“ANONG ibig sabihin nito Venice?” Naguguluhan na tanong ni Louise kay Claire habang sila ay nasa iisang table kasama sina Quinn, Timothy, Dylan at Bea. Samantalang ang iba nilang kasama ay nasa ibang table. Mabuti at napapayag nila ang mga bata na humiwalay sa kanila dahil sinabi nila na mayroon silang importanteng pag-uusapan at bumalik na 'rin sa dati si Bianca kaya nakakapagkwentuhan na sila ni Zoey. “Bakit tinatawag ka nilang Claire? Bakit kulay gray ang mata mo? Bakit k-kamuka ni Zayne yung babae na sinasabing anak mo?” Sabi pa nitong muli at pinagsama-sama lahat ng kaniyang katanungan sa utak. Hindi niya maintindihan kung bakit biglang naging ganoon ang lahat sa isang iglap. Kakikita niya lamang kay Claire noong nasa office pa ito ni Zekiel at ngayon ay magugulat siya sa biglang pagbabago nito. “Mr.Hunt—” “Shut up Dylan! This is not a business anymore,” natahimik si Dylan dahil sa kaniyang panghihimasok sa usapan nila ni Claire. “Louise kumalma ka lang hindi mo kail

“WHAT do you mean Hero?”Umangat ang tingin ni Zekiel sa kaniyang kausap na si Hero. Napalunok ang lalaki dahil sa paraan ng pag tingin nito na tila kakainin siya ng buhay. “W-Wala na sa bansa si Venice, Kiel.” Hindi kumurap si Hero ng dumaan sa magkabilang gilid niya ang dalawang mabigat na bagay na nasa lamesa ni Zekiel dahil ibinato nito sa kaniya iyon. “Anong wala sa bansa Hero?! Niloloko mo ba ako?!” galit na sigaw nito kaya tumitig si Hero sa mga mata nitong nagbabaga. “Nag sasabi ako nang totoo Kiel, wala na dito si Venice,” “Impossible! She can't get away with me!” Frustrated na sabi nito at napaupo sa inuupuan nito habang napasabunot sa kaniyang buhok. “They leave last day—”“Bakit hindi mo pinigilan?!” Pinutol ni Zekiel ang sasabihin sana ni Hero. “I don't know Kiel! Hindi ko alam! Sa tingin mo ba hawak ko ang isip ni Venice?! Sa tingin mo ba alam ko agad-agad kung nasaan siya?!” Natahimik si Zekiel dahil sa sinabing iyon ni Hero, hindi na kasi napigilan ng lalaki a

"Quinn akala ko kaya ko, akala ko kayang kong bantayan si Zayne mula sa malayo pero hindi pala. Sa bawat araw na lumilipas ay nilalamon na ako ng kunsensya. Pinaasa ko ang bata na mag-kikita pa kami pero ang totoo ay hindi. Si Bea, si Bea hanggang ngayon hindi pa 'rin siya nangpaparamdam saakin," bigla akong niyakap ni Quinn kaya natigilan ako dahil doon. "I'm sorry, sorry Claire hindi ko naisip ang nararamdaman mo. Masyado akong nagpakalunod sa nararamdaman ko para kay Timothy. Patawarin mo ako at naiwanan kitang mag-isa," napayakap ako pabalik sa kaniya at umiyak. "S-Sa bawat araw na lumilipas unti-unti na akong nawawalan ng pag-asa Quinn at itong pagkakataon na ito nalamang ang nakikita kong tanging paraan para maisaayos ang lahat," Napahiwalay siya sa pagkakayakap namin at nagtatakang tumingin saakin. "What do you mean?" huminga ako ng malalim bago sumagot sa kaniyang katanungan. "Handa na ako Quinn, handa na akong sabihin kay Zekiel ang katotohanan. Wala akong pakialam kung

NAGULAT ang dalawa dahil sa biglaang pagkahimatay ni Calire mabuti nalamang at mabilis ang naging kilos ni Zekiel at sinalo ang dalaga. "Call some help Hero! Bring them to our room!" Agad na sabi ni Zekiel na mabilis ang naging kilos at dinala ang dalaga sa pinanggalingan nilang kwarto. Kadarating lamang ni Zekiel at Hero mula sa Pilipinas, ng malaman ni Zekiel ang kinalalagyan ni Claire sa Paris at ang katotohanan na naging secretary siya ni Louise ay galit na galit ang binata. Halos magwala na ito sa loob ng office niya kaya tila binagyo iyon. Hindi siya pinakealaman ni Hero dahil expected na niya na ganoon ang magiging rection nito. Di na rin siya nagulat ng sabihin ni Zekiel na mag book siya ng flight papunta sa Paris. Hindi na niya nagawa pang tawagan si Claire upang balaan dahil masyado siyang naging busy sa pag-asikaso ng mg papel nila at kailangan pa niyang siguraduhin ang kaligtasan nila kaya hindi na niya ito nasabihan. Nasa loob na ng kwarto ni Zekiel si Claire at na

"AKO na ang kakausap kay Zayne sir please?" Napatingin si Zekiel kay Claire ng magsalita ito, papaalis na sana ang binata upang sundan si Zayne. "But Venice ayokong mapahamak kayo—" "Sir, I can handle myself at isa pa hahayaan ko bang mapahamak ang anak ko?" natahimik si Zekeil dahil sa sinabi ng dalaga at maya-maya ay unti-unti na 'rin itong napatango kaya napangiti si Claire kahit papaano. Alam niya na nagagalit si Zayne dahil sa ginawa niyang panloloko dito isang buwan na ang nakakaraan kaya gusto niya ay siya rin mismo ang aayos ng gulong ginawa niya. Tumayo na siya at nakaalalay doon si Zekiel, naiilang na siya sa ginagawa ng binata. Hindi siya sanay sa mga ginagawa nito pero hinayaan nalang muna niya. Lumabas siya ng kwarto at itinuro ni Zekiel ang kwarto doon ni Zayne at agad niya iyong pinuntahan. Pagbukas niya ay nakita niyang sarado ang bintana niyon at medyo madilim ngunit kita pa 'rin niya si Zayne na nakatalukbong ng kumot. Napabuntong hininga siya doon at kumatok sa