ถึงอย่างไรฉันก็ตั้งครรภ์ใกล้ครบสี่เดือนแล้ว ผ่านไปหลายวันขนาดนี้ ในท้องของฉันก็ยังเหมือนกับตอนแรกอย่างไงอย่างนั้นเลย ไม่ได้ใหญ่และก็ไม่ได้เล็ก เมื่อก่อนคิดว่าถึงอย่างไรก็เป็นหลิวหลงถิงคอยดูแลลูก ฉันก็ขี้เกียจสนใจ แต่ตอนนี้ถึงอย่างไรเด็กคนนี้ก็อยู่ในท้องของฉันมาสี่เดือนแล้ว อย่างไรก็ต้องมีความผูกผันธ์กันทั้งนั้น ดังนั้นฉันเลยอยากดูว่าพวกเขาเติบโตจนเป็นอย่างไรกันบ้างแล้ว ต่อให้ในท้องเป็นงู ฉันก็ไม่หวั่นแต่ว่าหลิวหลงถิงได้ยินว่าฉันอยากไปตรวจครรภ์ ขมวดคิ้วเป็นปมขึ้นมาทันที แม้แต่น้ำเสียงก็นิ่งขึ้น ถามฉันว่าทำไมจู่ ๆ ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมาได้?ฉันก็เลยนำเรื่องเมื่อครู่นี้ที่วิญญาณไม้กวาดพูดออกมา เล่าให้หลิวหลงถิงฟัง หวังว่าหลิวหลงถิงจะสามารถบอกฉันได้ว่ามันหมายถึงอะไรแต่ว่าเมื่อหลิวหลงถิงได้ยินสิ่งที่ฉันพูดกับเขาแล้ว ใบหน้าที่เย็นลงเริ่มเปลี่ยนเป็นรำคาญเล็กน้อย เขาบอกฉันว่าแค่วิญญาณเล็ก ๆ นี้ ไม่รู้จักแม้แต่เฟิ้งฉีเทียนเลย แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเด็กในท้องของฉันคืออะไร ที่ตั้งครรภ์อยู่ก็คือลูกหลานของเขารุ่นต่อ ๆ ไป บอกฉันว่าอย่าคิดมาก รอหลังจากหกเดือนลูกออกมา พวกเราจะส่งลูกไปที่ภูเขาฉางป๋

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินย่าพูดแบบนี้ ก็เคลื่อนหัวเข่ามาทางเท้าของฉัน แล้วคุกเข้าลงไปทันที เธอทั้งกอดขาทั้งร้องไห้ไปด้วย พร้อมพูดกับฉันว่า “แม่หมอ ได้โปรดช่วยลูกชายของฉันด้วย ตอนนี้เขาถูกสิ่งสกปรกในแม่น้ำพัวพันเข้าแล้ว และก็กำลังจะตายแล้ว ขอร้องคุณนะ ช่วยเขาด้วย”ฉันรีบพยุงผู้หญิงคนนี้ลุกขึ้นมา บอกให้เธอนั่งพูดเรื่องราวทั้งหมดพูดกับฉันอีกรอบหนึ่ง“เป็นเรื่องเมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว ลูกชายของฉันไปเรียนที่วิทยาลัยที่ฮาร์บิน เขากลับมาบ้านในช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน และไปอาบน้ำที่แม่น้ำซิวสุ่ยตรงข้ามบ้านของฉัน หลังจากอาบเสร็จแล้ว เขาก็เดินกลับมาบ้าน ไม่นานลูกชายฉันก็ไม่มีสติ บอกว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งรอเขาอยู่ในน้ำ อีกทั้งยังบอกว่าเขาได้ตกลงกับหญิงสาวคนนั้นเรียบร้อยแล้วว่าในเดือนมีนาคมปีนี้ เขาจะไปแต่งงานกับหญิงสาวที่อยู่ในน้ำ ในตอนนั้นพวกเราก็ไม่คิดเป็นเรื่องจริงจัง แต่ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ลูกชายฉันกลับหนีออกจากมหาวิทยาลัย บอกว่ามีเกี้ยวรับเจ้าสาวรอเขาอยู่ที่ริมแม่น้ำ ถ้าหากภายในสามวันยังไม่ยอมขึ้นเกี้ยว หญิงสาวคนนั้นจะโกรธ จะให้น้ำท่วมหมู่บ้านของพวกเรา ตอนนี้ลูกชายของฉันถูกพวกเรามัดไว้เ