Lahat ng Kabanata ng I Love You Prof (Tagalog): Kabanata 31 - Kabanata 40

 Zedic's POV  Narinig ko ang pagtunog ng phone ko na nakapatong sa lamesa, bumuntong hininga pa muna ako bago sinagot ang tawag ng makitang kay Estella iyon galing. "Hi babe, I know you're busy but can I talk to you, just a seconds." "Okay," matamlay kong sagot rito. "Can I invite you later and have some dinner, Mom and Dad are expecting you to come, let's celebrate our monthsary with them, babe." Muli akong napabuntong hininga sa sinabi nito, celebrating a monthsary with this fucking relationship is really sounds funny, para saan pa ang bagay na iyon wala namang pag-ibig na namamagitan sa amin at kagustuhan na lang nila. "May pupuntahan ako mamayang gabi, l'm not coming," tugon ko rito. "Where? Saan ka pupunta wala naman sinabi si Carlos na may schedule ka pa later at hindi ka rin pumasok sa office mo ngayon?" t

Mischell's POV  Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong saya, 'yung pakiramdam na para bang malaya ako sa lahat ng pasanin ko sa buhay. Nagsasaya kasama ang mga kaibigan ko. Abala na ang iba sa pag-swimming habang sina Nath ay nagkakantahan naman sa bandang gilid ng pool kung saan naka set up ang videoke ang mga mesa.  Habang ako ay naka upo lang sa isang pool chairs habang pinapanood silang nagsasaya. "Hey bakit nag-iisa ka rito?" Nilingon ko si prof nang magtanong ito, naupo rin ito sa isa pang upuan na malapit sa akin. "Wala prof nag mumuni-muni lang haha," natatawang sabi ko. "Sorry pala kanina, hindi ako nagpaalam na pupunta sila Nath sa bahay niyo," paghingi nito ng pasensya. "Okay lang, tapos na rin naman alam na nila ang totoo kaya masaya ako na wala na akong inililihim." 

Mischell's POV  "Magagawa mo bang ipaglaban ako Mitch? Takasan natin ang mundo, dahil gusto kong maranasan ang totoong saya at nang makilala kita doon ako nagkaroon ng dahilan upang gawin iyon. Mitch ilang beses kong ipinaunawa sa sarili ko na mali ang nararamdaman kong ito pero sa ilang ulit kong ginawa ay lagi paring may dahilan na ang pag-ibig ay hindi kailanman naging mali dahil kusa itong nararamdaman, ngayon mo sabihin sa 'king magagawa mo akong ipaglaban dahil buong puso ko ring gagawin iyon sa'yo," mahabang sambit ni prof habang nakatingin sa mga mata ko, kitang-kita ko na puno nang sinsero ang bawat salitang binitawan niya. "Kalimutan natin ang lahat, magbingi-bingahan tayo sa lahat ng sasabihin nila, wala akong pakialam kong mawala ang lahat sa akin ang mahalaga ay makasama kita, ikaw ang pipiliin ko higit pa sa lahat." dagdag pa niya. Sa mga sinabi n'yang iyon dahilan na para kumawala ang luha sa

Mischell's POV Pagkagaling sa school ay dumiretso ako sa hospital ng matanggap ko ang text ni Aling Gemma na sinugod daw si mama sa hospital.Napalitan ng pag-aalala ang kaninang galit at kabang nararamdaman ko ng malaman ang balitang iyon.Agad na hinanap ko ang room na nasaad sa text ni Aling Gemma sa akin matapos kung makarating sa hospital. "Ano pong nangyari?" nag-aalala kong tanong ng makaharap ko na ang ginang. "Naninikip ang dibdib ng mama mo kanina kaya dinala ko na siya rito agad, nag-aaway kasi sila kanina ng tita mo at pinagsusumbatan nito ang mama mo dahil sa nangyari sa school mo," paliwanag ni Aling Gemma sa akin. "Alam na po ba ni mama ang nangyari?" tanong ko patungkol sa issue ko sa school. Tumango si Aling Gemma bilang sagot. "Alam na niya pero pilit ka n'yang pinagtatanggol kaya siguro hindi na naman niya nakuntrol ang galit." 

Zedic's POV Hindi na rin nakatanggi si Mischell ng magprisenta akong ihatid siya, matapos kong makapagbihis sa bahay ay binalikan ko siya sa kanila, mabuti na lang na hindi pa ito nakakaalis dahil nagliligpit pa ito ng mga gamit ng mama niya na dadalhin sa hospital, mas okay nang masigurado kung ligtas siya makakarating sa hospital dahil malakas pa rin ang ulan. "Hindi pa rin ba umuwi ang tito mo?" naitanong ko rito habang sabay na kaming naglakad palabas ng bahay nila habang hawak ko rin ang isang payong at pinapayungan siya. "Hindi pa po, hindi ko pa nga ito nakakausap tanging si tita lang kanina sa school." "Ayos ka na ba ngayon?" "Kung pagiging ayos lang ang pag-uusapan hindi ko alam, sabay-sabay na ang problema ko ngayon eh... 'Wag na nating pag-uusap 'yan prof." sunod na pag iwas nito sa topic kaya mas minabuti kong hayaan muna siyang manahimik. Mabilis