Chapter 11

"Maraming salamat ate. Hindi ko kasi napansin yung magnanakaw kanina."

"Walang anuman. Mag-ingat ka sa susunod," tapik ko sa balikat ng bata.

Tinanaw ko siya habang papaalis. Nitong mga nakaraang araw ay napanaginipan ko ang isang batang ninanakawan ang bag. Kaya naman nang mapadaan ako sa sinasakyan papuntang school, doon rin nangyari ang insedente kaya namataan ko iyon at napigilan.

Minsan na lang akong dindadalaw ng aking mga pangitain. Hindi ko din maiwasang tumulong sa mga apektado nito kung sakali. As long as things are in my control, I am willing to help...now.

Malaki talaga ang pinagbago ng pananaw ko simula ng makilala ko ang aking mga kaibigan. But I like it this way. Ang sarap sa pakiramdam na makatulong. 

Medyo na late ako ng dating sa school dahil sa pagsagip sa bata at sa traffic na rin. Mabuti na lang at wala pa ang aming teacher kaya naman napahinga