All Chapters of Carrying the child of a CEO: Chapter 91 - Chapter 100

NAGISING si Claire dahil sa gutom at sumalubong sa kaniya ang puting kisame. "Venice? Venice you're awake!" napatingin si Claire sa nagsalita at nakita niya si Zekiel sa kaniyang gilid na mayroong ngiti sa mga labi. "T-tubig," nahihirapan niyang sabi na agad naman sinunod nang lalaki at binigyan ito ng tubig. "Kamusta ang pakiramdam mo? Nag-alala ako ng sobra sayo at sa anak natin," napahinto sa pag-inom nang tubig si Claire nang maalala niya ang anak niya lalo pa at sumasakit ang tiyan niya bago siya mawalan nang malay. "Kamusta ang anak ko?! Kamusta siya?!" naiiyak na tanong kay Zekiel. "Kumalma ka lang nakakasama sayo ang ma-stress. Ayos lang si baby ang sabi nang doctor wag nang mauulit ang nangyari kanina kung hindi baka tuluyan na siyang mawala," Nakahinga nang maluwag si Claire dahil sa sinabi nito sa kaniya hanggang sa maalala niya si Zayne. "Si Zayne," mahina niyang sabi na ikinarinig naman ni Zekiel. "Wag kang mag-alala ayos lang si Zayne ayun oh," tinuro ni Z

CLAIRE "HEY Venice wake up," Naalimpungatan ako nang mayroong tumatawag sa aking pangalan. Maaga akong nakatulog kagabi dahil antok na antok na ako. Iminulat ko ang aking mata at nakita ko si Zekeil pero madilim pa sa paligid ibigsabihin gabi pa? "S-Sir, kadarating mo lang?" pagkasabi ko nu'n ay naghikab pa ako. "No, kagabi pa ako madaling araw na ngayon may pupuntahan tayo kaya ginigising kita ng maaga," dahil sa sinabi niya ay tumagilid nalang ako, ayokong sumama. "Sige kayo nalang, tutulog lang ako dito," "What? Hindi pwede. Kasama kayo ni Zayne," napaisip ako sandali dahil doon. Kung kasama ang anak ko ibigsabihin hindi ko yun ma-eenjoy. "Hindi na ayos lang ako dito marami namang bantay sige na ingat kayo," kinawayan ko pa siya habang nakaharap patalikod sa kaniya at muling niyakap ang unan ko. "Kyah!" ngunit napatili ako nang bigla akong umangat sa pagkakahiga ko at buhat-buhat na nga ako ni Zekiel. "Zekiel ano ba?! Matutulog pa ako!" inis kong sabi sa kaniya habang

HINDI makakilos si Claire sa kaniyang kinatatayuan at hindi rin siya makapagsalita o kahit huminga lamang dahil sa kaniyang nalaman. Tila ba isang bangungot ang nangyayari sa kaniya ngayon. Bangungot na ayaw na ayaw niyang mangyari sa totoong buhay. "Huy! Magsalita ka naman jan Venice, o tamang sabihin na Claire Sanchez?" Ngising sabi ni Camille sa kaniya na ikinaatras ni Claire. "P-P-paano mo nalaman?" Nahihirapang sabi ni Claire na tila wala siyang hangin na malanghap. Nanginginig ang kaniyang mga kamay at pinagpapawisan siya ng malamig. "Paano? Syempre ano ako tang* para sabihin sayo?! I know you Venice so stop acting around!" Sigaw na sagot nito na siyang kinagitla ni Claire. Ang daming pumapasok sa isip niyang katanungan at isipin ngunit mas lamang ang takot doon. Naiisip niya paano kung nalaman ni Zekiel, kapag nalaman ni Zayne. Ano nalang ang sasabihin nang mga ito sa kaniya and worst magalit ito at layuan siya. Sa lumipas na mga araw ay napalapit na si Claire kay Zeke

"So naisip namin na magiging masaya ka kapag nakita mo ang anak mo kaya aalis na tayo ngayon mismo!" Nanlaki ang mata ni Claire dahil sa sinabi ni Zekiel. "Ngayon mismo?!" "Ah oo? Five days lang ang vacation ko my life I'm sorry kasi we're running out of time," napakamot sa batok na sabi ni Zekiel samantalang si Claire ay napaisip. Kung pupunta sila sa Paris ay maiiwasan nila si Camille at mas lalong magagawan naman niya ng paraan para hindi muna magkita ang mag-aama niya. Nabuhayan siya dahil sa naisip. "Okay! Tara na!" Masaya niyang sabi na ikina ‘yes’ ng mag-ama at nag empake na sila. Nang matapos sila ay agad ding umalis ang mga ito at nag drive si Zekiel papunta sa airport. Kinabahan pa si Claire nang lumabas sila ng hotel room dahil maaaring magtagpo ang landas ni Camille at ni Zekiel ngunit laking pasasalamat niya nang hindi ito nangyari. Nang makarating sila sa airport ay nalaman niyang gagamit sila ng private plane ni Zekiel na hindi niya inaasahan. Naalala niyan

"Zoey, magkita tayo sa mall ngayon papunta na ako," seryosong sabi ni Zayne at umalis nang hotel room. Tinakasan niya lang si Zekiel at Claire na natutulog sa kwarto nito dahil tanghali palamang. Marunong bumyahe ang bata lalo na at mayroon itong pera. Pagkarating niya sa mall na sinabi niya sa kambal ay nakita niya ito agad sa may entrance. "Kuya!" Napatingin sa kanila ang mga tao dahil sa pagtili ni Zoey pero hindi iyon pinansin ni Zayne at ngumiti sa kambal pagkatapos ay ibinuka ang kaniyang braso upang mayakap siya nito. "I miss you kuya! Miss na miss kita!" Sabi ni Zoey sa kaniya na mas ikinahigpit ni Zayne ng yakap sa kapatid. Ang dami niyang kasalanan dito, sobrang dami. "I miss you too Zoey, na miss ka ni kuya," Pagkatapos nang yakapan nila ay pumasok sila sa loob ng mall at sinabi ni Zayne na saglit lamang siya doon na ikinatango naman nang kapatid kaya kumain nalamang sila ng ice cream. "Zoey gusto kong makilala si Mommy, gusto ko siyang makita nasaan siya?" Sab