C52 HHSPGMasayang-masaya ang mga anak namin habang sakay kami sa private plane ni Ansel. Mahigit dalawang buwan kaming nanatili sa Paris at ngayon lang kami umuwi ni Ansel. Ayaw pa sana naming umuwi kaso si Daddy panay na ang tawag niya kay Mommy at gusto na niyang umuwi si Mommy, kaso ayaw umuwi ni Mommy kapag hindi kami kasama.Nang makarating kami sa Pilipinas ay agad kaming sinundo ng driver at si Mommy naman ay sa kotse ni Daddy. Taka naman akong napatingin kay Ansel dahil ibang daan ang dinadaanan namin at hindi ang papunta sa kanilang mansion.“Saan tayo pupunta?” Nilingon niya ako at ningitian habang hawak niya sa kanyang braso si Jenzel.“It’s a surprise Wife,” napangiti ako sa kanyang sinabi. Mula rin noong nasa Paris kami ay naginging malambing na siya sa akin at hindi na rin niya ako sinisigawan at higit sa lahat hindi na niya ako sinaktan.Napatingin ako sa paligid ng bumaba kami sa isang mansion at malaki pa ito sa mansion nila sa tingin ko magkasing laki ito sa mansio

C54 HH“Morning,” humalik siya sa aking labi habang tumingin sa niluto ko. taka ko naman siyang tiningnan dahil hindi pa siya nagbibihis.“Bakit hindi ka pa nagbibihis? Saglit lang naman ito tapos magbibihis na rin ako,”“No need Wife, I don’t want to go in the office now,” Nilingon ko naman siya habang may pagtataka ako sa aking mukha.“Bakit?” I just want to take my work here, don’t worry my secretary bring here to all the document I need to sign,” Tumango ako sa kanya at binigyan siya ng kape. Ang mga bata naman ay nando’n kay Mommy at Nanay. Mabuti na rin at hindi siya papasok para magpapasama ako sa kanya papunta sa restaurant ni Mommy.“S-Sir, may naghahanap po sa inyo,” Napatingin ako sa katulong dahil sa kanyang sinabi.“Who?” “Babae po Sir, umiiyak po siya,” Napatingin ako kay Ansel dahil sa sinabi ng katulong namin habang mabilis na tumayo si Ansel. Gusto ko sana’ng sumunod sa kanya kaso natatakot akong magalit siya. ayoko rin kasing mangingi-alam para hindi siya magalit sa

C56 HH“Ayos ka lang ba anak?” Napatingin ako kay Nanay habang nakahawak ako sa aking ulo. Nakakaramam kasi ako ng hilo habang hinatid namin ang triplets sa kanilang paaralan.“Jell, masama ba ang pakiramdam mo?”“Medyo nahihilo lang po ako Nay, Tay,” hininto naman ni Tata yang kotse at lumipat si Nanay sa backseat.“Bakit anak? Kailangan mo yatang uminom ng gamot,”“Baka mawala rin poi to mamaya Nay,” sagot ko kay Nanay, habang hinaplos niya ang aking ulo.Napatingin naman ako sa aking phone ng tumunog ito at nakita ko sa screen ang pangalan ng asawa ko. napangiti naman ako habang sinagot ang kanyang tawag.“Where are you Wife?” aniya sa kabilang linya.“Pauwi na kami, katatapos lang namin ihatid ang mga bata,” sagot ko sa kanya. “Okay I will wait you,”“Ha? Baka ma-late ka,”“It’s okay Wife,” sagot niya habang napahawak muli ako sa aking ulo.“Wife, are you listening?” ungol lang ang sinagot kokay Ansel dahil nagdilim ang aking paningin.“Jell, anak,”“Wife,” bigla kong nabitawan a

C58 HH“Anak, Jax, ‘wag mo namang saktan ang kapatid mo,” saway ko sa anak ko habang nire-resling niya ang kapatid na si Arjel. Hindi ako makalapit sa kanila dahil medyo mabigat na ang aking tiyan.“Mommy, it’s okay, I’m not hurting him,” ngiting wika pa niya habang hindi naman nagpapatalo sa kanya ang bunso niyang kapatid.“Tama na kasi ‘yan anak, baka mapilayan si Arjel,” saway ko ulit sa kanya dahil parang mapipilayan na niya ang kapatid niya habang panay lang ang tawa nito. ang tatlo naman ay naglalaro kasama si Jenzel. Kahit ayaw nilang kalaro si Jenzel ay wala silang magagawa dahil kapag iniiyakan sila ng kapatid nila ay sinusunod agad nila, kaya sa tuwing nakikita ko silang pinapasuot ni Jenzel ng damit na katulad ng suot ng mga princess na nakikita niya sa mga cartoon character ay lihim akong napapatawa sa mga itsura ng mga kuya niya na hindi maipinta ang kanilang mga mukha.“Why are you smiling Wife?” tanong ni Ansel habang umupo sa tabi ko. nasa gilid kami ng pool at tinitin

C60 HH“What did you do to our daughter?” Napairap ako kay Ansel dahil sa kanyang tanong sa akin. kaya talaga lalong lumalaki ang ulo ng anak namin dahil sa kanya.“Mommy not love me Dad, she love more Angel than me,” iyak pa nitong sumbong habang nagpapakarga sa Daddy niya.“Wife,” tawag sa akin ni Ansel kaya napa-buntong hininga ako. lumapit ako sa kanila habang panay pa rin ang paghikbi ng anak naming si Jenzel.“Okay, I’m sorry you know that I love you, pero alam mo naman anak na kailangan ni Mommy patulugin ang kapatid mo ‘di ba? at ‘di ba big girl ka na, nakalimutan mo ban a you have a crush already?”“What?” halos sabay na wika ni Ansel at ng mga Kuya niya, lalo pa ang kakambal niyang si Arjel.“Wife, don’t teach her like that. She can never had a crush or boyfriend.” asik niya pa habang mas niyakap ang anak namin.“Mom, she’s still young and we can allow her to have a crush,”“Magsitigil nga kayo, normal lang naman na magkaroon no’n. ikaw Daddy, ‘di ba crush mo ako noon kaya n