บททั้งหมดของ Carrying the child of a CEO: บทที่ 81 - บทที่ 90

"READ the rules and please do understand it because I don't want my child to get hurt,"Dahil sa sinabing iyon ni Zekiel ay nagtaka si Claire at agad na binasa ang rules na nakasulat. "Rule number one, bawal umalis sa tabi ko maliban nalamang kung nagpaalam ka saakin, is this necessary?" tanong ni Claire sa kaniya pero tinignan lamang siya nang binata kaya napairap siya dahil doon. Unti-unti nanaman siyang naiinis sa lalaki lalo na sa ginagawa nitong pangongontrol sa kaniya. "Rule number two, wala kang ibang kakausaping lalaki maliban nalang kung alam ko.Rule number three, hindi ka pupunta sa kahit na anong okasyon ng wala ako.Rule number four, wala kang ibang gagawin kundi ang kumain ng masustansya para sa anak ko.Rule number five, bawal magpaka-stress.Rule number six, bawal kalimutan ang vitamins.Rule number seven, bawal magtrabaho sa tabi lang kita.Rule number eight, bawal magalit.Rule number nine, sa bahay ko na ikaw titira hanggang sa manganak ka.Rule number ten—teka ba

"ANO ba talaga ang totoo Claire at bakit sampung buwan ka sa pilipinas?" Bungad na sabi ni Quinn ng nasa loob na sila ng office nito. Kasama din nila si Hero na tahimik lamang na nakikinig sa kanila. "I'm pregnant Quinn," deretsyong sabi niya at naupo sa upuan nito. "You're what?!" gulat na sabi ni Quinn sa kaniya at sinamaan niya ito nang tingin dahil rinig naman niya ang sinabi nito. "Pregnant how?! Sino ang ama niyan?!" takang sabi ni Quinn sa kaniya na ikinayuko ni Claire at pinaglaruan ang kamay nito. "Don't tell me si Kiel?" hindi nakasagot si Claire dahil sa sinabi nito na ikinasabunot ni Quinn sa sarili dahil sa pagkadismaya. "Seriously Claire?! How is that even possible eh isang buwan na kayong hindi nagkikita?" frustrated na sabi nito sa kaibigan. "I'm one month pregnant Quinn at kaya hindi ako nakauwi agad dahil nakita namin ni Louise si Zekiel at doon nalaman na buntis ako dahil bigla akong hinimatay sa harap nila," Napaupo nalamang si Quinn sa sofa doon dahil

PAGKAUWI pagkauwi sa pilipinas ay dineretsyo ni Zekiel si Claire sa bahay nila. "Welcome home tita-mommy!" masayang sabi ni Zayne kay Claire na ikinatingin ni Claire sa paligid. Bumalik sa kaniyang ala-ala ang mga sandaling iniwan niya ang anak na si Zayne limang taon na ang nakakaraan. "Nasataas ang kwarto natin katabi ng kwarto ni Zayne," sabi ni Zekiel sa kaniya na ikinatingin ng dalaga sa kaniya. "Anong 'natin'? Magkasama tayo sa iisang kwarto?!" gulat na sabi ni Claire na ikinakunot nang noo ni Zekiel at tumango sa kaniya. "Syempre, paano kung may mangyari sayo at wala ako sa tabi mo hindi ko hahayaan iyon," Natahimik nalamang si Claire sa sinabi ni Zekiel na ikinatawa ni Zayne at hinila ang dalaga papunta sa kwarto nito upang ipakita. "Son dahan dahan sa paghila sa tita-mommy mo," "Yes daddy!" LUMIPAS ang maghapon at walang ginawa si Zayne kundi ang daldalin ang dalaga na ikinatutuwa naman ni Claire dahil namiss niya ang pagiging mabibo ng kaniyang anak. Nang magg

"Huh? Bakit naman?" tinignan niya ako ng masama kaya napalunok ako at agad na kinuha ang phone ko at ibinigay sa kaniya. "Sabi ko nga ito naman di makapag-antay," pagkaabot ko ng cellphone ko sa kaniya ay may kinalikot ito. Mabuti nalamang at pinalitan ko na wallpaper ko dati si Zoey yun e. "From now on hindi ka na makakatanggap ng kahit na ano tungkol kay Louise," sabi niya at pabalang na ibinigay saakin ang phone ko kaya mas napasimangot ako doon. Mukang binura niya ang number ni Louise sa phone ko. "Saan tayo pupunta?" tanong ko nang magsimula na siyang magdrive. "Saan pa ba edi sa office ko," napatango ako sa sinabi niya at hindi pinansin ang pamimilosopo nito. "Teka paano si Zayne? Naiwan siya sa bahay!" sabi ko dito na ikinatingin nito saakin sandali at muling ibinalik ang kaniyang mata sa daan. "Pinasundo ko na siya kay Hero," napatingin ako sa relo ko dahil doon nine na 'rin ng umaga natagalan pala kami sa restaurant. Hinayaan ko nalamang siya na magdrive at suma

PUMUNTA si Claire sa may rooftop at doon nagpahangin at inilabas ang luha niya. Simple lang naman ang nakita niya at alam niya sa sarili niya na hindi siya ganon kadaling mag selos pero dahil nga buntis siya ay nagagawa niya ang mga bagay na hindi naman niya naagawa. Napabuntong hininga siya dahil sa emosyon na nararamdaman niya. Mas gusto niyang nasa bahay nalang siya para hindi siya makapurwisyo pa. Napahawak siya sa kaniyang tiyan at hinimas iyon. "Baby bakit namn kailangan nating gawin yun? Nasa meeting si Daddy ayan tuloy napagalitan tayo," kausap niya sa kaniyang anak kahit alam niyang hindi pa ito fully develop. Nakapag-isip isip siya na kailangan niyang mag-sorry kay Zekeil dahil sa nagawa niya kaya tumayo na siya at lumabas ng rooftop. Ngunit nagulat siya ng pagtalikod niya ay nakita niya doon si Camille na kararating lamang. "Alone?" nakangising sabi sa kaniya nito na ikinaatras ni Claire nararamdaman niya ang panganib sa tuwing malapit sa kaniya si Camille. "Umiyak k