พอเห็นหน้าเทพแห่งขุนเขาใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ฉันก็กลัวแทบอยากร้องไห้ ไม่รู้ว่าไปเอาแรงมาจากไหน ฉันดึงมือเขาออกไปอย่างบ้าคลั่ง แล้วรีบกดหน้าต่างรถลง แล้วตะโกนเรียกหลิวหลงถิงที่อยู่ข้างนอกห้ช่วยฉันด้วย!เทพแห่งขุนเขาที่เห็นว่าฉันหลุดจากมือของเขาแล้ว กลับคิดว่าเมื่อทำแล้วก็ทำให้สุด ไม่ว่าฉันจะตะโกนยังไง เขาก็ยังหัวเราะเยาะฉันอย่างเยือกเย็น และดึงร่างฉันไปตรงหน้าเขาอย่างโหดเหี้ยม แขนของเขาฉีกขาฉันออกสุดแรง ไม่ว่ายังไงเขาก็จะดูดลูกงูในท้องฉันออกให้ได้ ขณะเดียวกันกลับมีหมัดทุบเข้าที่หน้าต่างรถอย่างแรง หลงถิงเข้ามาจากทางด้านหลังของเทพแห่งขุนเขา แล้วใช้นิ้วมือกระชากผมเขาออกไป เขากระชากแรงมากจนเทพแห่งขุนเขาที่อาการยังไม่ดีนักกระแทกกับประตูรถอย่างแรง!ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ก็เห็นเฟิ้งฉีเทียนกำลังมาในเวลานี้ประตูรถที่อยู่ข้างหลังฉันถูกเปิดออก หลิวหลงถิงปิดหน้าของเขาและโผล่ร่างเข้ามาครึ่งหนึ่ง พลันเอื้อมมือเข้ามาอุ้มฉันไว้ในอ้อมแขนเขา แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตปิดขาฉันไว้ในเวลานี้ฉันรู้สึกอายมาก จนอยากจะกอดหลิวหลงถิงแล้วร้องไห้ซักพักจริง ๆ แต่เมื่อมองดูใบหน้าที่มืดหม่นของหลิวหลงถิง ฉันไม่กล้าแม้แต่จ

เมื่อหลิวหลงถิงเห็นแม่หมออิงเดินมา จึงผละออกจากริมฝีปากของฉัน แล้วมองไปทางแม่หมออิง ก่อนจะเอื้อมมือยกฉันขึ้นจากพื้น พลางตบฝุ่นที่หัวเข่าของฉันเบา ๆเพราะฉันกับหลิวหลงถิงกำลังมองเธออยู่ แม่หมออิงจึงเปลี่ยนสีหน้า แต่กลับเป็นฉันที่ไม่สบายใจ เธอเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับกล่องสองใบในมือของเธอ และบอกกับฉันว่า “พวกเจ้าควรระวังหน่อย แม้ว่าไม่มีข้อห้ามสำหรับเซียนและร่างทรงเรื่องความสัมพันธ์ แต่นี่เป็นกฎที่คนในย่อมรู้ดี ถ้าเซียนคนอื่น ๆ เห็นเข้า ข้าจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง!”ทว่าเรื่องทั้งหมดนี้อยู่ในบ้านของแม่หมออิง ถูกเธอเห็นเข้าแบบนี้ฉันก็รู้สึกผิด แค่อยากบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ แค่บังเอิญ เท่านั้นเองจริง ๆ ไม่พูดจะดีกว่า พูดแบบนี้ พลังหยินบนหน้าของแม่หมออิงจะยิ่งแรงขึ้น หลิวหลงถิงเองก็ไม่อายอะไร เขายังจับมือฉันแล้วนวดเล่น พลางพูดกับแม่หมออิงว่า “คาดไม่ถึงว่าแม่หมออิงที่อายุมากขนาดนี้ จะยังไม่เห็นสิ่งนี้”“ไม่ใช่ว่าข้ามองไม่เห็น…” แม่หมออิงต้องการจะอธิบาย แต่หลัง ๆ รู้สึกว่ามันไม่จำเป็น เธอจึงวางกล่องของขวัญลงบนโต๊ะแล้วบอกกับฉันว่า “ข้าไม่ต้องการของมีค่าสองชิ้นนี้แล้ว ข้าให้เจ้า ลอ

ฉันตามหาบนท้องถนนมาเกือบชั่วโมงแล้ว แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาของหลิวหลงถิงเลย เมื่อกลางวันฉันไม่ได้กินอะไรมากนัก และตอนนี้ก็ทุ่มสองทุ่มแล้ว ตอนฉันออกมา ก็ไม่ได้นำเงินมาด้วย แต่ความจริงแล้วฉันก็ไม่มีเงินแหละ ตอนนี้ฉันทั้งหิวทั้งกระหายน้ำ หลิวหลงถิงช่วยทำตัวเปิดเผยเหมือนฉันหน่อยได้ไหม อย่างเมื่อตอนกลางวันที่เขามัวแต่สนใจเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของศพหญิงในโลงศพ ฉันหึงมาก ฉันยังถามเขาออกไปอย่างเปิดเผยเลยถ้าหลิวหลงถิงถามฉันอย่างเปิดเผยว่าตอนนั้นฉันรู้สึกอย่างไร ฉันจะอธิบายว่าเมื่อครู่มันเป็นแค่การกอดกันระหว่างเพื่อน และไม่มีความหมายอื่นใด อีกทั้งอยากบอกเขาว่าอย่าไปคิดมาก ตอนนี้ฉันหาเขาในที่ในมืด ๆ ที่นี่คนเดียว เขาไม่กลัวว่าฉันจะเจอพวกอันธพาลบ้างเหรอ?ฉันเลี้ยวเข้าไปในสวนสาธารณะ และยังคงหาเขาไปเกือบครึ่งสวน นอกจากนี้ฉันยังถามผู้คนบนถนนด้วยว่าเห็นหนุ่มหล่อสูงราว ๆ ร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร สวมชุดสีขาวเดินผ่านมาทางนี้บ้างไหม ทุกคนในสวนสาธารณะบอกว่าไม่เห็น จนสุดท้ายฉันก็เหนื่อยและหมดเรี่ยวแรง จึงเอนตัวนอนลงบนม้านั่งสะอาดในสวนสาธารณะ พลันตะโกนชื่อหลิวหลงถิงออกไปบนฟ้า ถามว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ท่าทีของฉ

แม้ว่าฉันจะนำหน้ากากผีตุนโข่วทั้งห้านี้มาด้วย แต่พอมีเวลาฉันต้องอยู่บ้านฝึกท่าเต้น มีท่าเต้นมากมายที่ฉันยังคิดไม่ออก หากทั้งหมดนี้ผิดพลาดแล้วฉันจะทำอย่างไร? และในคืนนี้ฉันก็ต้องแสดงแล้ว ถ้าต้องมาเสียเวลาจัดการกับมัน อย่างนั้นค่อยเป็นวันพรุ่งนี้แล้วกันฉันบอกเรื่องที่คิดกับเฟิงฉีเทียน ทันใดนั้นเฟิ้งฉีเทียนก็เขกเข้าที่กบาลฉัน “เจ้านี่โง่จัง คืนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุด หากเจ้ามาแสดง หลิวหลงถิงก็จะมาด้วย ตกลงเจ้าจะเต้นอะไรหรือไม่เต้น? การเต้นของเทพนี้ก็เหมือนการร่ายรำ วิญญาณเหล่านั้นไม่มีฝีมืออะไร เจ้าแค่เต้นของเจ้าไป ขับไล่พวกเขาออกจากที่นี่ไป ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ต้องกลัว หลิวหลงถิงดูเจ้าอยู่จากหน้าเวที มีเขาอยู่ด้วยเจ้าจะกลัวอะไร? ตอนนี้มีเขาปกป้องเราอยู่ และเรายังสามารถหาเงินเข้ากระเป๋าอีก เป็นการยิงนกสองตัวด้วยหินก้อนเดียวไง โคตรเจ๋งเลย!”เห็นเฟิ้งฉีเทียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ฉันจึงดุเขา บอกให้ระวังให้หน่อย ทว่ายังไม่รอให้เงินถึงมือ หลิวหลงถิงก็ค้นพบแผนในใจของฉันกับเฟิ้งฉีเทียนแล้ว งั้นแผนที่เราวางไว้ก็เสียเปล่าเฟิ้งฉีเทียนนั่งส่งมือบอกว่าโอเคให้ฉันอย่างภูมิใจ พลางเอ่ยว่าไม่มีปัญหา เรื่

ของจากครูเว่ยฉงเหรอ? ครูที่เป็นคนบ้านเดียวกันกับฉันเมื่อคืนวานใช่ไหม? ฉันมองดูช่อกุหลาบที่แดงในมือเพื่อนนักเรียนหญิง กุหลาบนี้ไม่ใช่ไว้สำหรับส่งให้คู่รักเหรอ? แม้ว่าครูเว่ยฉงจะชอบการร่ายรำของฉันเมื่อคืนนี้ เขาก็ไม่น่าจะตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ นอกจากนี้เพื่อนนักเรียนและครูในมหาวิทยาลัยต้องรักษาระยะห่างไว้พอสมควร ทำอะไรโจ่งแจ้งขนาดนี้ ไม่กลัวถูกนินทาหรือไง?ฉันหาข้ออ้างเพื่อบอกนักเรียนหญิงในชั้นเรียนไม่กี่คนไปว่าดอกไม้ไม่ใช่ของฉัน บอกพวกเขาอย่าคิดมาก เมื่อได้ยินที่ฉันบอก พวกเธอดันขยิบตาใส่ฉันและบอกว่าไม่เชื่อ พร้อมเอ่ยว่าเงื่อนไขของครูเว่ยไม่เลวเลยนะ แถมยังบอกให้ฉันตามครูเว่ยฉงไป ไม่อย่างนั้นก็โยนสิทธิ์นั้นให้พวกเธอแทนฉันเหลือบมองพวกเธอและบอกว่าอย่าพูดเรื่องไร้สาระ แต่ดูจากหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขเหล่านั้น คาดว่าพวกเขาคงเอาเรื่องนี้มาจากเหยาน่าและคนอื่น ๆ ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนก็ยังทำตัวปกติ ไม่มีใครสูญเสียความหมายของการมีชีวิตอยู่เพียงเพราะมีคนจากไปหลังจากเสียงกริ่งของชั้นเรียนดังขึ้น ครูขอให้เราสร้างโมเดลเอนิเมชั่นด้วยตัวเอง และหลังจากมอบหมายงานให้เรา เธอก็ออกไป ตอนนี้พวกเราก็