All Chapters of HELP ME: West Severino: Chapter 61 - Chapter 70

Even if I want to stay affectless and do not mind his presence, I can't. Saan man ako lumingon sa loob ng store ay nandoon siya. Kung hindi nag-aayos ng gamit ay naghahakot. Nakakairita pang makitang sumasagot siya kapag kinakausap ng mga displayer.So what, Frey?Gusto ko na tuloy na mag-hire pa ng mga displayer, para naman manatili na lang siya sa bodega at hindi na lumabas pa. Hindi naman niya trabaho ang tulungan ang mga displayer kaya't bakit ginagawa niya?And what the heck I care?Kinastigo ko ang sarili sa naisip. Wala na nga pala dapat akong pakialam sa kanya."Ma'am, sopas po ninyo." Inabot ni Shiela ang supot. Mainit-init pa iyon nang hawakan ko."Thank you. Nga pala, anong pangalan nang bagong empleyado?" I tried to sound neutral just so she wouldn't notice my interest.Paano ba naman kasing nakalusot siya? Ni-hire talaga siya ni Mama? Kung pagbabasehan ang itsura niya ay hindi siya mukhang magtatrabaho sa grocery sto

"Hija, this is transvaginal ultrasound. Impis pa ang tiyan mo kaya ito lang ang applicable," si Dra. Melendez.Inayos nito ang gagamitin at inayos ang mga binti ko. Ilang beses akong napapikit at nilabanan ang kaba. Kanina pa talaga akong kinakabahan at natatakot. I'm facing all of these alone. Ni isa sa pamilya ko ay walang alam. Pakiramdam ko tuloy sobrang bigat ng problema ko dahil walang masabihan. Pero kasi, mas bibigat lang lalo kapag sinabi ko agad sa kanila.I want to shout with glee, I want to cry with sadness, I want to punch out of anger, and I want someone to listen to me. Ang dami kong emosyon na gustong ilabas pero wala akong masabihan.Not even West is qualified. Hindi na talaga yata dapat balikan ang mga bumabasura sa atin. Kapag tapos na ay tapos na talaga. Nakakagulo lang kapag binabalikan pa."There you go, baby."Napukaw ang atensyon ko sa boses ni Doktora. Nakangiti na itong nakatingin sa screen ng monitor kaya naman doon napun

Halos ayaw ko nang pumasok sa store dahil kay West. Kapag nandyan naman sila Mama ay hindi na ako nagpupunta. I'm afraid, they'll notice how I act when I'm with him. Kapag naman nasa store ay iniiwasan ko na siya. Ayaw ko ng magkaroon pa ng munting interaksyon sa kanya. Kung pupwede lang ay huwag na siyang bumaba pa sa bodega.Hindi ko alam kung hanggang kailan ang balak niya. Basta ang alam ko hindi pa siya nag-re-resign.Mas maganda lang ngayon dahil holiday at sarado ang store. Hindi ko kailangan magtago."Ate! Tara na. Tagal mo naman," si Letlet na nakasimangot na nakasilip sa pintuan ng kwarto ko.Mama planned a family swimming trip. Sa Lingayen lang. Dito sa Pangasinan pero excited akong makatikim ulit ng resorts.Simula noong magtrabaho ako sa Manila ay iilang beses lang yata akong nagpunta sa mga resorts."Wait lang. Tapos na akong mag-pack." Sinilid ko nang maayos ang isa pang dress na dala. Buong araw lang pero mas mabuti

"Bakit hindi ninyo ako isasama?" maktol ko.Nakaayos na sila. Akala ko ay sa grocery store ang punta naming lahat ngunit may ibang lakad pala sila. Kaya pala hindi kami umabot nang gabi sa Beach. Nag-ayos sila ng mga daldalhing gamit."Nak, walang maiiwan sa store. Hindi naman pweding si Shiela lang ang doon. Sa susunod na holiday isasama ka namin. Pero ngayon ay hindi naman holiday kaya kailangan natin magbukas," si Mama na tinitipa ang cellphone para sa mensahe niya kay Tita.Inimbithan silang magbakasyon sa Tarlac ng isa o dalawang araw pagkatapos hindi ako kasama."Bakit pati sila Karl? Ako lang mag-isa sa bahay?"Salubong ang kilay ko lalo na't parehong nasa tricycle na sina Letlet at Karl.Mga damuho! Basta gala, nauuna lagi sa sasakyan!"Isang gabi lang naman. Pinagpaalam ko na sina Letlet at Karl. Sa susunod ikaw naman."Hinagod ni Mama ang likod ko, pilit akong sinusuyo.Kailan pa iyon mangyayari? Galit na sila

I'm awake, fully awake. Pero ayaw kong magmulat ng mata sa takot na baka isang malagim na bangungot ang bumungad sa akin.I can't feel any pain. I feel numb, and that's makes me worried.Bakit parang mas gusto kong maramdaman ang sakit kaysa ganito na wala akong maramdaman. Ni hindi ko alam kung buhay pa ba ang baby ko o wala na sa sinapupunan ko.Dinig ko ang iilang kaluskos sa paligid ngunit ayaw kong tingnan. Ayaw kong tumingin o lumingon sa kahit saan, umaasang isang pangit na panaginip lamang ang nangyari.I want to stay positive that my baby is still here, inside my womb. Ang iniisip ko pang isa ay si West.Paano kung sobra ang galit niya?Paano kung hindi na niya ako mapatawad?At paano kung bumalik na ito muli sa Laguna dahil sa nangyari?Sumakit ang ulo ko sa mga naiisip. Idagdag pang naaalala kong nandoon si Shiela at Kiko. Hindi malabong nakapagsabi na sila kila Mama.Paano nga kung malaman na nila Mama? Ano'n