(Reese's POV) PADABOG na inilalagay ko sa maleta ang mga damit na dadalhin ko sa bahay ng kumag na prenteng naka-upo ngayon sa study chair ko. Nakahalukipkip pa ito at matamang nakatutok ang mga mata sa'kin. Kahit hindi ko siya lingunin ay ramdam ko ang tingin niya. I'm gritting my teeth because of annoyance. Akala mo siya ang may-ari ng apartment."Hindi ka pa ba tapos?" Basag niya sa katahimikan. I rolled my eyes. Kita naman niyang hindi pa ako tapos, magtatanong pa. "I'm asking you, Destiny."Inis na nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. "Kita mo namang hindi pa, 'di ba?" asik ko sa kanya. "And don't call me by my second name. Hindi tayo close!" Mula sa pagkakasalampak sa sahig ay tumayo ako at tinungo ang banyo para kunin ang iba ko pang gamit.Pagkatapos niyang sabihin sa'kin na mas makapangyarihan siya, itinulak ko siya palayo sa'kin at padabog na pumasok dito sa apartment. At ang kumag, ang kapal ng mukha na sumunod

(Reese's POV)   "TANG*NA talaga!" muli na namang mura ni Olive. "Lalo na 'yang tatay mo!" gigil na sabi niya bago uminom sa kanyang iced coffee. Pagkatapos kong sabihin ang totoo sa kanya kanina ay ilang minuto kaming walang imik. Mahina akong humihikbi at kahit anong punas ko sa luha ko ay tuloy-tuloy lang ang pag-agos nito. Tumayo siya para yakapin ako. Binalewala namin ang tingin mula sa ibang mga customer. Nang tumahan ako ay bumalik na ito sa upuan niya. Ilang minuto pa kaming nanahimik bago siya tumayo at nag-order. "Papakulam ko 'yang tatay mo!" I laughed in a soft, quiet manner. "Seryoso ako, Reese. Papakulam ko ang tatay mo." "Minus 10 ka sa langit n'yan." Natawa na ako ng tuluyan nang umirap ito. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa ako tinatalo ng mga problema ko. Sa t'wing problemado ako, hindi  siya sumusukong pagaanin ang loob ko. She will always  motivate me to never g

(Reese's POV)Hanggang ngayon, para pa ring sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig ang mga sinabi ni Zadkiel. Halos isang linggo na ang lumipas pero parang kahapon lang nangyari.Unahin ang sarili ko bago ang ibang tao? Paano? Paano ko gagawin kung ang labis na ma-a-apektuhan ay ang mga taong tumulong sa'kin para hindi tuluyang sumuko? Paano ko uunahin ang sarili ko kung alam kong maraming tao ang mas masasaktan?Simula pagkabata, sanay na akong masaktan. Sanay na akong ikumpara sa iba; sabihan ng 'sana gan'yan ka', 'sana ganito ka', 'tularan mo si gan'yan', 'talunin mo si ganito', 'dapat lamangan mo sila'. Sanay na sanay na ako kaya mas okay ng ako na lang ang masaktan kaysa sa kanila. Kung sila ang lulubog, hindi ko sila kayang isalba lahat. Pero kung ako ang lulubog, mas marami silang mag-a-ahon sa'kin. Alam kong kahit ano'ng mangyari, hindi nila ako hahayaang malunod ulit.Madali para sa kanilang s

(Reese's POV)  "IBABA mo na lang ako sa Autumn's." I waited for him to answer pero ilang segundo na ang lumipas, wala akong narinig mula sa kanya. I looked at him. He's focused in driving. "Kinakausap kita, Taylor." He glanced at me but didn't say anything. Bwisit talaga ang taong ito. Kung kakausapin, ayaw sumagot tapos kung siya naman ang hindi sasagutin, magagalit. May saltik talaga ang kumag. At dahil nga sa ayaw akong kausapin ng kumag, tumahimik na lang din ako. Hindi ko na rin inulit pang sabihin sa kanya na sa Autumn's ako ibaba dahil kung ano'ng gusto niya, 'yon dapat ang masunod. At kung ayaw niya akong ibaba do'n, bahala siya sa buhay niya. Pero kapag na-late ako, makakatikim talaga siya ng mag-asawang sampal. Napa-ayos ako ng upo nang makita kong papasok kami sa twin g

(Reese's POV)   I CLOSED my eyes when the morning wind blew that messed my hair. I'm here at the veranda drinking my coffee. I woke up early today even if it's Saturday. Ka-u-uwi ko lang kagabi galing sa apartment namin ni Olive. I stayed there for a week after the PICE Celebration. Kay Alice ako nagsabing hindi ako u-uwi dito at siya na lang ang nagsabi sa amo niya.   I drank the remaining coffee before I stood up to bring the cup in the kitchen. I was humming 'Crazier' by Taylor Swift on my way to the kitchen. That song calms me for no apparent reason. I just love the calmness it gives me.   My morning is good but as soon as I enter the kitchen, it was immediately ruined. I even halted on m