Ang kulit! Ano bang gusto ng lalaking ito? Ipagsigawan niya sa buong mundo kung gaano niya ito kamahal? Ano bang akala nito habang ibinibigay niya ang kanyang buong sarili dito? Na ginagawa lang niya iyon dahil mahilig siya sa sex? Dahil naliligayahan ang katawang lupa niya? For God’s sake!              Hindi siya kagaya ng ibang babaeng naikama nito!            Hanggang ngayon ba naman ay ganuon pa rin kababa ang pagtingin nito sa kanya?             Gusto na niyang maluha ngunit sinikap niyang huwag nitong makita ang kanyang kahinaan.  Huminga siya ng malalim upang duon humugot ng lakas, muli siyang bumaling paharap dito, “Ikaw ba, minahal mo ba kong talaga kahit konting-konti lang?” Matiim niyang tanong dito.  &nbs

NAGKATINGINAN SINA Tonet at Nanay Becca nang makitang kasama niya si Gabriel.  Makahulugan ang tinging ipinukol ng mga ito sa kanya na waring sinasabing: Nagkabalikan na ba kayo? Paki explain nga para hindi kami nagugulat ng ganito?            Pinandilatan lang niya ng mga mata ang mga ito.            “Eh. . .mabuti naman naligaw ka. . .dito,” bati ni Nanay Becca kay Gabriel, hindi niya alam kung genuine ba ang mga ngiti nito o napipilitan lang, “Pasensya na medyo makalat ang bahay, alam mo namang ang daming mga bubuwit dito.”            “Bubuwit?” Kunot nuong tanong ni Gabriel.            “Eh bubuwit ang tawag ni nanay sa mga anak ko,” paliwanag ni Tonet, “Kumain na b

“KAHIT KAILAN naman sarili mo lang ang iniisip mo,” yamot na sagot ni Gabriel kay Olivia.Bakit sa halip na humingi ito ng sorry sa kanya sa ginawang pagkakait sa karapatan niya sa kanyang anak, ito pa ang matapang magalit sa kanya ng ganito?Na para bang kasalanan niya kung bakit sila nagkahiwalay nuon?Siya ba ang basta na lang umalis ng walang paalam?Siya ba ang lumayo?Hindi naman siya ang nang-iwan pero bakit parang siya ang may kasalanan kung bakit sila nagkahiwalay?“Pero kung inaakala mong basta mo na lang maiaalis ang karapatan kong maging ama sa bata, dyan ka nagkakamali, gagawin ko ang lahat para makuha ko saiyo ang bata!” banta niya dito at handa niyang gawin talaga iyon kung kinakailangan.            Hindi niya hahayaang lumaki ang anak niya sa ganitong environment.    &

“STACEY, anak. . .” Hindi alam ni Olivia kung paano sisimulan ang pagpapakilala niya sa anak kay Gabriel, “Anak, siya ang Daddy Gabriel mo.  Nagmeet na kayo nung isang araw di ba?”            Tumango ang bata.  Nagulat siya nang basta na lamang ito kumandong sa hita ni Gabriel. Hindi ito ganuon sa ibang bago lamang nitong kakilala. Maski kay Javier, mga ilang oras muna bago ito naging paloob dito ngunit kay Gabriel ay wala itong pangingilag.  Iba nga siguro ang lukso ng dugo.            “Anak, may pasalubong saiyo si Daddy,” sabi ni Gabriel, iniabot dito ang shopping bag ng mga pinamiling laruan. Naexcite si Stacey, bumaba ito sa ama at patalon talon na itinaktak ang lamang ng shopping bag.            Ang lakas ng tili nito ng makita ang baby aliv

PAGLABAS ng kuwarto ni Javier ay inabutan niya ang Kuya Gabriel niya na nag-aalmusal. Humila siya ng bangko at sumabay na dito pagkain.            “Okay ka na ba? Uminom ka ng orange juice para mawala ang hang-over mo,” kaswal na sabi sa kanya ng kuya niya.            Tumango siya. Kung tutuusin ay wala namang kasalanan sa kanya ang Kuya Gabriel niya dahil nagmamahal lang din naman itong tulad niya. Alam niya, hindi man ito umamin, mahal nito si Olivia.            Kilala niya ang kapatid niya, hindi ito mag-aaksaya ng panahon sa isang babae kung hindi naman ito mahalaga para dito. It’s just that magkaiba sila ng pagpapakita kung paano ang magmahal.            Hindi naman kasi ganuon ka-expressive ang kuya niya unlike