"Sige, so saan tayo unang pupunta?"  tanong ni Liam sa tabi ko.  Nasa driver's seat siya habang nakatingin sa akin. Nagkibit balikat ako dahil hindi ko rin alam kung saan kami unang pupunta.  Hindi kami makakain dahil sa bahay lang kami kakain. "Tulad ng, saan ang karaniwang mga mag-asawang pupunta?" Natigilan ako sa sinabi ni Liam.  "A-Ano?" "Crystal, I want you to promise one thing to me today."  Seryosong sabi ni Liam. Hindi ako sumagot at hinintay lang ang susunod niyang sasabihin habang ako ay natatakot at kinakabahan. “Ipangako mo sa akin na magiging komportable ka na sa akin simula ngayon.  I hate that you seems so far to me everytime I make my way to be closer to you.  ” "Ang pagiging komportable ay hindi kasing dali ng sinasabi nito, Liam." Hindi naman dahil sa sinabi niyang mag

"Woah, mukhang masarap yan."  Pinasadahan ko ng dila ang labi ko habang tinatapik si Liam sa braso niya. “Mukhang masyadong mabali ang leeg mo.  Ano ang tinitignan mo?  ”Sinundan ni Liam kung saan masyadong dumidikit ang mga mata ko. "Hindi ba mukhang masarap talaga?" "Gusto mo bang makakuha ng isa?" Mabilis kong inalis ang tingin ko sa food cart na tinutulak ng flight attendant. "Nevermind.  Baka kailangan nating magbayad ng higit pa." "Halika na, Crystal.  Ilang beses ko bang dapat sabihin sayo?  Hindi tayo mauubusan ng pera.  Kaya sabihin mo lang lahat ng gusto mo.  ” Naantig ako sa sinabi niya.  “Iyan ay magandang balita.  Kaya, alam mo ba kung paano mag-order ng pagkain na iyon?  ” “O — Syempre, gusto ko.  Tawagan lang ang fligh

Dahil wala na akong words of defense, wala akong nagawa kundi mag-post ng picture namin ni Liam sa insta, kasama ang solo shot niya.  Naglagay din ako ng caption na may korea flag at location dito sa incheon. Ito ang pangalawang bansa na napuntahan ko at makikita mo iyon sa aking profile. Nandito na kami ni Liam sa hotel at magpapahinga lang kami saglit, maghahanap ng mapupuntahan at gumala. Nasa banyo si Liam dahil gusto niyang magpahangin dahil simula nang dumating siya ng Denmark ay hindi pa rin siya nakakapagpalit ng damit.  Buti na lang at may mga department store sa ibaba ng hotel na ito kaya nakabili kami ng mga pamalit na damit.  Hindi kami nakapag-impake bago kami umalis kaya wala kaming choice kundi bumili. Nag-scroll muna ako sa feed ko, tumigil ang kamay ko nang mahuli ng atensyon ko ang litrato ni Trina sa dalampasigan. "Wow, grabe nakakabaliw ang katawan niya..

"Sige, may darating na pagkain."  masayang sabi ni Liam bago naglakad pabalik sa kama.  “Sooo, ano na naman ang tinitingin-tingin mo?  Parang naabala ka kanina nung nakita kita.  ” "Huh?"  Nagkunwari akong naguguluhan na mukha.  “Anong pinagsasabi mo?  Ini-scroll ko lang ang feed ko.  ” Baliw ako.  Hindi ko masabi sa kanya ang tungkol kay Blade at ang mga plano namin noon.  At nag-aalala din ako sa kahihinatnan ng lahat. “Anong mali?”  he's staring intently into my eyes with his brows angled up. "Walang— w-wrong." "Bakit ganyan mukha mo?"  Tanong niya na may bahid ng pag-aalala sa boses.  “Nang hilingin kong i-upload ang ating mga larawan na magkasama, sinamaan ka na naman ba ng mga tao?” Napataas naman ako ng kilay sa sinabi niya at kumunot ang noo. &nb

[THIRD PERSON POV] "Sabihin mo sa akin kung nasaan siya!"  Saway ni Maddison kina Sam at Sybil na nakaupo sa upuan habang kanina pa sumisigaw. "Sinabi ko na sa iyo, nasa labas siya ng bansa para sa ilang negosyo."  Kalmadong sagot ni Sam kahit naiinis na siya sa inasal ni Maddison.  Hindi ganito ang pagkakakilala niya, alam niyang hindi ganito ang ugali ng dalaga kapag nandiyan si Liam. "Anong bansa!?" Nagsimula na ring mainis si Sybil dahil sa paulit-ulit na pagsigaw sa kanila. "New Jersey!  Sinasabi namin sa iyo na nasa New Jersey siya sa loob ng ilang oras.  Anong gusto mong gawin natin!?  ”  Tumayo si Sybil habang sumisigaw siya pabalik dahil hindi na niya mapigilan ang galit na nararamdaman. “TIGILAN MO ANG PAGSISINUNGALING SA AKIN!  Wala si Liam sa New Jersey, nakipag-ugnayan na ako sa mga tao namin doon at hindi