Todos os capítulos de Wrong Time in a Right Place : Capítulo 11 - Capítulo 20

Napatingin ako sa malaking screen. Kasalukuyan kaming nakatayo sa isang podium nang nakaharap sa aming kalaban. Two teams are left for the final round. Ako at si Maureen ang representative ng aming school at isang lalaki at babae naman sa kabila. Ang makakakuha ng tamang sagot para sa susunod na tanong ay tatanghaling champion for this year's Regional Science Quiz Bee. Napahinga ako ng malalim. Naka-flash sa screen ang aming scores. It's a tie. That's why the last question will be the tie breaker.  May sinasabi pang guidelines ang emcee kaya naman napabaling muna ako sa mga nanood. Naroon sa bandang gitna si Aia. Sumama siya para moral support daw. Kumaway siya sa akin at nag thumbs-up sign. Ngumit naman ako.  Binalik ko ang aking tingin sa screen. Maya-maya pa ay pinakita na ang huling tanong.  How many atoms are in Ca (No3) 2? Mabilis na pinindot ni Maureen ang b

Sabado ng hapon nang magsabi si Papa na uuwi. Nasabik ako nang tumawag siya kaya naman naisipan namin ni Lola na magluto ng masarap na hapunan.  "Apo, nagkakaroon ka pa ba ng panaginip?" tanong ni Lola Naghahanda kami ng rekados para sa aming lulutuin. Napansin siguro ni Lola na mas naging abala ako sa school at sa aking mga bagong kaibigan kaya naman hindi na kami nakakapag-usap tungkol sa mga panaginip ko. "Meron pa din naman po Lola, pero hindi na madalas." Ngayon ay magluluto kami ng adobo at kaldereta. Hindi ako kumakain ng mga meat, tanging manok lang ang pasok sa panlasa ko kaya naman dalawang putahe ang lulutuin ni Lola. Hinihiwa ko ang sibuyas nang magsalita ulit si Lola. "Eh..yung sa panaginip mo tungkol sa aksidente?" Natigilan ako ng ilang sandali. Oo nga. Nakalimutan ko na ang tungkol doon. Hindi na rin naman ulit dumala

Kinabukasan ay nagdesisyon na akong pumasok sa school matapos ang isang araw na pag-absent. Pinilit pa ako ni Lola na magpahinga pa pero tumanggi na ako. Marami na akong na miss na bagong lessons kaya ayaw ko nang madagdagan pa iyon. Pinagkaguluhan naman ako ng aking mga kaklase pagkarating ko ng classroom. Agaw-pansin kasi ang bandage ko sa ulo. "Guys! Ano ba? Nakakadagdag kayo sa stress ni Shea. May nangyari lang kahapon, okay? Kaya alis na.. Alis!" pagtataboy sa kanila ni Maureen. I thanked her. Hindi din kasi ako sanay na pinagkakaguluhan. Ang nakakabigla lang ay dati parang wala naman silang pakialam sa akin. Pero ngayon biglang nagkaroon na. Meron talagang nangulit kung ano ang nangyari kaya naman napilitan akong magkuwento. Nasa labas kami ng room dahil sa isang outdoor activity. Tapos na ang grupo namin kaya naman nagkukuwentuhan na lang kami habang inaantay ang ibang grupo na matapos. "Talag

Napabuga ako ng hangin. Iilan na lang ang mga manok na hindi pa nahuli. I look at them as they struggle with Ivan's hold. Tila ba hindi gusto ang panandaliang kalayaan nila.   Medyo marami-rami  ang nakawala kaya naman napahingal ako ng husto. Iilan din ang nahuli ko. Some if them are easy to catch while others are enjoying their run. Nang maubos nang ibalik sa kulungan ang mga nakawalang inahin, I realized na meron ding palang nakapuslit na tandang. He's quite aloof kaya medyo nahirapan akong hulihin siya. Sumuot pa sa bandang kakahuyan kaya hindi ko na nahabol.   "Shea, hayaan mo na. Babalik naman 'yun dito. Ako na ang bahala diyan mamaya! " pagkuha ni Ivan ng atensiyon ko.   I raised an approve sign on him. "Malapit ko nang mahuli. Asikasuhin mo na lang ang mga manok doon."   Nag-aalinlangan pa siyang umalis pero sinenyasan ko siya na okay lang talaga. Nakita kong lumingon muna siya sa akin b

Kay bilis lang ng mga araw. I run to hug my grandfather. Na miss ko siya dahil ilang araw din kaming hindi nagkita. Sabado ngayon kaya naman umuwi kami sa aming bahay.   Nilapitan ko rin ang pinakamamahal ko na pusa. He gave my feet some headbutts. I miss him too. At mas lalo lang siyang tumaba ngayon. Binuhat ko siya at pumasok na kami sa bahay. The past few days, si Lolo lang ang nag-aasikaso ng lahat sa bahay. Sa bukid man hanggang sa mga alaga naming manok. I know he's lonely being alone kaya naman sumigla siya ng makauwi na kami.   Since that day, when Levi ditched me, hindi ko na siya nakitang umuwi ng ilang araw. Hindi rin kami nagkita bago kami umuwi. Maybe he's too busy with his work and..fiance.   Hindi ko maikakailang hindi ako nagtatampo sa ginawa niya. But I do understand. Kaya naman mas alam ko na saan ko ilalagay ang expectations ko at kung saan ako lulugar. Isang buwan lang naman ang aming summer break at