Semua Bab Unexpectedly Her Sperm Donor Is A Billionaire (TAGLISH): Bab 41 - Bab 50

CHAPTER FOURTY-ONEZiah's POVMaaga akong nagising kinabukasan. Napagdisisyunan ko ngayong araw na huwag muna isipin ang nangyari kahapon. Katulad na lamang ng sinabi ni Braxien, ay kailangan ko ng oras para mag-isip. At ang oras na 'yon ay gagamitin ko sa pag stay namin dito sa mansion nila sa Bicol."Phina, pakiabot naman ng chicken soup." Masaya nitong inabot sa'kin ang mangkok na naglalaman ng chicken soup habang ang mayordoma naman na si Ate Beth, ay hindi mapakali. Nang magising kasi ako ng maaga ay ako na ang nagpresintang magluto. Ang ilan sa katulong ay nag alangan ngunit sinabi ko sa kanilang hindi naman sila mapapagalitan ni Braxien."Naku, Lady Ziah, magdahan dahan po kayo sa pagkilos."Napansin pala nito ang medyo nagbabalat na paso sa braso ko. Ito yung natapunan ng mainit na kape sa coffee shop, ngayon ay pagaling na at nagbabalat. Nang makwento ko sa kaniya ang nangyari ay mas kinabahan lalo ito.Kagabi, nang mag

CHAPTER FOURTY-THREE   Braxien POV   Hindi ko alam kung anong gagawin ko nang marinig ko ang paghikbi ni Ziah. Mabuti na lang at hindi pa malalim ang tulog ko. Lalo pa akong namroblema nang ayaw nito sabihin kung anong dahilan ng pag-iyak.   Ngayong alam ko na ay hindi ko rin naman alam kung saan at paano ako makakakuha ng gusto nitong kainin. Like what he heck, sampalok na hilaw in the middle of the night? And then strawberry ice cream ang sawsawan?   Great! Nasa Bicol kami and I don't know where to find that one in this province!   "Ano ho bang problema, Master Braxien?" pupungay-pungay ang mga mata na tanong ni Butler Melchior.   Hinilot ko ang aking sintido. "We need to find, sampalok na hilaw at strawberry ice cream."   Natulala naman sa'kin ang lahat. That's Ziah's want, apparently that's the baby's want. And alam kong hindi ko pwed

CHAPTER FOURTY-FIVE Braxien's POV Wala akong nagawa kun'di ang umupo sa tapat ni Ziah. Ang dalawang mokong ay nakangiti ng tila ba may naisip pang hindi magandang plano. Humanda talaga sa'kin ang dalawang ito bukas. Sinimulan ni Ziah tanggalan ng balat ang sampalok. Nakangiti ito habang ginagawa 'yon, kaya kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. At least, I know na naibigay ko ang gusto niya. Nang matapos balatan ang sampalok ay isinawsaw na nito sa strawberry ice cream. Kaming apat ay halos sa kaniya lang muna nagkatingin. Gusto naming makita ang reaction ng mukha niya kung masarap ba o hindi. "Uhmmm!" nakapikit ito. "Ang sarap! This is so awesome! Hindi ko akalain na masarap pala kapag pinagsama ang sampalok ay strawberry ice cream!" bulalas nitong sambit. Nagkatinginan kaming apat bago lumunok ng laway. Si Matthew ang sumunod na kumain. I just want to c

CHAPTER FOURTY-SEVEN Ziah’s POV Naalimpungatan ako dahil sa tama ng sikat ng araw sa’king mukha. Tumalikod ako at humarap sa kabilang side ng kama. Kinapa ko ang side na ‘yon upang malaman kung naroon pa si Braxien, ngunit wala kong katawan na nahawakan. Kaagad naman akong napangiti nang maalala ang nangyari kagabi. Nakain ko ang gusto ng baby ko kaya sobrang gaan sa pakiramdam at the same time hindi rin mabigat sa dibdib. Hinimas ko ang tiyan ko. Kung minsan kasi ay talagang nararamdaman ko ang pag galaw nito sa loob, kaya nakakaramdam ako ng kaunting kirot. The pregnancy thing… is the best feeling I’ve ever felt. Katulad na lamang ng ipagbuntis ko si Zhen. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang ibang lalaki ay pinagsasawalang bahala lamang ang pagbubuntis ng kanilang asawa. Mabuti na lang talaga at si Braxien ang nakilala ko. And that part is t

CHAPTER FOURTY-NINE   Ziah’s POV         Wala ako sa sariling umakyat patungo sa hagdan hanggang sa makarating ako sa kwartong aming panunuoran. Doon ay nakita ko si Braxien na nakangiti habang nakikipaglaro kay Zhen at Pamela. Walang bakas na problema o kahit tinatago man lang ang mga mata nito.   “Oh, nandiyan ka na pala,” biglang sambit ni Braxien nang makita ako.   “Auh, Oo,” tugon ko.   Ang dalawang bata ay nakangiting tumingin sa’kin. Bago pa ako lapitan ng mga ito ay kaagad kong ikinalma ang sarili ko. Hindi dapat nila mapansin ang pagkabalisa ko lalo na ni Braxien. Ayokong mag assume kaagad sa nabasa ko, hindi naman sapat na ebidensya ‘yon dahil sa unknown number nanggaling ang mensahe na ‘yon.   Hahayaan kong si Braxien mismo ang magsabi sa’kin.   Habang nanunuod ay hindi ko mapigilan ang titigan si