GAME OF LOVE: Olivia Reid のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

Ipinikit ni Olivia ang kanyang mga mata.  Ramdam niya ang pangangatal ng kanyang buong kalamnan dala ng matinding takot na nararamdaman.  Diring-diri siya habang hinihipo ng kanyang step-father ang kanyang katawan.  Actually gusto niyang masuka.  Gusto niyang sumigaw at umiyak.              “Tito Roman, wag po. Maawa na po kayo sa akin,”aniya sa pagitan ng pag-iyak at paghikbi.  Nasaan  ka ba mommy?  Bakit mo ako hinayaan ditong mag-isa sa bago mong asawa?              “Ang ganda mong bata, Liv, parang hindi pang nine years old ang katawan mo,” tila naglalaway na sabi ni Roman, kitang-kita ang pagkahayok sa mga mata nito habang hinahaplos ang maseselang bahagi ng katawan ni Olivia.             Hindi maintindihan ni Olivia kung bakit siya ginag

ABALA si Gabriel Craig sa pagbabasa ng mga documents na iniabot sa kanya ng kanyang secretary para pirmahan.  Mas dumami ang obligasyon niya sa kanilang mga negosyo ngayong nagretire na ang kanyang mga magulang sa pagpapatkbo ng mga iyon at ipagkatiwala na lamang ang lahat sa kanya.            Sabagay, it’s about time na e-enjoy naman ng parents niya ang lahat ng pinaghirapan at magtravel na lamang ang mga ito abroad.            Ang kaisa-isa naman niyang kapatid na si Javier ay hindi pa niya maasahan dahil abala pa ito sa pag-aaral lalo pa at next semester ay graduating na ito.  Hopefully.             Hindi niya alam kung kanino nagmana ang kapatid niyang iyon dahil bukod sa napaka-immature ay parang walang ambisyon sa buhay.  Palibhasay pinalaking spoiled n

“PAKISABI hindi ako nagpapaligaw,” may kasamang pag-irap na sabi ni Olivia kay Gary nang ibalik niya rito ang mga bulaklak at chocolates na ipinabibigay raw ni Javier.            “Ako ang mapapagalitan nun kapag hindi mo ‘to tinanggap, Olive,” nagsusumamo ang anyong sabi nito sa kanya, “Saka patay na patay saiyo yong kaibigan ko, sana naman hayaan mo na lang syang mag-express ng feelings nya saiyo. Seryoso naman sya saiyo eh.”            Tinaasan lang niya ito ng isang kilay.            “Please Olive, ‘wag mo namang ipahiya iyong kaibigan ko.”            “Bakit ka ba pumapayag na maging sunod-sunuran sa kaibigan mo, ha?” tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa, &l

Dinampot ni Olivia ang kulay blue na jacket na may initial na GC.  It’s been two weeks at pinagtatakhan niyang hindi mawala sa isip niya ang insedenteng iyon.  Inamoy niya ang jacket.  Hindi niya ito nilabhan kaya hanggang ngayon ay nakadikit pa rin ang scent ng lalaki sa jacket.             What is wrong with me? Pinakitaan lang ako ng kabutihan ay nagkakaganito na kaagad ako.             Pare-pareho lang ang mga lalaki!             Sex lang ang hanap ng mga iyon!             Gusto lang magpasiklab ng lalaking iyon kaya kunwaý nagpaka-gentleman.  Pero wala siyang pinagkaiba.             And yet hindi mawala sa isipan

“Let me go, bastos!” galit na sigaw niya rito habang pilit na kumakawala sa pagkakahawak nito pero mas lalo naman itong humigpit ng hawak, this time nakayakap na ito sa bewang niya.            “Oh come on!” napaismid ito, “Hindi ba binabayaran ka naman para bastusin?” nakakalokong sabi nito sa kanya.  “Kaya nga kahit kasing tanda ni Don Miguel pinapatos mo, hindi ba?”            Nangatal ang kanyang buong katawan.            Nagdidilim ang kanyang paningin.            “Let me go, hayup ka,” galit na galit na pinagpapalo niya ito sa dibdib.            Mas lalo nitong hinigpitan ang hawak sa kanya, nagulat pa si