All Chapters of The Little Black Demon: Chapter 291 - Chapter 300

Xyrica’s POV:Kahit labag sa kalooban nina nurse Dawn at Spencer ang plano na gagawin— pumayag pa rin naman sila sa gusto naming mangyari. Sabay kaming bumalik sa Gangster Academy upang ipaabot kay dean Steinfeld ang ideya na hindi na kami natatakot sa kanya. Sa puntong ito ay kilala na namin ang ugali ni dean Steinfeld. Nakakahiya nga lang kasi pinagtitripan niya kami kahit mas nakakatanda siya sa amin ng ilang taon. Dahil siguro wala na kaming mga magulang kaya kami naman ang gusto niyang saktan.Dalawang araw pa lang noong bumalik kami sa Gangster Academy. Hindi pa rin tinitigilan ng ibang estudyante si Joy kasi ang buong akala nila’y galing ito sa abroad. Hindi na namin tinama ‘yung sinabi nila kasi mas magiging komplikado lang ang lahat. Ang gusto lang naman naming mangyari ay mahatid kay dean Steinfeld ang balita na bumalik kami sa Gangster Academy na kasama ‘yung anak niya.Lagi rin naman kaming nag-iingat habang nandito sa Gangster Academy kasi hindi namin alam kung kailan gag

Xyrica’s POV:May narinig kaming mga putok ng baril. Sa tingin ko ay tinutumbok nila kami kaso hindi lang talaga nila kami matamaan kasi may mga kahoy kaming nadadaanan ni Joy.“Come back!” Rinig naming sigaw ni dean Steinfeld. Hindi ko aakalaing susundan niya kami kahit nabaril ko na siya sa balikat… tapos kasama niya pa ang mga Combat Angels.“Xyrica! What do we do now? Malapit na nila tayong maabutan,” hinihingal na sabi ni Joy at puno ng pag-aalala ang mukha nito.“Run faster, and don’t look back! Run if you want to live,” Sagot ko kay Joy pabalik at binilisan pa ang pagtakbo.Kung si Allen siguro ‘yung kasama ko ngayon, ako ‘yung hihilain niya para lang hindi kami maabutan nina dean Steinfeld. Kaso ngayon, pareho kami ni Joy na hindi masyadong mabilis tumakbo. Hindi naman kasi kami sanay sa ganito at saka kakatapos ko lang sa pagtakbo kanina sa Gangster Academy. Hindi pa ako masyadong nakapagpahinga para sana mabawi ‘yung lakas ko.“You can’t get away with us! Bilisan ninyo ang p

Xyrica’s POV:Kinabukasan ay marami na akong bisita na dumalaw sa akin sa hospital. Halos kalahati ng mga kaklase ko ay narito, at sabik silang makita kami ni Joy. Masaya ang mga ito na nakaligtas kami laban kay dean Steinfeld. Pero nadagdagan ‘yung galit nila kay dean Stienfeld noong nakita nila ‘yung sugat ko at noong nalaman nila kung paano ginamot ‘yung sugat ko.Hindi nakasama si nurse Dawn kasi binabantayan niya pa rin si mama, pero nakapag-usap naman na kami sa cellphone ni Michiaki. Si tito Leo naman ay nakikipag-ugnayan na rin sa mga koneksyon niya para mahanap kaagad si dean Steinfeld at makulong ito.Mabuti na lang at naabutan nina Joanna Kate, Irish, Aris, at Eris ang mga kaibigan namin ni Joy kaya nag-usap na rin sila tungkol sa nangyari bago kami napunta sa hospital na ito. Nagpasalamat na rin ang mga kaibigan namin sa kanila… at hinangad nilang makabawi pero tumanggi si Joanna Kate. Hindi dahil hindi niya gusto ang ideya, kundi iyon naman daw ang nararapat gawin.Ang sa

Xyrica’s POV:Matapos makapagbayad nina Aris at Eris sa hospital ay hinatid na nila kami ni Joy sa bahay ni tito Leo. Sumama rin sa amin sina Joanna Kate, Irish, Mirae, at Queen kasi gusto rin daw nilang makilala ‘yung mga kaibigan namin… at lalo na ‘yung pamilya ko. Kaagad akong pumayag kasi babayaran ko pa sina Aris sa lahat ng nagastos nila sa amin simula noong nahanap kami ng pinsan nila. Malaki na ang utang na loob ko sa kanila kaya kailangan kong makabawi kahit papaano.Gabi na noong nakarating kaming lahat sa bahay ni tito Leo. Sinalubong naman kami ng mga kaibigan namin, hindi raw kasi maiwan ni nurse Dawn si mama kasi dumadalas na raw ‘yung paggalaw ng daliri niya. Hindi naman daw maipaliwanag ng doktor kung bakit nagkakaganoon kasi okay naman ang lahat ng lab results ni mama. Sa ngayon ay hinihintay na lang nila na magkaroon ng milagro, at magising si mama.“Pumasok na muna kayo. Baka kasi napagod kayo sa byahe ninyo,” nakangiting sabi sa amin ni Michiaki. Tinuro niya kung s

Xyrica’s POV:Nasuri na namin ang kuwarto ko at saka kuwarto nina mama, kaso hindi ko pa rin nakikita ‘yung bagay na hinahanap ko. Todo tanong sa akin si nurse Dawn kung ano raw ba talaga ang gusto kong makita, pero hindi ko naman alam kung ano ang isasagot sa tanong niya. Basta’t sigurado ako na malalaman ko lang kung ano ‘yung hinahanap ko kapag nakita ko na.Umuwi kaming walang dala, pero naabutan naman namin si tito Leo sa bahay kasama sina Joy. Tinanong kami ni tito Leo kung saan kami nagpunta, at kaagad naman naming pinaalam sa kanya kung ano ang ginawa namin sa bahay. Pagkatapos mag-usap ay binigay sa amin ni Joy ‘yung kuwentas na gusto ulit naming makita.Pinagkumpara namin ni nurse Dawn ang susing hawak ni Joy at ‘yung susi na hawak namin. At hindi talaga ako nagkakamali sa naalala ko kasi magkatugma ‘yung desenyo ng susi naming tatlo. Hindi makapaniwala si nurse Dawn sa nakita niya… ‘yung susi kasi na hawak ni Joy ang huling piraso ng puzzle para mabuksan namin ang safe. Kas