Semua Bab Castiello: Bab 51 - Bab 59

Alice's Point of View   " So. . .what's their next plan?" He asked while leaning on his table. Naka-crossed arm ito habang nakatingin sa akin.   " Party. Sa party nila gagawin ang transaksyon. Since wala na si Luck, si Sarmien sana ang mamahala sa transaksyon na 'yon. Want to hear my plan?"  tanong ko sa  sabay alis nang paningin ko sa kaniya. He's staring too much.    " Sure. What's your plan, honey?"    " Stop."    " Okay. Alice, what's your plan?"      Tiningnan ko siya sa kaniyang mata. "Dalawang araw pa bago mag-simula 'yong party. Nasa panig na natin si Sarmien."   " Wow. My lovely Alice is getting stronger and smarter. How did you do that? Maari ko bang malaman?"    " Hindi ko pa nakakausap pero. . .I know, papanig siya sa atin. " Nakita ko ang marahan niyang pagt

Alice's Point of View Nagising ako sa munting sakit ng ulo. Mabuti na lang kapag nalalasing ako ay hindi gumagawa ng kalokohan, o nagsisisigaw. Hindi katulad no'ng dati. No'ng panahon na nakita at kinawayan ko si Xion sa isang club.  Kapag naalala ko 'yon ay tinatablan na naman ako ng hiya.  Bumangon ako at nagderetso ng cr upang nagahilamos. Agad rin akong lumabas pagkatapos. Hindi ko alam kung sa kalasingan lang ba 'to o talagang mabango lang ang kuwarto ni Xion. Amoy na amoy ko ang pabango niya na ginagamit. Hindi ito masakit sa ilong. Ito 'yong pabango na hahanap-hanapin mo sa isang lalaki. Ang kurtina rin ay hindi masakit sa mata at madilim sa kuwarto. Maaliwalas tingnan. Inayos ko muna ang suot ko, medyo nagusot ang puti ko na long sleeve. Inayos ko ito bago lumabas. Pagkababa ko ay nagderetso ako sa dining room at saktong naabutan ko silang tatlo na nag-u-umagahan. Napadako ang tingin sa akin ni Sandy. Umaliwalas ang muka ni

Lauren's Point of View " Mr. Lorien, I mean Mr. Lauren—" " Call me boss Lorien. Bilang leader ng organisasyon na Loriengston. Nararapat lang na Lorien ang itawag mo sa akin, dahil kinilala ko ang sarili ko sa pangalan na 'yon." Tumango ito. " Masusunod po." Ngumiti ako sa kaniya. Naka-upo ako sa sofa habang sumisimsim ng kape habang nakatingin sa labas ng terrace. Maganda ang araw ngayon, ngunit may mas mai-gaganda ito kung walang sagabal sa mga transaction na ginagawa namin.  " Nasaan si CM?" tanong ko habang hindi ito binibigyan ng tingin. Ilang araw ko nang hindi nakikita at napapansin ang babaeng 'yon. " Ilang araw na po siyang hindi nakikita sa underground. Mukang wala na itong balak mag-pakita. May kutob rin akong isa siya sa traydor sa organisasyon na ito, bukod kay Sarmien." Tuwing naalala ko ang ginawang pang-ta-traydor ni Sarmien sa organisasyon ko ay nang ga

Alice's Point of View Naglakad ako papasok sa loob na mayroong mabigat na pakiramdam sa dibdib. Gustuhin ko man na lingunin siya, ngunit hindi puwede. Pinapakita ko lang na mahina ako pagdating sa malalapit sa akin na tao. Halos kumunot ang noo ko nang makita ko na nakangiti siya sa isang babae. Lumapit ako do'n at napatayo ang babae nang makita ako na papalapit sa kinauupuan ko kanina. Binigyan niya naman ako na nahihiyang ngiti, bago siya umalis. " Who's that?" tanong ko. "'Yung anak ni Mr. Estante," "Type mo?" "Maganda naman. Pero hindi ko type," sagot niya. "Wala ka bang balak kumain man lang?" tanong pa nito. Umiling ako bilang pagsagot sa tanong niya. " Let's go." Nakita ko kung papaano kumunot ang noo niya sa tanong ko. " Are you sure?" tumango ako. Kaagad siyang tumayo sa upuan niya at inayos ang necktie niya bago kinuha ang coat niya na nakalagay sa upuan. "H-Hindi ba tayo magpapaalam?" tanong ko. Mauuna na sana siya sa akin na mag-la

Alex Point of ViewNapabuntong hininga ako habang nakatingin sa labas ng windshield at tinatanaw ang kapatid ko na papasok ng building na pagmamay-ari ni Xion Dylandy. Hindi na ako magtataka kung sila na nga ba o hindi pa. Mukang masaya naman si Alice na kasama ang lalaking 'yon. Mahigpit akong napahawak sa manibela. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung itutuloy ko pa ba ang plano ko o hindi na. Napapikit ako at kinalma muna ang sarili ko. Sasaktan ko ang kapatid ko, mailigtas lang ang lahat. Para sa kapakanan ng kaibigan ko at kapakanan ni Alice. Kailangan ko pang mag-hintay nang ilang minuto para gawin ang plano. Dahil kapag dito ko sa building na ito ginawa 'yon ay magkakagulo ang lahat ng tao sa paligid. Mali man sa paningin ng iba, pero kailangan, para rin ito sa kaligtasan niya. Mas pipiliin ko na ako ang manakit sa kaniya, kaysa ang iba. Kung sa ibang tauhan ipinag-utos no'ng matandang 'yon, marahil ay ipapatay na niya si Alice sa taong 'yon. Kaya mas mabuti kung ako na lang an