MARARAHAS na buntunghininga ang pinawalan ni Silver. Sabi niya kasi ay okay lang na hindi niya kasama si Hannah dahil tiyak naman niyang maligaya ito sa piling ni GB ngunit nagkaroon siya ng pagkakataon na makapiling si Hannah. Pawawalan pa ba niya ang pagkakataon na makasama ito habambuhay? No.Ngunit, hindi naman maaaring hindi siya kumilos para alamin kung sino nga ba si Blue. Ibig din naman niyang maging ligtas talaga si Hannah kaya kinailangan niya itong ilayo. Gayunman, hindi ibig sabihin nu'n hahayaan pa niya itong bumalik sa dating buhay. "Wala ka bang balak na bumalik ng Manila?" Tanong sa kanya ni Hannah. Ang ibig niya sana ay itrato na isang tunay na reyna si Hannah. Kung maaari lang ay ayaw niyang kumilos ito. Ibig niyang matiyak na okay ito at ang ipinagbubuntis nito. Hindi man niya nagawang madamayan ng una si Hannah sa unang magiging anak sana nito kay GB, alam niya kung gaano kasakit ang pinagdaanan nito kaya

TYPE ni Regine si Silver pero hindi naman siya ang tipo na ipagpipilitan ang sarili sa lalaking hindi naman siya gusto. Hindi siya bale, ano. Saka tama naman ito eh, mukha siyang pera at iyon ang importante sa kanya. Sa gagawin niya ay maaari siyang kumita ng dalawang daang libong piso. Oh God, kahit na magpa-tumbling-tumbling siya maghapon ay hindi niya iyon kikitain. Kaya, kailangan na niyang sunggaban ang oportunidad na iyon. Medyo natigilan lang siya nang marinig niya ang pinaplanong gawin ni Silver. "Kaya mo namang gawin ang ipinagagawa ko sa'yo, hindi ba?" Marahang tanong nito na para bang hindi maniniwala sa kanya kung sasagot siya ng hindi. Kaya naman nakataas pa ang kilay nito habang hinihintay ang kanyang isasagot. "Para mo na ring tinraydor ang pinsan mo," hindi niya napigilang sabihin pero bigla siyang natigilan. Ano bang pakialam niya sa pinsan ni Silver? Natatawa niyang tanong sa sarili. Sa oportunidad na kumakatok sa

MAHAL na mahal man ni Gray si Hannah hanggang ngayon, pakiwari ni Silver ay hindi siya dapat ma-guilty sa paghihirap na nararamdaman ni Gray. Kahit naman hindi nito sabihin, alam niyang iyon ang nararamdaman ng kanyang pinsan. Saka, kung nasasaktan man ito ngayon, hindi niya kasalanan iyon. Si Hannah mismo ang may gusto na lumayo na muna kay Gray. Muna? Mariin pa niyang tanong sa sarili. Ang gusto rin naman kasi ni Hannah ay malaman ni Gray na buhay siya kapag nahuli na si Blue. Ngunit, gumagawa nga ba ng paraan para malaman kung sino si Blue?Napangisi siya sa kaisipan na iyon. Siya kasi ay hindi na interesado kay Blue. Ang mahalaga lang naman sa kanya ay nasa piling niya si Hannah. Ang kailangan lang niyang gawin ay protektahan ito sa anumang kapahamakan.Kahit pa kay Gray. Maaari ngang nagmamahalan ang mga ito pero tulad nga ng sinabi ni Hannah, hindi ito magiging ligtas at si Gray kung magkasama ang mga ito. Tiyak kasing lahat din ng paraa

"KAMUSTA na kaya ang Daddy mo," marahang tanong ni Hannah sa tiyan niyang maumbok na. Lagpas limang buwan na rin naman kasi iyon kaya ang lungkot lungkot na niya. Ilang buwan na rin kasi niyang hindi nakikita at nakakasama si GB. Kaya, miss na miss na niya ito. Kung hindi lang niya inaalala na maaapektuhan ang kanyang dinadalaý siguradong wala siyang ibang gagawin kundi ang umiyak. Ito ang pinakamatagal na panahon na nagkahiwalay sila ni GB kaya ang bigat-bigat sa pakiramdam. Parang may bakal ngang nakadagan sa dibdib niya ng mga sandaling iyon. Gayunman, kailangan niyang huminga nang maayos dahil siya rin naman ang nagdesisyon na lumayo rito. Kahit mahal na mahal niya ang kanyang asawa, kailangan niyang magsakripisyo para sa kaligtasan nito. Alam kasi niyang hindi titigil si Blue hanggang sa hindi siya nito nakukuha. Kaysa naman gumamit pa i

HINDI man alam ni Gray kung saan siya naroroon ngayon, hindi siya nakaramdam ng takot. Kahit pa madilim ang paligid ay hindi siya nangambang baka bigla na lamang may nilalang na sumulpot sa kanyang harapan at kukunin siya para madala sa kaharian nito. Bigla tuloy niyang naalala ang kanyang asawa. Sabi niya sa sarili, tatanggapin lang niya na wala na ito sa kanyang buhay kung magpapakita ito sa kanyang panaginip at sasabihin ngang wala na ito. "Damuho kang lalaki ka," wika ng boses na kilalang-kilala niya, kahit ilang taon na niyang di naririnig. "Lola Salome…" nasisiyahan niyang sabi dito. Ang plano niya ay yakapin ito pero bigla siyang nitong sinampal. Ang ipinagtataka lang niya, hindi naman lumapat sa kanyang mukha ang palad nito pero hindi pa rin niya naiwasan ang makaramdam ng sakit. Natigilan tuloy siya. Para kasing nayanig ang buo niyang pagkatao."Huwag na huwag mong sasaktan ang apo ko kundi'y ako ang iyong ma