Library
Search
All Chapters of Unexpectedly Her Sperm Donor Is A Billionaire (TAGLISH): Chapter 31
- Chapter 40
120 Chapters
CHAPTER 30
CHAPTER THIRTY Ziah's POV Nang maamoy ko 'to ay para akong masusuka. Mabilis akong nagtungo sa CR at doon ako sumuka. Narinig ko naman na sumunod si Xander at nanatili sa labas. "Hala , Ma'am Ziah?!" gulat na sambit ni Xander. "Sarah, si Ma'am Ziah!" dugtong pa nito. "Anong nangyari?" tanong ni Sarah. Pumasok si Sarah sa loob at hinagod ang likod ko. "A-Ang baho!" sigaw ko. "Huh?" nagtatakang tanong ng dalawa. "Ang baho ng ulam na hawak mo! Itapon mo 'yan!" "Pero kare-kare 'to!" sambit ni Xander. "M-Mabaho..." muli nanaman akong sumuka. "M-mabaho nga!" ulit ko. "Itapon mo na 'yan, Xander," utos ni Sarah. "Sigurado kayo? Mabango naman, ah?" pagprotesta nito Tumango na lang ako dahil parang
Read more
CHAPTER 31
CHAPTER THIRTY-ONE Ziah's POV Bahagya itong yumuko, "Hindi ko hinihiling na patawarin mo 'ko ng gano'n lang kabilis. Ang gusto ko lang ay makita siya at makasama." "For what? Eh, aalis na rin naman kami dito sa Pilipinas." Mas mabuti na yung ganito. Ang malaman niya na hindi na ako muling magpapaloko sa mga salita niya. Mali man ni Nathalia o plinano man ni Nathalia ang nangyari, pero siya pa rin dapat magdisisyon kung paniniwalaan niya ako. Hindi ko na kayang hindi ulit piliin ng taong minahal ko. My real father choose his another family than us. Lagi na lang akong hindi pinipili, lagi na lang akong naiiwan. At ayoko ng maranasan na malayo ulit sa'kin ang mga anak ko dahil lang sa isang taong walang sariling desisyon sa buhay. "What do you mean?" tanong nito. "As I've said before, babalik na kami sa Ame
Read more
CHAPTER 32
CHAPTER THIRTY-TWO Ziah's POV Hindi niya pwedeng gawin 'yon. Hindi pwede dahil hindi tama 'yon. At saka isa pa, hindi ko naman alam na nag-resign na siya as CEO. Ang pinakamasaklap pa na nagawa ko ay hindi ko binigay ang hinihiling niyang makita si Zhen.Sh*t.Naglakad ako nang mabilis palabas ng coffee shop at hindi ko inaasahan na masasagi ko ang upuan. Ang kapeng dala ko ay tumapon sa braso ko."Ahh!" tili ko.'Kaagad ko itong binitawan. Nararamdaman ko ang init sa braso ko kasabay no'n ang pagkapula nito. Nakuha ko na rin ang atensyon ng mga taong nasa loob ng coffee shop."Ma'am!" sigaw ng babaeng tinulungan ko kanina.Mabilis itong lumapit sa'kin, gano'n din ang ilan pang tao para tulungan ako."Ma'am, dadalhin ka na namin sa pinakamalapit na hospital," sambit ng isa sa mga lumapit sa'kin."Oo nga, Ma'am, siguradong masakit 'yan," dagdag pa ng babaeng tinulungan ko.Umiling
Read more
CHAPTER 33
CHAPTER THIRTY-THREE Ziah's POV Nang makauwi ako sa bahay ay balisa ako at tulala. Ni-hindi ako makakain ng maayos at alam kong nagtataka na rin sila Mama sa ikinikilos ko. Hindi talaga mapapalagay ang loob ko hanggat hindi ko alam kung nasaan si Braxien. Until now his phone is out of coverage area. Nakaupo lang ako sa gilid ng kama ko habang hinihimas ang tiyan ko. Medyo umuumbok na ito, at ilang linggo pa ay mapapansin na talagang buntis ako. Tinanggal ko na rin ang benda sa braso ko, okay naman na ang ito dahil napaunahan naman ng lunas. Tumayo ako at saka pinuntahan ang kwarto ni Zhen. Alam kong tulog na ito dahil pasado alas-nuwebe na ng gabi. Umupo ako sa gilid ng kama nito habang pinagmamasdan ko ang maamo nitong mukha. Kung anong tapang ng mukha ni Braxien ay 'yon namang amo ng mukha ni Zhen. Sinuklay ko ang buhok nito bago tabihan sa higaan
Read more
CHAPTER 34
CHAPTER THIRTY-FOUR Braxien's POV Napakunot ako ng noo dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Nararamdaman ko rin ang konting pagkirot ng sintido ko. Grabe, halos ilang araw rin akong may lagnat at hindi ko man lang naalagaan ang sarili ko. Napangiti naman ako nang maalala ko kagabi kung anong klaseng panaginip mayroon ako. Napanaginipan kong nagpunta dito si Ziah sa mansion at siya ang nag alaga sa'kin. Siguro ay nagdedeliryo na talaga ako kagabi dahil kahit sa panaginip ay siya pa rin ang laman nito. Unti-unti ko nang iminulat ang aking mga mata. Kahit papaano ay masasabi kong okay na ang pakiramdam ko kaysa noong unang araw akong lagnatin. Sarili ko rin naman ang dapat kong sisihin dahil halos ilang araw na akong hindi kumakain ng maayos. Nakakakain lang ako tuwing lunch dahil doon ako sa flower shop ni Ziah kumakain. At isa pa, masaya akong nakikita siy
Read more
CHAPTER 35
CHAPTER THIRTY-FIVE Braxien's POV Matapos kong maligo ay hinalikan ko si Ziah sa noo, bago ako tuluyang lumabas ng kwarto at nagtungo sa kusina. Siguradong kapag nagising si Ziah ay tiyak na gutom ito at mapaparami ng kain. Isang simpleng mga ulam lamang ang niluto ko. Nagluto ako ng adobong manok, giniling na hinaluan ko ng nilagang itlog. Nagluto rin ako ng ginataang gulay sa alimasag. This is all the food what I want right now. Sana lang ay magustuhan din ni Ziah. Ilang saglit pa ay natapos na akong magluto. Nanuod muna ako ng baseball game, laban ngayon sa Japan ng major line up at hindi ko mapapalampas na hindi ito mapanuod. Habang ini-enjoy ko ang panunuod ay biglang tumunog ang door bell. Napakunot ako ng noo habang hindi pa rin inaalis ang paningin ko sa screen ng television. Wala naman kasi akong inaasahang bisita ngayong araw kaya hindi ko alam kung
Read more
CHAPTER 36
CHAPTER THIRTY-SIX Braxien's POV Kinabukasan ay maaga ring umalis sila Harley at Christaline. Ayon sa mga ito ay maaga ang flight nila patungong Palawan. Nagpaalam muna sila kay Pamela bago tuluyang umalis. At hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin ako pinapansin ng batang 'yon. Mabuti na lang at nandyan si Ziah kaya napapayag na maiwan ito sa'min. Laging kasakasama ito ni Ziah kahit saan magpunta pwera lang sa comfort room. Alam kong maganda si Ziah I admit it. Matangkad ito, itim ang mapungay na mga mata, makapal na pilik-mata, kamtamtamang tangos ng ilong, balingkinitan ang katawan kahit na nanganak at ngayon ay buntis pa. Pero sa tingin ko ay hindi lamang ito ang dahilan kung bakit mas malapit ang loob rito ni Pamela. Sigurado akong ramdamn din nito kung gaano kabuti si Ziah. Sa ngayon ay mabuti na ang pakiramdam nito at madalas na nasa garden kasa
Read more
CHAPTER 37
CHAPTER THIRTY-SEVENZiah's POV Alam kong malalim ang mga katagang binitiwan ni Pamela habang nasa byahe kami. May kung anong kirot at sakit akong naramdaman nang sabihin niyang sana ay ako na lang ang Mommy niya. Para bang may galit siya rito.But why? Christaline is so kind and a joyful woman. How it could be na umabot sa puntong pinangarap ni Pamela na sana iba na lang ang kaniyang Ina? Masakit para sa'kin ang marinig 'yon, dahil isa rin akong ina. Kaya kung malaman man ito ni Christaline ay tiyak na masasaktan 'yon ng sobra.Ipinahinto ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Tinanguan ko lang si Braxien ng sinenyas nitong lalabas muna siya. Alam ko rin naman kasing alam niya na gusto kong makausap si Pamela ng maayos at seryoso."Bakit tayo huminto, Tita Ziah?" tanong nito habang nakasuot pa rin ang headset.Bumaba rin ako ng kotse at nagtungo sa back seat upang tabihan ito. Tinanggal ko ang suot nitong headset at nakangiting
Read more
CHAPTER 38
CHAPTER THIRTY-EIGHT Ziah's POV "A-Ako ito, ang t-tunay mong A-Ama." Nang sambitin niya ang mga katagang iyon ay hindi ko alam kung saan nanggaling ang mga luhang dumaloy sa pisngi ko. Nakatitig lang ako dito, hindi ako makagalaw at rinig na rinig ko ang malakas na pagtibok ng puso ko. Para akong nasa loob ng drum na paulit-ulit ang mga sinabi nito, nag e-echo at tila ayaw tanggapin ng pandinig ko. Nang hawakan lamang ako ni Mama sa braso ay saka lamang ako gumalaw at napapitlag. Umatras pa ako ng kaunti sa tatlo at naramdaman ko ang mga bisig ni Braxien na siyang umalalay sakin. "A-Anong sinabi mo? Nababaliw ka na ba?" tanong ko at tumingin ako sa kinalakihan kong mga magulang. Hindi ko alam kung dapat ba akong maniwala o baka na ginu-good time nila ako? Pwes, hindi nakakatuwa, kilala ko ang tunay kong ama! Alam na alam ko ang itsura nito, ang
Read more
CHAPTER 39
CHAPTER THIRTY-NINE Braxien's POV Naabutan kong nakaupo si Ziah sa labas ng kotse. Halos para bang wala ito sa sarili, tuloy-tuloy ang mga luha nito ngunit nakatulala at mababakas sa mukha ang sakit at galit. And it's f*cking hurt to see her like this. Mabilis ko itong itinayo at saka niyakap. "B-Braxien, si Mama..." naiiyak na sambit nito. "Ssshh, everything will be okay, nandito ako sa tabi mo. I won't leave you." Tumango ito senyales na kahit papaano ay naiintindihan niya pa rin ako. Hindi ko lubos isipin na ganito ang mangyayari ngayong araw. Sa totoo lang nagulat din ako sa ginawang pagsuntok sa'kin kanina. I don't know him, but what I heard earlier ito ay si Lieutenant Galvez. Ito ang tumulong sa kaniya noong nakulong siya. I should thank him for what his done, but making Ziah's cry and feel the pain. Parang gust
Read more