All Chapters of My Beloved Corazon: Chapter 21 - Chapter 30

Matapos ng pagdiriwang na dinaluhan namin ay muling napadalas ang pagtambay namin sa café na iyon dahil bakasyon naman ay mas marami kaming araw upang kumanta bilang palipas oras na rin. Sinubukan kong iwasan sina Claude at sa grupo ko sa music club doon ako napadalas sumama alam kong kahit minsan hindi ako nakikitungo nang maayos sa mga ito nararamdam kong sila ang paraan upang matakasan ko ang maling daan na tinatahak ko kapag sina Claude ang kasama ko. Naging mas malapit ang loob ko sa mga kasamahan ko sa music club at doon ay nakahanap ako ng mga totoong kaibigan kahit pa wala silang alam sa totoong pinagdaraanan ko ay nakaramdam ako ng karamay.Mas lumalim ang samahan namin lalo na sa'min dalawa ni Corazon, ilang beses nagkaroon ng pagkakataon na laging kaming dalawa lang ang magkasama ngunit sa ilang beses na iyon hindi ko manlang nagawang umamin rito.Hindi ako takot na umamin sa kaniya sa totoong nararamdaman ko, sadyang takot lang ako s

Hindi natuloy ang dapat na meeting namin sa music club kahapon ng dahil sa pag-amin ko ay nag walk out ang president namin kaya wala kaming napag-usapan. Sa kahihiyang iyon mas minabuti kong 'wag munang makipag-usap sa lahat. Kasabay noon ay umiwas na rin sa akin si Corazon dahil simula pa nang makapasok kami ng silid ay hindi manlang ito nakatingin sa akin ng diretso at hindi pa ito tumabi sa akin sa upuan na dating p'westo niya. Sa bandang likod ito umupo. Mabuti na lang at kaming tatlo lang nina Owen ang member ng music club sa section na ito kaya hindi alam ng ibang kaklase namin ang nangyari, buti na lang din at hindi sinumpong ng kadaldalan si Owen kaya hindi nagagawang mag-kwento sa lahat. Siguro na kunsinsiya na rin ito dahil isa siya sa nagpilit sa akin kaya humantong sa ganito. "Ben, anong balita kinausap ka na ba?" Sinabayan ako ni Owen papalabas ng room matapos ang klase namin. Alam kong tinutukoy nito ay si

 "Oh," nahihiyang inilahad ko ang supot ng gummy bear na iyon sa harapan niya, tinapunan pa nito ng tingin ang inabot ko at napipilitan man ay tinanggap pa rin niya. "Sabi ko namang tigilan mo na 'yang pagbigay sa akin ng ganito, please lang," napapairap pang saad niya ni hindi manlang nagpasalamat muna. "Ganoon talaga, 'wag ka na umangal gusto mo naman." "Anong gusto? Tinatanggap ko na nga lang kasi nakakahiya naman sa'yo," mataray na saad niya. "Eh 'yong feelings ko baka naman p'wedeng mahiya ka at tanggapin mo na," pilyong ngiti ang sunod na umukit sa labi ko ngunit pinandilatan lang ako nito ng mata. "Sa tingin mo nakakatawa 'yon?" nauubusang pasensyang saad nito ngunit tanging tawa na lang ang naisagot ko. Natahimik na lang kami nang dumating na ang guro namin para sa unang subject sa umaga. Araw na ang lumipas ay hindi

Walang kapaguran akong magpapatuloy hanggang sa dumating ang sandali na isa na ako sa dahilan sa bawat araw na gigising niya sa umaga, nasabi ko sa sarili ko na kapag may isang tao akong mamahalin sisiguraduhin ko na siya na rin ang huli at siya ang napili ko at nakikita kong makakasama ko hanggang sa pagtanda. "Good morning Azon," masiglang bati ko rito nang mag-isa ko itong naratnan sa silid namin.Nakasanayan ko na rin ang pagpasok ng maaga kasi alam kong lagi rin itong pumapasok ng maaga kasabay ang mama niya, hindi ko gawain dati ang ganito mas madalas pa nga ay absent ako sa klase kasi ang pag-aaral ay isang walang kwentang gawain lang sa akin noon, pero ngayon nagkaroon ako ng dahilan para magsumikap hindi lang para sa sarili ko kung hindi para may mapatunayan ako sa kanya. "Huh?" pagtataka ang tugon nito sa akin. "Anong huh?" pagtataka ko rin. "Bakit mo ako tinawag ng ganoon?" muling t

Kasalukuyan akong napapikit nang dahil sa pagka-inip ko, naisandal ko ang ulo ko sa pader na iyon sa loob ng music room habang nakaupo sa sahig at ang siko ko ay nakapatong sa isa kong tuhod, sa paraang iyon ay nakaramdam ako ng pahinga. Kakatapos lang namin mag-insayo ng kanta para sa gaganaping event sa susunod na buwan, nang dahil sa pagkakasandal ko sa pader ay unti-unti akong nakaramdam ng antok dahil na rin nakapikit ang mata ko. Ngunit bigla kong naramdaman na tila may mga matang nakatitig sa akin, iilan na lang kami sa loob ng music room dahil na rin naglabasan na ang iba at oras na rin para umuwi. Hindi ko alam kong sino ba ang nakatingin sa akin ngunit nararamdaman kong malapit lang iyon sa akin, pinanatili ko ang mata kong nakapikit at nakunwaring hindi ko siya napapansin. "Cora mauuna na kami, sabay ba kayo uuwi ni Ben?" tanong ni Owen.  Mabilis na kumabog ang puso ko nang marinig si Owen na