All Chapters of Dream Catchers: Chapter 31 - Chapter 40

Uminit lalo ang buong mukha ko hindi dahil sa kahihiyan kung hindi dahil sa sobrang galit. Pigil na ang aking paghinga at halos magkiskisan ang mga ngipin ko sa sobrang pagtitimpi. Nanginginig ang aking buong katawan kasabay ng paghigpit ng kamao kong nakakuyom. Handa na itong umangat at tumama sa mukha n'ya nang maramdamang may humawak dito. Napansin ko na lang ang pagkakaroon namin ng distansya dahil sa pagsingit ng maliit na pigura ni Pen sa pagitan naming dalawa. "Free muffins dahil opening ng cafe. Enjoy!" Mabilis akong hinatak palayo ni Pen. Imbes na huminto sa counter, dumire-diretso kami paakyat sa hagdan. Binuksan n'ya ang pinto at pinapasok ako sa loob. Doon lang ako muling nakahinga kasunod nun ay ang pagtutubig ng aking mga mata at s'ya ring paghapdi ng ilong ko. Napaupo ako sa couch at marahas na sinuklay ang buhok ko pataas. Putangina. Ang sarap pumatay. Nakakagigil. "Nasabi ni Miss Mag

Sabay na bumagsak ang balikat ni Pen at Lovely habang hindi naman nag-react si Sage. Buntong hininga lang ang naging sagot naman ni Miss Maggie."You know what, ang kill joy mo." Nagkrus ang mga kamay ni Lovely at inis akong tinignan."Sus, mami-miss mo lang ako e." Pang-aasar ko sa kanya habang nakangisi. Hindi ko din maintindihan minsan ang babaeng 'to. May mga oras na halos sipain n'ya ako palayo sa kanya at may mga ganitong pagkakataon na kulang na lang ay bulyawan n'ya ako para sumama."Hindi ka lang pala KJ. Assuming ka pa," asik n'ya."Ganito kasi 'yan, my dearest Lovely. Busy kasi ako, alam mo 'yun? Puno ang schedule ko." Pabiro kong paliwanag."Psalm," seryosong sambit ni Miss Maggie at hinarap ako kaya napaayos ako ng upo. "Alam kong gusto mong mag trabaho pa pero sana, bigyan mo din ang sarili mo ng time para mag-enjoy at magrelax. Hindi maganda na sinusubsob mo ang sarili mo sa trabaho. Spare time for your self.""Miss Maggie nam

Nagpatuloy ako sa paglalakad but after a few steps, I immediately stopped and looked around when my eyes failed to found Psalm and Pen. "Sage, I'm sorry. I didn't mean to be judgemental," she gently apologized. I chose not to respond and continue to look around, instead. "Bakit?" Tanong n'ya Lovely nang mapansin ang paglinga-linga ko. "They're gone." "What? Who?" Maging s'ya ay napalinga-linga sa paligid. "Pen and Psalm." "Ha?!" Nagmamadali kong pinuntahan ang booth kung saan ko sila huling nakita. A skinny guy wearing a striped red and white polo shirt with a visor cup greeted me. "Good morning, sir! I-try n'yo na po 'tong game namin. Stuff toys po ang prize, perfect po para sa girlfriend n'yo—" "Hinahanap ko 'yung lalaki at babaeng pumunta dito kanina," diretso kong sabi sa kanya, ig

"What?!" Lovely's jaw dropped and her eyes widened. "Nawawala si Pen?!" "Calm down, Lovely." Untag ko sa kanya. "Don't panic. For sure alam n'ya naman ang gagawin. She's not a kid— though she looks like one." "P-pero nawawala si Pen." Her eyes glistened with tears. "She's alone." "That's why we'll find her. Balikan natin kung saan s'ya huling nakita." Psalm nodded and Lovely wiped her tears with her hands. Bumalik kami sa booth area para tignan kung nandun pa si Pen. Unfortunately, mas kumapal pa ang dami ng mga tao lalo't hapon na. Naging mas mahirap hagilapin si Pen. Nagpa-ikot-ikot kami sa lugar at nagtanong-tanong na din. Pare-pareho na kaming pawisan at pagod. It's already 3 in the afternoon. Tirik pa din ang araw but trees around the park gave us some shed.  "Ganito s'ya kataas tapos nakasuot s'ya ng jumper at yellow shirt. Lampas balikat 'yu

Pilit ko s'yang hinatak palayo doon kahit nangangatog pa ang tuhod ko. Hindi ko na rin nilingon pa 'yung dalawang goons at dire-diretso lang ako sa paglalakad at paghila kay Psalm. Nakarating kami sa linya ng mga stall at booth malapit sa caterpillar ride. Actually, I don't know where to go talaga. Basta ang gusto ko lang, makalayo sa mga lalaking 'yun. "Teka nga!" Bigla akong napahinto sa paglalakad nang tumigil s'ya at hilahin pabalik ang kamay ko. "Anong nangyari? Bakit— sino 'yung— aist!" Psalm tousled his hair when he failed to make a question for me. Nakapamewang n'ya akong hinarap at tinignan ako mula ulo hanggang paa at pabalik. I diverted my gaze to avoid his. "Binastos ka ng mga ugok na 'yun, no?" Tanong n'ya na parang nanenermon. Argh! I hate it when someone's scolding me. Nanay ko nga hindi ako sinisermunan e! Napayakap na lang ako sa