เป็นดังที่คาดไว้ จูเลียนจ้องมองชาร์มินก่อนจะพูดกับทุกคน “ผมมั่นใจว่าทุกท่านต่างทราบกันดีว่า ผู้หญิงที่ผมเคยหมั้นด้วยคือชาร์มิน และผมยังรักเธอตั้งแต่สิบปีที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราคงได้แต่งงานกันไปแล้ว”“ผมทุกข์ทรมานใจมากหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น แล้วทิฟฟานี่ก็อยู่เป็นเพื่อนผมและคอยปลอบโยนผม ซึ่งผมเข้าใจผิดว่ามันเป็นความรัก เมื่อไม่นานมานี้หลังจากที่ได้เจอกับชาร์มินอีกครั้ง ผมจึงรู้ตัวว่าผมรักชาร์มินมาโดยตลอด...”จากนั้น สายตาที่อ่อนโยนของเขาก็เบนไปจับจ้องที่ชาร์มิน “ได้โปรดอย่าสับสนกันไปนะครับ ผมไม่ได้พูดเรื่องทั้งหมดนี้เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ความจริงแล้วผมเคยสารภาพกับทิฟฟานี่ถึงเรื่องความรู้สึกที่แท้จริงที่ผมมีต่อชาร์มินเมื่อไม่นานมานี้...”สิ่งที่จูเลียนกำลังพูดอยู่นั้นทิฟฟานี่พิสูจน์ได้ว่าเขารักชาร์มินมาโดยตลอด‘ฮ่า ฮ่า!’ ชาร์มินแทบจะหัวเราะออกมาเสียงดัง ๆ เจ้าคนเส็งเคร็งนี่ไม่ได้สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อยในขณะที่เขากำลังพูดโกหกอยู่ คนอะไรน่ารังเกียจขนาดนี้!ก่อนที่เธอจะทันได้พูดขึ้น เดรกก็พูดขึ้นว่า “แต่นายขอทิฟฟานี่แต่งงานไปแล้วก่อนหน้านี้! นายจะมาเป

เมื่อชาร์มินเดินเข้ามาใกล้รถมากยิ่งขึ้น เธอก็เห็นคริสหลับอยู่ที่เบาะหลัง ขณะที่แอนโทนี่นั่งประจำอยู่ตรงที่นั่งคนขับโดยที่หลับตาอยู่ แสงแดดที่ลอดผ่านใบไม้สะท้อนอยู่บนใบหน้าของเขา ทำให้เขายิ่งดูหล่อเหลาและสง่างามยิ่งขึ้นกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เขาสวมความรู้สึกแปลก ๆ ผุดขึ้นภายในหัวใจของเธอ พวกเขาอยู่ที่นี่ตลอดเวลาเลยหรือ? พวกเขารอเธออยู่นานขนาดนั้นเลยใช่ไหม? เธออยู่ในคฤหาสน์อย่างน้อยสี่ชั่วโมงเชียวนะ“แอนโทนี่คะ...” ชาร์มินเอ่ยเรียกออกไปเบา ๆแอนโทนี่ลืมตาขึ้นช้า ๆ เมื่อเห็นว่าเป็นชาร์มิน เขาจึงขยับตัวบนที่นั่งพลางถามขึ้น “พร้อมจะไปหรือยัง?”ชาร์มินพยักหน้าตอบ ทว่าดวงตาของเธอก็ยังจ้องมองด้วยความสงสัย “คุณรออยู่ที่นี่เหรอคะ? ไม่หิวเหรอ?”“โมโม่ยืนยันให้เรารอคุณ เพราะวันนี้ผมว่าง ผมเลยตัดสินใจตกลงตามนั้น” แอนโทนี่ตอบอย่างเป็นกันเอง เขาลงจากรถตั้งใจจะเปิดประตูให้เธอ ทันทีที่เท้าของเขาสัมผัสพื้น ทว่า ขาของเขากลับไม่มีความรู้สึกแล้วเซไปหาชาร์มินเธอเอื้อมมือไปจับเขาเอาไว้ตามสัญชาตญาณ ทว่าร่างหนัก ๆ ของแอนโทนี่กลับล้มลงทับเธอเอาไว้ เมื่อเป็นแบบนั้น ศีรษะของเธอจึงถูกแผ่นอกของเขาดันเอาไว้ข

ด้วยความเข้าใจว่าชาร์มินถูกโน้มน้าว จากนั้นแคลร์จึงพูดเสริมขึ้นอีก “เธออาจจะรวยนะชาร์มิน แต่เธอก็รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของการติดต่อทางธุรกิจและแหล่งทรัพยากรในวงการนางแบบ มันเกี่ยวข้องกับการวางแผนให้เหมาะสม อย่างเช่น ทรัพยากรในองค์กร การจัดการเรื่องแฟนคลับ การตลาด กราฟิก ลิขสิทธิ์ และอื่น ๆ”“ซูเปอร์โมเดลชั้นแนวหน้าต้องมีทีมงานอย่างน้อยยี่สิบชีวิตคอยดูแลเธอ เธอจะจัดการเรื่องทุกอย่างด้วยตัวเองได้ยังไง? เธอไม่คิดว่ามันจะเหนื่อยบ้างเหรอ? เมื่อเธอเซ็นสัญญากับฮอลลี่โอ๊ก เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เราจะดูแลเรื่องทั้งหมดให้กับเธอ” แน่นอนว่าชาร์มินรู้เรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี เธอเพียงแค่สงสัยเรื่องเจตนาของเคลลี่ มิลาน ถ้าจำไม่ผิด เคลลี่ มิลาน พยายามจะจับเธอเซ็นสัญญาก็เพื่อขัดขวางการมีชื่อเสียงของเธอ ถ้าอย่างนั้นทำไมคนที่เป็นศัตรูอย่างเคลลี่ถึงอยากมาทำดีกับเธอด้วยล่ะ? “ขอโทษนะ แต่มีคนจัดการเรื่องทุกอย่างให้ฉันแล้ว” เธอตอบอย่างหน้าตาเฉยก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำแคลร์อยากจะวิ่งตามเธอไป ทว่าชาร์มินใช้ทางเดินวีไอพี ซึ่งแขกพิเศษเท่านั้นที่จะได้รับอนุญาต แคลร์ตะโกนไล่หลังชาร์มินที่เดินจากไป “ชาร์มิน จ

ความโกลาหลของการต่อสู้กันของฮูเบิร์ตและแคลร์ ส่งผลให้รอบห้องวีไอพีของแอนโทนี่เต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องขณะที่ชาร์มินเปิดประตูเข้าไป คริสที่กำลังนั่งกินปีกไก่ทอดอยู่ก็รู้สึกตกใจกับเสียงดังโกลาหลจากภายนอก “แม่ฮะ เกิดอะไรขึ้นข้างนอกเหรอ? ทำไมเสียงดังจัง?”　　“ไม่มีอะไร แค่คนบ้าสองคนสู้กันน่ะ” ทันทีที่เธอปิดประตู เสียงอึกทึกก็เงียบลงเช่นกัน　ชาร์มินนั่งลงข้าง ๆ คริสและเช็ดปากมอมแมมของเขาด้วยผ้าเช็ดปาก “หนูควรกินมากกว่านี้” เธอพูด “ร่างกายของหนูยังต้องการพลังงานอีกเยอะ” “ได้ฮะ! แม่ก็กินด้วยสิ เค้กนี้อร่อยมาก!” คริสใช้ส้อมตัดเค้กและพยายามป้อนเค้กให้กับเธอ ชาร์มินอ้าปากออกอย่างเชื่อฟังก่อนที่มืออวบจะป้อนเค้กให้เธออย่างระมัดระวัง　　การกระทำของเด็กชายตัวน้อยทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในใจ เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าความสุขจะเรียบง่ายเช่นนี้ แอนโทนี่นั่งรับประทานอาหารด้วยท่าทางสง่างาม รอยยิ้มค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาขณะมองดูสองคนด้านข้างพูดคุยโต้ตอบกัน วันนี้เป็นการรับประทานอาหารเย็นที่แสนอบอุ่นที่สุด… แอนโทนี่รับประทานอาหารเสร็จหลังจากยี่สิบนาทีต่อมา ในทางกลับกัน คริสยังคงเคี้ยวไก่ทอดอย

ชาร์มินจำได้ว่าเธอเคยสร้างความมั่นใจให้กับแอนโทนี่ว่าเธอสามารถควบคุมสถานการณ์ทุกอย่างได้ แต่เขาก็ยังเป็นห่วงเธอจนนอนไม่หลับ! เธอละสายตาจากพวกเขาและเปลี่ยนเรื่อง “ทุกคนคล้อยตามบริษัทบันเทิงยักษ์ใหญ่ทั้งสองแห่งเพราะพวกเขาใช้ศิลปินแนวหน้าเป็นตัวต่อรอง” ชาร์มินอธิบาย “แล้วถ้าเราจ้างศิลปินพวกนั้นแทนล่ะ? เราต้องทำให้พวกเขาสูญเสียอำนาจของพวกเขาซะ”　　“จ้างพวกเขาเหรอ?” แอนโทนี่เลิกคิ้ว “ใช่ ฉันรู้ว่าไรซิ่งฮอว์คยังเติบโตไม่เต็มที่ แต่เราก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน หากคุณสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยเงิน นั่นมันก็ไม่เรียกว่าปัญหาด้วยซ้ำ” หลังจากนั้นไม่นานชาร์มินก็หันมามองเขาอีกครั้งหนึ่ง “ลองเดาสิว่าจะมีสักกี่คนที่แห่เข้ามาหาเรา ถ้าฉันประกาศว่าใครก็ตามที่เซ็นสัญญากับเรา จะได้รับค่าตอบแทนของตัวเองร้อยเปอร์เซ็นต์” “เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เลยเหรอ?” แอนโทนี่วางมือลงบนหน้าผากของเธอแล้วพูดว่า “ชาร์มิน ถ้าอย่างนั้นคุณก็จะไม่ได้อะไรเลยนะ” “ตลอดห้าปีที่ผ่านมาฉันได้รับมันเพียงพอแล้ว ตอนนี้ฉันก็แค่อยากจะสนุกเท่านั้น” เธอพูดตามความเป็นจริง โดยไม่แม้แต่จะอวดอ้าง แอนโทนี่ยอมจำนนให้กับเธอหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู