C22 HHNapatingin ako kay Ansel ng pumasok itong muli sa kwarto at may mga kasama siyang nurse.“Carry Javi.” utos niya kaya kinuha ko si Javi habang binuhat niya naman si Jax at Jachin.“S-saan tayo pupunta?” hindi ko mapigilang magtaka dahil binuhat na niya si Jax. Ang alam ko kasi ‘di pa siya pwede lumabas.Masama niya naman akong tiningnan dahil sa tanong ko sa kanya.“Bakit? Ayaw mo pa ba’ng umuwi?” tanong niya sa galit na boses kaya umiling ako.“H-hindi naman sa g-ganun, w-wala pa kasing sinabi si A-Adr-.”napatigil ako dahil matalim niya akong tiningnan.Agad na akong y

C24 HHSPGNagising ako at napatingin sa bentana ng kotse. Napatingin din ako sa sa driver seat dahil nakahinto na ang kotse. Pero wala si Ansel kaya agad kong nilingon ang mga anak ko sa likod. Agad akong napatingin sa labas ng makitang si Javi at Jachin lang ang nandito at mahimbing pa rin na natutulog habang wala si Jax. Lalabas sana ako ng kotse pero naka-lock ito. Hindi naman ako mapakali habang wala si Jax at Ansel dito saan kaya sila pumunta?Nakahinga naman ako ng maluwag ng makita si Ansel na karga si Jax.May mga hawak rin siyang paper bag habang nakangiti na nakatingin kay Jax. Napangiti naman ako habang nakatingin sa kanila habang papalapit sa amin.Napatingin naman siya sa akin ng makapasok sila ng sasakyan. Kinuha ko naman sa kanya ang hawak niyang paper bag

C26 HHSPGNamilog ang aking mga mata ng makita ang lalaking bumalagta sa buhangin. Mabilis ko namang kinuha ang mga anak namin na nag-iyakan habang panay pa rin ang pagbugbog ni Ansel sa lalaking humila sa akin kanina.Agad namang nagdatingan ang mga security guard sa resort at inawat si Ansel.“Sir, tama na po,” wika ng isang guard na humawak sa kanya dahil pilit pa rin na kumawala ni Ansel dito.Nang huminahon na siya ay agad niya akong hinila habang kinuha niya sa akin ang mga anak namin. Mabilis naman ang mga hakbang kong sumunod sa kanya dahil sa bilis ng kanyang paglalakad.Nang makarating kami sa room namin ay agad niya akong tinulak sa loob. At nilagay ang mga

C28 HH“P-po?”“Nabinat siya Jell at hindi namin alam ni Tony. Huli na naming nalaman ng dinala siya sa hospital, pero wala na siyang buhay,” agad kong niyakap si Manang Fely dahil hindi ko mapigilang maawa sa kanya. Hinahagod ko rin ang kanyang likod dahil sa kanyang pag-iyak.“Nasaan na po ang anak niya Manang?” “Wala na rin Jell, ilang araw ang lumipas at nawala rin ang apo namin,” hindi ko mapigilang napaiyak dahil sa narinig ko kay Manang nakaka-awa ang anak at apo niya, kaya siguro ako tinulungan ni Manong Tony dahil siguro naalala nila sa akin ang anak nila.“’Wag na po kayong mag-alala Manang siguro po masaya na siya ngayon dahil kasama niya po ang anak

C30 HH“Kumain ka na Jell.” Nilingon ko si Ansel habang lumabas na ang mga katulong. Pinilit kong tumayo para makalabas sa crib ng mga bata at makakain na rin. Kanina pa kasi ako nakaramdam ng gutom pero tiniis ko na lang nahihiya rin akong magsabi kay Ansel na nagugutom ako.“Mamama..” iyak ni Javi habang pilit niya akong inabot, kaya kahit nanghihina ako ay pinilit ko siyang buhatin para hindi siya umiyak. Kumapit ako sa crib at dahan-dahan lumabas dito. Umawak din ako sa kama para hindi ako matumba dahil wala pa ring lakas ang aking mga paa.“K-kapit ka lang kay Mama anak ha?” mahina kong wika kay Javi habang nasa loob ng aking damit ang kanyang isang kamay.“Tsk.” Napayuko ako ng lumapit sa amin si Ansel. Napasinghap ako ng bigla niya akong binuhat habang hawak ko si Javi. Tuwang-tuwa naman siya habang buhat kami ng kanyang ama.Ibinaba niya ako sa upuan at kinuha niya si Javi. Malakas naman itong umiyak at tinaas ang dalawang kamay s