All Chapters of The Rented Wife: Chapter 61 - Chapter 70

Hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang kaba na nararamdaman ko sa mga oras na ito. Para bang may kung ano akong maaaring matuklasan na talaga namang nagbibigay sa akin ng kakaibang kaba.Napahinga ako ng malalim. Kanina pa ako palakad lakad dito sa kwarto na tinutulugan ko rito sa villa ni Michael. Magmula kasi nang umalis si Redenn matapos naming mag-usap ay hindi na nawala sa isip ko ang mga bagay na napag usapan naming dalawa.Flashback"Wala namang nagsasabi sa akin ng totoo," sagot ko. Napalingon naman siya sa akin.Narinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga."Walang nakakapagsabi pa sa iyo ng totoo, Renice dahil hindi pa ito ang tamang panahon," sabi lang niya sa akin bago siya tumayo at naglakad ng mabagal sa aking harapan."Ngayong wala ka pa ngang alam ay ginagamit ka na nila laban kay Michael, paano kaya kapag meron na? Tingin mo ba hindi ka nila gagamitin knowing na ikaw ay asawa ng taong kagalit nila?" bigla niyang sabi sa akin.Hindi naman ako kaagad nakaimik. P

Tulala lang akong nakaupo rito sa swing sa malapit na park dito sa villa ni Michael. Kanina pa ako rito, at halos maggagabi na rin. Hindi ko nga alam na rito ako pumunta matapos kong umalis sa bahay na 'yon.Malalim akong napabuntong hininga bago ko pinunasan ang luha na tumulo mula sa aking mga mata.Hanggang ngayon ay nakakaramdam pa rin ako ng bigat sa aking dibdib. Hindi ko alam kung bakit ganito ang epekto sa akin, pero ang sakit. Ang sakit ng mga salitang binitawan sa akin ni Michael.Kinagat ko ang pang ibaba kong labi. Pero sino nga ba naman kasi ako para mag-demand na magsabi siya sa akin ng totoo? Hamak nga namang rented wife lang niya ako.Napayuko ako bago ko ginulo ang kanina ko pang magulong buhok. Hindi ko alam pero naguguluhan ako. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko.Redenn's POVAgad kong pinaypayan ang aking paligid nang mapuno ng usok ang buong kwarto kung nasaan kaming tatlo nila Tyron.Kanina pa kami rito sa hindi namin malamang dahilan. Basta ipinatawag na lang ka

"Renice," agad akong napatigil sa paggalaw nang makita ko kung sino ang lalaking ngayon ay nasa aking harapan. Ilang beses ko pang ipinikit at idinilat ang aking mga mata upang masigurado kung tama nga ba ang nakikita ko sa mga oras na ito. Ngunit hindi nga ako nagkakamali, si Michael nga! "M-michael?" kinakabahang tanong ko. Hindi ko alam kung bakit ganito ang kaba na nararamdaman ko. Mabilis din ang tibok ng puso ko. Akala ko ay magsasalita pa si Michael, ngunit nanatili lang kami sa gano'ng posisyon ng ilan pang segundo. "A-anong ginagawa mo rit---" hindi ko na naituloy pa ang akin sanang sasabihin nang mabilis niyang inagaw sa aking kamay ang bato at inihagis iyon sa kung saan. Akma ko na rin sanang ibubuka ang aking bibig upang magsalita, ngunit ang mabilis at sumunod na pangyayari ay kaagad nagdulot sa akin ng katahimikan. Ngayon ay yakap na ako ni Michael. Mahigpit 'yon at puno ng pag-aalala. "I was worried," narinig kong sabi niya habang hawak pa rin ako. Gusto ko sanang

Tulala lang akong nakatingin kay Michael. Gusto ko siyang sampalin dahil sa ginagawa niyang pakikipaglaro sa akin."Itigil na natin ang kontrata. Hindi ko gustong mapahamak ang pamilya ko at ako nang dahil lang sa walang kwentang bagay," sabi ko pa.Hindi naman siya kaagad umimik."You can't," sagot lang nito sa akin. Gusto ko sanang sumigaw dahil sa sobrang frustration na nararamdaman ko sa mga oras na ito."May karapatan akong itigil ito dahil wala naman sa usapan natin na wala akong karapatang mag back out," sabi ko.Narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya bago siya naglakad papalapit sa akin."I want to tell you the truth, but how?" sabi niya habang patuloy lang siya sa paglalakad papalapit sa akin.May kung ano talaga akong nakikitang emosyon sa mga mata niya na hindi ko mapangalanan."Bakit ba hindi mo na lang sabihin ng diretso?" tanong ko. Napahinto naman siya mula sa paglalakad."What if, ikagalit mo? Aalis ka pa rin ba kahit matapos kong sabihin sa iyo ang totoo?" bigla

Nanatili lang akong nakaupo sa kama habang pinagmamasdan si Michael na nakaupo rin at nakatingin sa kung saan. Gusto ko sanang malaman kung ano bang ginagawa niya rito at kung bakit nasa iisa kaming kwarto. "Alam ko nagtataka ka kung bakit nandito ako," sabi ni Michael bago ako nilingon. Mabilis naman na nagkasalubong ang mga mata naming dalawa. Ngunit ako ang kaagad na umiwas mula sa tingin niya nang mahalata ko ang pamumungay nito. "N-nagtataka nga," sagot ko na lang bago ako akmang tatayo na mula sa pagkakaupo. "Wala ka bang gustong sabihin sa akin?" narinig kong biglang sabi ni Michael. Natigilan naman ako sa kung ano mang ginagawa ko. Napahinga pa ako ng malalim bago ko siya tinignang muli. "Ano bang gusto mong sabihin ko?" tanong ko naman sa kanya pabalik. Nilingon niya akong muli. Hindi ko alam kung bakit may kung anong emosyon akong nakikita sa kanyang mga mata. Emosyon na sa tingin ko ay ilang beses ko ng nakita sa mga mata niya. "Hindi ka ba natatakot sa akin?" bigla