Tori I smiled bitterly while scanning the whole University from the rooftop of our department building.  It was all my fault.  Kahit saan ko tingnan, ang pagiging spoiled brat ko ang ugat ng lahat ng nangyayari na 'to.  Because of me. . . someone died because of me. It was me who killed Sia. Kinuha ko ang cellphone mula sa bulsa ko at muling binasa ang huling text message na natanggap ko mula sa kaniya. "You said you will only believe me when I'm dead. Now, I will jump off to my end. And right at this moment, Victoria Zamora, you're the one who's responsible for my death." Napa-pikit ako. Ni isang segundo ay hindi ko maiwaksi sa isip ko ang mga nangyari noong gabing iyon. Kahit anong pagpapanggap ko na matatag ako at mas

                              Blaise Unti-unti ng nagkakalinaw ang lahat, kahit papaano ay alam na namin ang dapat naming tunguhin para mahanap ang katotohanan sa pagkamatay ni Sia. Kaunti na lang. . . "Guys, listen. ." Pagkuha ni Tori sa atensiyon ng lahat sa room namin. "We will no longer give you, blessings." That is how they called the answers of exams. Agad namang namuo ang bulong-bulongan. "Why? C'mon we're doing it for so long. Why would we stop it now?" protesta ni Cheska "Yeah. May problema ba? Did someone betrayed us?" dagdag pa ni Bea "Wala. Let's just be better, lawfam. Please." kalmadong sabi nito na may halong pakikiusap Walang nakapag salita sa amin. Well, ibang bagay siguro talaga pag gumamit na ng word na please, ang isang Victoria Zamora. It sound

                              Blaise Sabi nila pag ang kasinungalingan pauli ulit mong sinabi sa sarili mo, ito na ang paniniwalaan mong katotohanan. Noong gabing iyon, nasa restaurant ako para tumulong sa business namin. Hindi ako nagtungo kay Sia. Hindi ko pinatay si Sia. ". . .Blaise, it was you who killed ,Sia." Sinampal ako ng katotohanan at gumuho ang katotohanang binuo ko sa isip ko. Hindi, hindi puwede 'to. Noong mabawi ang katinuan ay agad kong sinundan si Shantel, hinila ko ito patungo sa lugar na walang makakarinig sa amin. "Anong kalokohan ang sinasabi mo?!"  Sumilay ang mga ngisi niya. "Kung kalokohan ang sinabi ko, bakit ka nag atubiling hilain ako patungo rito? C'mon wag na tayong maglokohan. . . tayong

"Sia, sigurado ka na ba talaga sa gagawin mong 'to?" tanong ni Mr. Nam   "Oo naman. Ayoko kaya ng hindi ako nananalo. Wag kang papapalpak ah." Nilakihan ko pa ito ng mata.   Napailing pa ito. "Sus, sisiw na sa akin ito." aniya sabay pakita ng syringe, "Ito pala, magagamit mo 'to."   "Luh? Ano iyan? Gusto mo ba talaga akong maging murderer?"    Natawa ito at siya na ang naglagay ng baril sa kamay mo. "It was just a replica."   Napahinga naman ako ng maluwag. Kala ko, gusto niya na akong maging murderer.    "Tatawagan na lang kita kapag handa na ang lahat." sabi niya   "Salamat." tugon ko saka ngumiti   Noong tuluyang mapag isa ay doon ko muling ginunita ang nangyari noong gabing iyon. I was so terrified.  Hindi ko inakalang magagawa sa akin ni Blaise ang ganoon. Hinigitan niya ang ekspektasyon ko