All Chapters of I Love You Prof (Tagalog): Chapter 11 - Chapter 20

Zedic's POV "Iho nu'ng lunes pa iyang sugat mo sa kamay ah ipatingin mo na kaya sa doctor baka mapano pa 'yan," saad ni Aling Sol sa akin habang nagsasalin ito ng tubig sa baso ko, napansin pa rin siguro nito ang gasang nakalagay sa kamay ko. Noong lunes na gabi pa nga ang sugat na ito pero hanggang ngayon nararamdaman ko pa rin ang hapdi sa ilang hiwa sa palad ko na natamo ko dahil sa nabasag na baso.Buti na nga lang at hindi pinapansin ng mga istudyante ko ang nakikita nila sa kamay ko nitong mga nagdaang araw. "Oum naisip ko na nga rin dumaan sa clinic ni Sanchez bago ako pumasok sa office," saad ko naman. Si Sanchez ay doctor na kilala ko na siyang matalik na kaibigan ni kuya. Habang kinakausap ako ni Aling Sol ay naglakay na ako ng kanin sa plato ko upang makapag almusal bago ako pumasok sa opisina. "Mabuti 'yan, siya nga pala tumawag ang mommy mo kagabi hinahanap ka

Zedic's POV "May pakialam ako kasi nasasaktan ako, hindi mo alam ang pakiramdam habang nakikita ang mahal mong pinapaiyak ng ibang lalaki, hindi mo alam kung gaano kasakit na nakikitang sinasaktan ng iba 'yung babaeng gusto mong alagaan at ipagsigawan sa buong mundo kung gaano mo kamahal!" Nagpaulit-ulit sa isip ko ang mga katagang iyon na binitawan ni Jester sa harap ko, hindi ko maunawaan ang pakiramdam na tila ba muli ko na namang naramdaman ang dating sakit kung paano nila ako dinurog habang nakikita silang dalawa ni Estella dati na naghahalikan. Alam kong bago ako dumating sa buhay ni Estella si Jester ang nauna, si Jester ang mahal niya bago pa dumating ang araw na pinagtagpo kami ng mga magulang namin at sinabing kami ang nakatakdang magkatuluyan para sa letseng kumpanya at kagustuhan nila. Si Jester ang lalaking masasabi kong hindi tumitingin sa kung anong istado ng buhay mayroon ka, base ang

Zedic's POV "Mr. Lim!" Pagtawag sa akin ng Principal nang palabas na sana ako ng office upang pumunta na sa unang klase ko. Nakaupo ang principal sa swivel chair nito habang nakatingin sa akin. "Yes Ma'am?" Nilingon ko ito kasabay ng tanong.  "Sabihin mo kung late pa rin ngayong araw ang istudyante mong reniport mo sa akin last week para magawan ng paraan scholar pa naman ang batang iyon," saad ng principal. "I think that child need some consideration ma'am," sagot ko na mukhang ikinagulat nito. "What do you mean?" "I know the real reason why she's always late entering in my class, I talked to her last time in the hospital," paliwanag ko. "Hospital?" muling tanong ng principal na mukhang mas ikinagulat ang narinig. Nais kong sabihin ang totoo sa principal para malaman din nito dahil mas kaila

Zedic's POV  Dumagdag sa dumidilim na paligid ang madilim na kalangitan kasabay ang pagbuhos ng malakas na ulan, marahan ang pagmamaneho ko ng sasakyan dahil na rin sa madulas na kalsadang dinaraanan ko nakikita ko pa ang pagtaas baba ng windscreen wiper ng sasakyan upang punasan at palinawin ang salamin upang malinaw kong makita ang daan dahil sa pagbuhos ng malakas na ulan. Maaga akong lumabas ng kumpanya at hindi ko naman akalaing masasalubong ko ang malakas na ulan, ngunit hindi na rin naman masama dahil ang panoorin ang bawat patak ng ulan ay isang bagay na nagpapaalala rin sa akin kay kuya hindi ko alam kung paano siya nagiging masaya sa ganoong sitwasyon dahil sa bawat buhos ng ulan madalas nakikita ko itong nakatanaw roon at nakangiti. Pluviophile - iyon ang tawag sa mga taong gustong-gusto ang ulan, ganoon si kuya. Tila ba kapag umuulan ay nakakahanap siya ng katahimikan at saya pakiramdam niya sigu

Zedic's POV  "Paano mo nasabing magaling ka mag-alaga ang inaalagaan mo ay hindi nakakalakad samantalang ako ay may lagnat lang, magkaiba 'yun miss Flor," saad ko rito at mabilis agad itong nakasagot upang mangatwiran sa mga sinasabi niya. "Pareho lang po iyon kasi ang pag-aalaga ko ay may kasamang pagmamahal." Nakangiting sagot nito. "Kalukuhan," Iling-iling kong sabi at napabangon na ang kalahati ng katawan ko at sumandal sa head board ng kama. "Ayaw kasi maniwala edi 'wag," nagtatampo kunwaring sabi nito at saka inilinga ang paningin sa buong kwarto ko.  Natigil lang ang pag-iikot ng paningin niya ng madapo iyon sa istante at alam kong ang picture frame na nakalagay doon ang tinitingnan nito. "Wow may kakambal ka prof?" Agad na tanong nito at kinuha pa ang frame na iyon. Naparito ba ang babaeng 'to para alagaan ako o