All Chapters of Unexpectedly Her Sperm Donor Is A Billionaire (TAGLISH): Chapter 31 - Chapter 40

CHAPTER THIRTY-ONE     Ziah's POV   Bahagya itong yumuko, "Hindi ko hinihiling na patawarin mo 'ko ng gano'n lang kabilis. Ang  gusto ko lang ay makita siya at makasama."   "For what? Eh, aalis na rin naman kami dito sa Pilipinas."   Mas mabuti na yung ganito. Ang malaman niya na hindi na ako muling magpapaloko sa mga salita niya. Mali man ni Nathalia o plinano man ni Nathalia ang nangyari, pero siya pa rin dapat magdisisyon kung paniniwalaan niya ako.   Hindi ko na kayang hindi ulit piliin ng taong minahal ko. My real father choose his another family than us. Lagi na lang akong hindi pinipili, lagi na lang akong naiiwan. At ayoko ng maranasan na malayo ulit sa'kin ang mga anak ko dahil lang sa isang taong walang sariling desisyon sa buhay.   "What do you mean?" tanong nito.   "As I've said before, babalik na kami sa Ame

CHAPTER THIRTY-THREE   Ziah's POV     Nang makauwi ako sa bahay ay balisa ako at tulala. Ni-hindi ako makakain ng maayos at alam kong nagtataka na rin sila Mama sa ikinikilos ko. Hindi talaga mapapalagay ang loob ko hanggat hindi ko alam kung nasaan si Braxien. Until now his phone is out of coverage area.   Nakaupo lang ako sa gilid ng kama ko habang hinihimas ang tiyan ko. Medyo umuumbok na ito, at ilang linggo pa ay mapapansin na talagang buntis ako. Tinanggal ko na rin ang benda sa braso ko, okay naman na ang ito dahil napaunahan naman ng lunas.   Tumayo ako at saka pinuntahan ang kwarto ni Zhen. Alam kong tulog na ito dahil pasado alas-nuwebe na ng gabi. Umupo ako sa gilid ng kama nito habang pinagmamasdan ko ang maamo nitong mukha. Kung anong tapang ng mukha ni Braxien ay 'yon namang amo ng mukha ni Zhen.   Sinuklay ko ang buhok nito bago tabihan  sa higaan

CHAPTER THIRTY-FIVE Braxien's POV   Matapos kong maligo ay hinalikan ko si Ziah sa noo, bago ako tuluyang lumabas ng kwarto at nagtungo sa kusina. Siguradong kapag nagising si Ziah ay tiyak na gutom ito at mapaparami ng kain. Isang simpleng mga ulam lamang ang niluto ko. Nagluto ako ng adobong manok, giniling na hinaluan ko ng nilagang itlog. Nagluto rin ako ng ginataang gulay sa alimasag. This is all the food what I want right now. Sana lang ay magustuhan din ni Ziah. Ilang saglit pa ay natapos na akong magluto. Nanuod muna ako ng baseball game, laban ngayon sa Japan ng major line up at hindi ko mapapalampas na hindi ito mapanuod. Habang ini-enjoy ko ang panunuod ay biglang tumunog ang door bell. Napakunot ako ng noo habang hindi pa rin inaalis ang paningin ko sa screen ng television. Wala naman kasi akong inaasahang bisita ngayong araw kaya hindi ko alam kung

CHAPTER THIRTY-SEVENZiah's POV Alam kong malalim ang mga katagang binitiwan ni Pamela habang nasa byahe kami. May kung anong kirot at sakit akong naramdaman nang sabihin niyang sana ay ako na lang ang Mommy niya. Para bang may galit siya rito.But why? Christaline is so kind and a joyful woman. How it could be na umabot sa puntong pinangarap ni Pamela na sana iba na lang ang kaniyang Ina? Masakit para sa'kin ang marinig 'yon, dahil isa rin akong ina. Kaya kung malaman man ito ni Christaline ay tiyak na masasaktan 'yon ng sobra.Ipinahinto ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Tinanguan ko lang si Braxien ng sinenyas nitong lalabas muna siya. Alam ko rin naman kasing alam niya na gusto kong makausap si Pamela ng maayos at seryoso."Bakit tayo huminto, Tita Ziah?" tanong nito habang nakasuot pa rin ang headset.Bumaba rin ako ng kotse at nagtungo sa back seat upang tabihan ito. Tinanggal ko ang suot nitong headset at nakangiting

CHAPTER THIRTY-NINE   Braxien's POV   Naabutan kong nakaupo si Ziah sa labas ng kotse. Halos para bang wala ito sa sarili, tuloy-tuloy ang mga luha nito ngunit nakatulala at mababakas sa mukha ang sakit at galit. And it's f*cking hurt to see her like this.   Mabilis ko itong itinayo at saka niyakap.   "B-Braxien, si Mama..." naiiyak na sambit nito.   "Ssshh, everything will be okay, nandito ako sa tabi mo. I won't leave you."    Tumango ito senyales na kahit papaano ay naiintindihan niya pa rin ako. Hindi ko lubos isipin na ganito ang mangyayari ngayong araw. Sa totoo lang nagulat din ako sa ginawang pagsuntok sa'kin kanina. I don't know him, but what I heard earlier ito ay si Lieutenant Galvez. Ito ang tumulong sa kaniya noong nakulong siya.   I should thank him for what his done, but making Ziah's cry and feel the pain. Parang gust