All Chapters of HELP ME: West Severino: Chapter 1 - Chapter 10

"Do you think conscience is part of ethics?" Sinulat ko sa white board ang salitang conscience.It is very obvious, but I want them to read this, and put it in their minds.Lumibot ang tingin ko at nakitang nagtaas ng kamay si Anne."Okay Anne, share your thoughts."Tumayo ito at binaba nang bahagya ang uniform niyang bahagyang nalukot."Ma'am, of course. Obvious naman po na ang konsenysa ay parte ng ethics. You shouldn't ask the obvious, Ma'am."Hindi nakatakas sa mata ko ang pag-ingos nito at pag-ikot ng mga mata.Naningkit nang bahagya ang mga mata ko at naghintay ng reaksyon mula sa mga kaklase niya ngunit tahimik ang paligid at walang nagsalita.Dumukwang ako sa mesa at tinitigan siya sa mata."Did you feel the conscience... now?" Hindi ako kumurap na nakapagpaatras ng dila niya.I arched my brow and patiently waited for her answer, but nothing came. She felt the conscience. Maybe?Umayos ako nang tayo

Tila ako nilipad at halos hindi malaman kung saan ako dinala. I am disoriented and can't barely recognize where I am. Maging ang maalala pa sa kung paano ako napunta rito ay malabo na sa isipan ko.Ang alam ko lang ay sumakay akong kasama ang lalaki."Hmm." Kumapit nang kusa sa kumot ang kamay ko dahil sa nararamdamang init.Kumot lang yata ang makakapitan ko sa kakaibang nararamdaman. This is new to me. I have never felt this hot before."P-lease, s-top." I protested, not knowing what I was protesting and what he was doing.I felt him pin my hands above my head. I can't even make strong movements to take them back.Kusang nagmulat ang mga mata ko at binalik na naman sa ayos ang kaisipan dahil sa ginawa niya.But everything is blurry. I was awake and yet I felt so sleepy.Kusang nangilid ang aking luha at sumikip ang dibdib. Hindi ko lubos

Nangangatog ang binti ko sa kaba. Halos ayaw ko na ngang pumasok sa opisina niya. I know that once I get inside, I will lose everything. Whatever the reason behind it, they will still kick me out. Sana lang ay hindi ako mawalan ng lisensya. Ngunit maging iyon ay nanganganib."Ma'am Frey, I know you know why you were called."Seryoso ang Principal na nakasandal sa upuan niya. Walang ngiti at malalim ang tingin.Huminga ako nang malalim at pilit kinalma ang sarili ko. Hindi pweding mag-panic at baka lumala lamang ang lagay ko. I should think of ways to change his mind."I'm sorry, Sir. Pero hindi ko po iyon ginusto. I w-as forced," humina pa ang boses ko sa dulo.Natahimik ito at hindi nagkomento. Hindi ko alam kung magandang senyales iyon o hindi."Are you sure?" Pinaningkitan ako nito ng mata na kinaatras ko."Y-es. I was there in the bar drinking. They offered their free drink and the next thing I know, I am wildly dancing.""

Paano ako lalabas sa lugar na ito na hindi nila ako makikita? May karamihan ang tao at pulos mga kalalakihan. Isang hakbang lang palabas ay mahahalata nila ako.Bahala na!Imbis na palabas ay pabalik sa kwartong linabasan ko kanina ang lakad ko. Nagliwanag pa ang mukha ni Alexa matapos akong makita."Payag ka na?" Mabilis ako nitong linapitan at niyugyog sa balikat."May maskara ba?"Kahit iyon na lang basta makapagtago ako. Alam ko naman ang pinapasok ko. Mas mabuti na ito kaysa ang mahuli niya.I will never be ready to face that man."Oo. Sandali, mag-ayos ka na. Ikaw na ang sunod. Basta igiling mo lang 'yang bewang mo."Inabot ulit nito sa akin ang dalawang kapirasong tela kasama na ang isang kulay gintong maskara."Sige na. Bilisan mo ah!"Tinulak-tulak ako nito sa banyo. Hindi mapuknat ang malaking ng

Nakatitig lang ako sa repleksyon ko, hindi mawari kung mangangamba ba ako na bumalik dito si West. Malabo naman siguro na makilala niya ako sa likod ng mascara.Umiling ako at pilit inalis iyon sa isipan ko. Hinayaan kong magsawa ang mga mata ko sa suot na pulang brassiere. May design 'yon na butterfly sa likod at sa harapan naman ang lock. Ang pang-ibaba ay manipis at lace na design sa bawat gilid.Hindi ko lubos akalain na magtatrabaho ako sa ganitong lugar at magsusuot ng mga ganitong damit.Tama na, Frey. Huling gabi ko na ngayon. Titigil ka na."Kapag tinawag ang stage name mo. Diretso ka agad sa stage para agad tayong makauwi. Mag-aalas diyes na." Tiningnan pa nito ang relo sa bisig niya tsaka ako tinulak nang bahagya palapit sa pintong nakakonekta sa stage.Nilukob muli ng kaba at takot ang dibdib ko. Ngunit sa isiping huling gabi na ay nagkakalakas ako ng loob."It's a brilliant night. Get ready to wave your money and throw it a