(THE CONTINUATION) Xyrica’s POV:  Medyo may distansya sa pagitan namin ni mister Steinfeld kasi nauna siyang maglakad kesa sa amin ni mister Demsford. Ilang minuto na kaming naglalakad at hindi man lang sinabi ni mister Steinfeld kung saan kami pupunta at kung ano gagawin namin. Basta ang sinabi niya lang kanina ay sumama kami sa kanya. “Where do you think are we going?” Pabulong kong tanong kay mister Demsford. Sinigurado ko lang na kaming dalawa lang ang makakarinig ng pinag-uusapan namin. “Sa tingin ko sa field. Kadalasan kasi sa mga estudyanteng hindi nakapasok pero gustong-gusto talaga, kagaya mo, ay mabibigyan ng pagkakataong mapatunayan ang sarili. Kapag nakapasa ka sa test nila ay pwede nilang bawiin ang desisyong i-reject ka pero kung hindi… wala na talagang pag-asa,” pabulong na sagot ni mi

Xyrica’s POV: Nagsimula na nga ang laro at hinihintay ko ang pag-atake ng Combat Angel pero nakatayo lang siya. “I have eight minutes to survive in this game. I think it is better if I stall the time than defeating this Combat Angel in front of me. I should not make any unnecessary movements that can tire me out,” sabi ko sa sarili ko ng pabulong. Dahan-dahan akong naglakad patagilid so I can go to the Combat Angel’s blind spot. Halos four-hundred eighty centimeters lang ang layo namin sa isa’t-isa kaya habang naglalakad ako sa tagiliran niya ay nilalayo ko rin ang distansya ko. I unsheathed the Rashoumon Sword and threw the sheath on her back pero ang bilis ng reaksyon ng Combat Angel, she swings her arm and manage to deflect the sword’s sheath. “Holy crap,” I cursed myself. Ang b

Xyrica’s POV: Nauna akong lumabas at hindi ko na hinintay si mister Demsford. Ayaw ko na rin manatili sa opisina ni Dean Steinfeld kasi naiirita lang ako. Ang dami ko pa sanang gustong sabihin sa kanya kaso biglang dumating si miss Ludwig, panira talaga. Tumakbo sina mister Demsford at miss Ludwig para maabutan ako. Hindi ko na binati o kinausap ang dalawa dahil pinapalamig ko pa muna ang ulo ko. “Good afternoon. Let me introduce myself, in case you forgot my name… I am Van Zheaney Jung-Ludwig but you can call me Van but not Zheaney. I’ll be touring you inside Gangster Academy,” masayang bati niya sa amin ni miss Ludwig. Ang arte naman ng babaeng ito, wala naman akong pakialam kung Van o Zheaney ang pangalan mo kasi apelyido mo lang naman ang itatawag ko sa iyo. “Nice to meet you, I’m Cyborg Azu

Xyrica’s POV: Habang naglalakad kami papunta sa dorm na matutulugan namin ni mister Demsford ay dumaan kami sa Acerola or Cafeteria at tumungo sa isang mataas at malaking building. “I know you’re not feeling well para magtour sa ngayon pero isisingit ko nalang ito para bukas ay sa ibang building naman tayo. Wollemia ang tawag sa building na ito at ito ang classroom ng mga may advance skills na kagaya natin. Your physical skills will decide kung sa anong year level at section level kayo makakapasok, “Para kay Cyborg, automatic na siya na magiging kaklase ko kahit wala siyang test na nagawa dahil transferee siya galing sa isang kilalang paaralan. Para naman sa iyo, miss Dela Vega… dahil na patunayan mong magaling ka ay makakasama mo kami sa iisang section, “Pero huwag kayon

Cyborg’s POV: Pumasok ako sa office ni nurse Dawn at kaagad kong nakita ang desk nameplate niya na may nakalagay na Dawn Mae Crimson. Sa tingin ko ay galing siya sa isang maranyang pamilya kasi makikita naman sa mukha at tindig niya. “Umupo ka muna,” sabi ni nurse Dawn. Nakaupo siya sa upuan niya at may hinahalungkat sa drawer ng desk niya. Umupo ako at hinintay na matapos muna siya bago ako magtanong sa kanya kung bakit kailangan niya akong makausap. Inabot siya ng tatlong minuto sa paghahanap ng bagay na hindi ko naman alam kung ano nang hindi niya talaga makita ay tumigil na siya at tumingin sa akin. “I’m really sorry kung pinaghintay kita saglit, Cyborg. Hinahanap ko kasi ang file na gustong mahanap ni doctor Luciano, importante kasi ito. She wants to see it as soon as possible,” sabi ni nurse Dawn.&nb