Sa paglipas ng mga araw ay mas lalo kaming napalapit ni Mateo sa bawat isa. Wala yatang araw na hindi kami nagkikita. At sa totoo lang ay masaya akong kasama siya."Mukha yatang napapadalas ang pag-alis mo?" sabi sa akin ni Vivian nang maabutan ko sila ni tatay na kumakain ng agahan sa dining area. Hindi pa siguro nagsasawa sa kan'ya ang aking ama kaya naririto pa din siya sa bahay."Alis na po ako 'tay." Hindi ko pinansin ang kan'yang tanong. Kakain sana ako ng breakfast kaya lang ay nawalan ako ng gana nang makita siya."Saan ka pupunta Sandra?" Simula nang mabugbog si tatay ay hindi na siya pumunta sa casino. Sana nga ay magtuloy-tuloy na."Papasyal lang po," maikli kong sagot."Kasama mo ba 'yong lalaking palaging naghahatid saiyo tuwing gabi?" Napataas ang aking dalawang kilay sa kan'yang tanong. Kung gayo'n ay nakikita niya pala kami ni Mateo sa tuwing hinahatid ako nito sa bahay.Tumango ako.&nbs

Maayos na natapos ang dinner namin. Mabuti na lamang ay hindi na sumabat pa si Vivian sa pag-uusap ni tatay at Mateo. Masasabi kong nagkasundo naman sila ng aking ama.Dumiretso kami sa veranda upang magpatunaw ng kinain. Isa pa'y ayaw niya pa din naman umuwi.Umupo ako sa coffee table na naroon habang siya naman ay isinandal ang likod sa railings."Is it true?" tanong niya habang sinisimsim ang kapeng ipinatimpla ko kay manang. Mahirap nang dapuan siya nang antok sa byahe pauwi."Alin?" Wala pa naman kaming pinag-uusapan simula nang pagkaakyat namin dito kaya hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya."Ako ang unang lalaking ipinakilala mo sa tatay mo?" Mayroong maliit na ngiti sa kan'yang labi nang itanong iyon.Nahihiya akong tumango. Hindi ko talaga alam kung bakit kailangan pa iyong sabihin ni tatay."How about Arman?" Hindi ko pormal na naipakilala si Arman kay tatay dahil bumalik lang naman ang huli nang mamatay an

Halos ilang araw ko rin na hindi sinasagot ang mga tawag ni Mateo. Nagpapadala pa rin siya ng bulaklak o 'di naman kaya ay pagkain sa opisina na maluwag ko naman tinatanggap.Kinikilala ko muna kasi ang kakaibang saya na aking nararamdaman mula sa mga ginagawa niya.Bago para sa akin ang pakiramdam na ito. Nakakapagtakang ang mga bagay na ibinibigay niya ay labis kong napapahalagahan. Malayong-malayo sa nararamdaman ko noong binibigyan ako ni Arman ng mga materyal na bagay."Ma'am, nasa labas po si Sir Mateo." Wala akong pasok ngayon sa trabaho kaya pinagplanuhan ko nang mag-shopping na lamang upang malibang at makapag-isip-isip. Hindi ko maaaring ignorahin ng matagal si Mateo.Subalit mukhang hindi na siya makapaghintay dahil pinuntahan niya na ako dito sa bahay."Pakisabi, hintayin na lang ako sa baba." Binilisan ko ang paglalagay ng simpleng make-up sa mukha.Ayokong papasukin sa loob ng bahay si Mateo lalo pa't nandito si Vi

'Think million of times before coming up with a decision.' Ang paalalang ito ni Attorney Sheldon ang ginawa ko bago ko sinagot si Mateo.Masasabi kong masaya ako sa naging desisyon ko. Mateo makes me feel alive.When my mother died, hindi na ako kailanman ngumiti ng katulad ng mga ngiti ko sa tuwing kasama ko si Mateo.My heart was happy just by having him beside me. Ganito talaga siguro ang pakiramdam kapag kasama mo ang taong gusto mo."And'yan na sundo mo." This time kaya ko nang ngumiti sa ganitong banat ni Lesie.Nang malaman niyang kami na ni Mateo ay kinilig ito nang higit pa sa kilig na naramdaman ko. Suportado niya ang pagkakaroon namin ng relasyon ni Mateo. Dapat lang naman dahil siya ang dahilan kung bakit kami nagkalapit na dalawa.Malaki ang ngiting sinalubong ko si Mateo ng isang yakap. Hatid at sundo niya na ako sa trabaho. Minsan nga'y nag-aalala na ako kung nababantayan niya pa ba ang k

"Kanina pa kita hinahanap. Naiwan ko ang cellphone ko sa kotse kaya hindi kita na-text."Attorney Sheldon taught me to be good in words. Hindi raw magandang ipakita sa iba na nanghihina ang loob mo sa pakikipag-usap sa kanila. Kaya dapat ay maging palaban ang mga salitang bibitawan mo at maging ang tono ng pagbikas mo nito.In which I did."You didn't told me," sagot niya na tila ba mali na pumunta ako rito.Pinasadahan ko nang tingin ang babaeng kasama niya. Nakasuot sa ulo nito ang hood ng kan'yang jacket kaya natatakpan ng liwanag ang kan'yang mukha. Gayunpaman, masasabi kong maganda siya."Sige na uuwi na ako. Mukha yatang mahalaga ang business transaction mo para hindi tayo magkita ngayon." Sinadya kong magtunog sarkastiko ang aking pagkakasabi bago sila talikuran.Naglakad ako na tila hindi apektado sa nasaksihan ko kanina. I really should thank Attorney Sheldon for teaching me to remain tough even how painful the situation is. Nagagam