Nanatili lang akong nakaupo sa kama habang pinagmamasdan si Michael na nakaupo rin at nakatingin sa kung saan. Gusto ko sanang malaman kung ano bang ginagawa niya rito at kung bakit nasa iisa kaming kwarto. "Alam ko nagtataka ka kung bakit nandito ako," sabi ni Michael bago ako nilingon. Mabilis naman na nagkasalubong ang mga mata naming dalawa. Ngunit ako ang kaagad na umiwas mula sa tingin niya nang mahalata ko ang pamumungay nito. "N-nagtataka nga," sagot ko na lang bago ako akmang tatayo na mula sa pagkakaupo. "Wala ka bang gustong sabihin sa akin?" narinig kong biglang sabi ni Michael. Natigilan naman ako sa kung ano mang ginagawa ko. Napahinga pa ako ng malalim bago ko siya tinignang muli. "Ano bang gusto mong sabihin ko?" tanong ko naman sa kanya pabalik. Nilingon niya akong muli. Hindi ko alam kung bakit may kung anong emosyon akong nakikita sa kanyang mga mata. Emosyon na sa tingin ko ay ilang beses ko ng nakita sa mga mata niya. "Hindi ka ba natatakot sa akin?" bigla
"And I as well, patay na."Malalim akong napahinga ng maalala ko ang huling sinabi ni Michael sa akin. Mabilis ding kumalabog ang dibdib ko."Kung ako sa iyo, Renice kakain ako ng umagahan para 'di naman ako bigla na lang natutulala," sabi ni Redenn habang diretsong nakatingin sa daan.Mabilis ko naman siyang nilingon habang nakakunot ang aking noo."Anong pinagsasasabi mo d'yan?" nakakunot noo pa ring tanong ko.Bahagya naman siyang tumawa."Pansin ko kasi kanina ka pa tulala d'yan. Napapabuntong hininga ka pa. Kumain ka ba ng umagahan?" natatawang tanong muli nito sa akin.Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi bago ako sumandal sa headrest nitong upuan.Papunta kami ngayon sa Seth Corporation para sa hindi ko ring alam na dahilan. Basta sinabihan na lang ako ni Michael na maghanda dahil susunduin ako ni Redenn sa villa at pupunta kami ng kompanya."Kumain ako, loko ka," sabi ko bago ko ipinikit ang aking mga mata.Narinig ko naman ang marahang pagtawa niya."Sige naniniwala ako,"
Tulala akong nakaupo ngayon dito sa table ko sa opisina ni Michael. Ang mga sinabi sa akin ni Redenn ay paulit ulit kong naririnig mula sa magkabila kong tenga. Hindi ko pa nakikita ang babaeng tinutukoy ni Redenn, pero may hinala ako na siya ang babaeng kausap ni Michael nitong nakaraan na narinig ko at si Mommy mismo ang nakakita. Napahinga ako ng malalim. Bakit nga ba may ganitong kaba akong nararamdaman sa dibdib ko? Bakit ba pakiramdam ko ang bigat bigat nito? At nasaan na ba si Michael? Kanina pa ako rito sa opisina niya ngunit wala siya. Sabi niya agahan ko raw pero siya itong wala rito ngayon. Patuloy lang ako sa pag iisip nang biglang tumunog ang cellphone kong nakapatong lang dito sa lamesa. Mabilis akong napatingin doon. Napakunot pa ang aking noo. "Sino 'to?" tanong ko habang nakatingin sa phone ko na patuloy pa rin sa pagtunog. Hindi kasi naka-save ang numero sa phone ko kaya hindi ko alam kung dapat ko bang sagutin ito o hindi. Nadala na rin kasi ako sa nangyari sa
Tulala lang akong nakatingin sa cellphone ko habang paulit ulit na binabasa ang text sa akin ni Michael. Kung gano'n nandito pala siya sa kompanya pero hindi niya man lang ako nagawang puntahan dito sa opisina niya. Napabuntong hininga ako bago ako lumapit sa kama na narito at doon ako naupo. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nawalan ng gana na kumilos. Isa pa sa patuloy na bumabagabag sa isip ko ay ang napag usapan namin ni Redenn kanina lang umaga. "When are you going to choose a dress?" agad akong napatingin sa doorway nang marinig ko ang boses ni Michael na ngayon ay nakatayo roon at diretsong nakatingin sa akin. Hindi naman ako nakaimik agad. Pakiramdam ko biglang nag-flashback ang lahat sa isip ko. Parang biglang bumalik sa akin ang lahat nang unang beses akong pumunta rito sa Seth Corporation. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Hanggang ngayon ay nalilito ako sa kung ano ang dapat piliin. Alam ko ng parte ng mafia world si Michael. Base sa mga nabasa at na-res
Matapos lumabas ng team na nag-ayos sa akin. Kaagad akong nilapitan ni Redenn habang may ngiti sa labi. Wala na ang kaninang nakakatakot na awra niya habang nakatingin sa team na nag-ayos sa akin. "Nako, mabibighani na naman si Michael n'yan sa iyo, Renice," nakangiting sabi niya bago iniiling ang kaniyang ulo. Kaagad ko namang kinagat ang pang ibaba kong labi. "T-talaga ba? Hindi naman ba malaswa sa akin ang itsura ko ngayon?" kinakabahang tanong ko bago ako napahinga ng malalim. "Hindi. Bakit? Kinakabahan ka ba?" narinig kong biglang tanong ni Redenn sa akin. Napahinga naman ako ng malalim. Hindi ko alam kung bakit pero may part sa akin na natatakot sa maaaring sabihin ng lalaking 'yon. Na baka hindi niya magustuhan ang itsura ko. Hindi ko kasi alam kung bakit ganito, inamin ko naman na sa sarili ko na may kakaiba akong pagtingin kay Michael, pero bakit ba na-co-conscious ako masyado sa kung anong magiging tingin sa akin ng lalaking 'yon? "B-bakit naman ako kakabahan?" sabi ko b
Nakatingin ako sa labas ng sasakyan ni Redenn habang pilit na iwinawaksi sa isip ko ang mga napag usapan namin kanina lang. Hindi ko pa rin kasi lubos maisip kung bakit nagawang ipagbili ng Ylona na 'yon ang mga impormasyon na ipinagkatiwala sa kanya ng lalaking karelasyon niya no'ng panahon na 'yon. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi nang maramdaman ko muli ang kakaibang kabog mula sa aking d*bdib. Napahawak pa ako sa dress na suot ko ngayon. Pakiramdam ko kasi napakalakas ng kaba nararamdaman ko sa mga oras na ito. "Ayos ka lang ba, Renice? Para kasing may bumabagabag sa iyo kanina pa," narinig kong sabi ni Redenn na ngayon ay patuloy pa rin sa pagmamaneho. Marahan naman akong bumuntong hininga bago ko siya nilingon. "Oo naman. Wala naman akong kailangang ipag-alala," sabi ko kay Redenn bago ako ngumiti. Hindi ko aaminin sa kanya ang kung anong bumabagabag sa akin sa mga oras na ito. Wala naman kasi akong direktang karapatan para maramdaman ang bagay na ito. "Sigurado ka? Ka
Malalim akong huminga nang makita ko si Michael na naglalakad papunta sa gawi namin ni Redenn. Nasa likuran niya si Tyron at tatlo pang hindi ko kilalang mga lalaki. Mabilis kong iniiwas ang aking paningin sa kanya. Dahil hindi ko kayang titigan ang maganda niyang mga mata. "Twenty minutes late," sabi ni Michael nang tuluyan ng makalapit sa amin. Nakatingin pa siya sa wrist watch niya. "Traffic," biglang sagot ni Redenn habang inaayos ang suit na kanyang suot. Hindi naman sumagot si Michael kaya roon na ako tumingin sa kanya. Nakatingin siya sa akin. At may kung anong emosyon akong nakikita sa kanyang mga mata. "Ahem," natatawang untag ni Tyron bago siniko si Redenn. Natawa naman si Redenn bago hinila si Tyron papunta sa kung saan. "Ano?" pagbungad ko kay Michael nang makita kong titig na titig pa rin siya sa akin. Napailing naman siya ng marahan bago muling tumingin sa akin. "Nothing," simpleng pagsagot lang niya. Napaiwas naman ako ng tingin. Nasa labas kami ng mansion at m
Nakaupo ako ngayon sa isang mesa kasama sila Tyron at Redenn. Kanina pa wala si Michael, hindi naman niya nabanggit sa akin kung saan siya pupunta."Redenn, Tyron, nasaan si Michael?" tanong ko sa dalawa na busy sa pagtingin sa kanya kanya nilang cellphone.Napatingin sa akin si Tyron pero hindi niya ako sinagot. Tumingin muna siya sa gawi ni Redenn bago niya ito siniko."G*go, nasaan daw si Michael?" tanong nito. Mabilis namang tumingin sa akin si Redenn bago niya kinamot ang gilid ng kanyang kilay."Hindi ko rin alam, Renice. Hindi nagsabi si Michael kung saan siya pupunta. Basta umalis na lang siya at ibinilin ka sa amin," biglang sabi nito.Hindi ko kasi alam na umalis pala si Michael kanina. Gumamit kasi ako kanina ng banyo, at sa paglabas ko, doon ko lang nalaman na umalis na pala si Michael."Hindi siya nagsabi sa inyo kung saan siya pupunta?" nagtatakhang tanong ko.Napatingin naman si Redenn kay Tyron bago siya tumango."Wala siyang ibang sinabi sa amin kung hindi ang ingatan