isa." Itinuro n'ya gamit ang nakanguso n'yang mga labi ang katabi ni Miss Maggie habang tinitignan ang katawan nito. Balak ko na sana s'yang sabihan kung bakit n'ya minamanyak ang kapatid ni Miss Maggie nang ma-gets ko ang ibig n'yang sabihin. "Ah! Mar

 [PEN's Point of View] "Wala pa rin ba sina Psalm?" tanong ni Miss Maggie habang bumababa ng hagdan bitbit ang isang gasera. Bahagyang nailawan nito ang mukha n'ya kaya nakita ko ang sobra n'yang pag-aalala. Bakas na din ang pagod sa mukha n'ya. Gabi na kasi pero hindi pa nakakabalik si Sage at Psalm. Kanina pa silang hapon umalis papunta sa liwasan para tumulong sa inaayos na venue ng fiesta bukas pero madilim na ang paligid at bukas na lahat ng ilawan sa bawat parte ng bahay pero wala pa din silang dalawa. "Wala pa din po, Miss Maggie," matamlay kong sagot habang nakadungaw sa labas ng bahay mula sa malaking pintuan nito. Wala kahit na ano akong nakikita sa labas dahil sa sobrang dilim ng paligid. May kalayuan din kasi ang bahay ng mga Santos mula sa ibang bahay. Wala din akong naririnig na kahit ano maliban sa mga kuliglig. Parang bigla ko tuloy na-miss ang malakas na tawa at pagsasalita ni Psalm.

[PEN's Point of View] Hindi nagbibiro si Miss Maggie nang sinabihan n'ya kami kagabi na maaga kami dapat gumising. Madilim pa ang paligid at hindi pa tumitilaok ang manok ay kinalampag na kami ni Miss Maggie sa kwarto namin— este sa kwarto pala nina Sage. Nagulat pa si Miss Maggie nang makitang nasa loob kaming lahat pero agad namang nagpaliwanag si Sage at sinabi ang katakot-takot na nangyari kagabi. Agad naman kaming naintindihan ni Miss Maggie. Pero ang ending, para kaming mga galing sa rehab dahil sa mga itsura namin. Nanliliit at namamaga ang mga mata at sobrang gugulo ng mga buhok lalong lalo na si Lovely. Kaya ayun, ki-aga-aga ay naasar na s'ya agad ni Psalm at umingay ang buong bahay. "BUMALIK KA DITO KUPAL KAAAA!" Napatigil ako sa pagwawalis sa sala nang umalingawngaw na naman ang matinis na boses ni Lovely dahil sa sobrang inis. Nasundan pa 'yun ng mabibigat na hakbang dahil sa mabilis na pagtakbo sa kaho