For this reason a man shall leave his father and his mother, and be joined to his wife; and they shall become one flesh. Lyv clenched her bible close to her heart as she meditated on the verse she just read. She closed her eyes while uttering a short prayer asking God for guidance and comfort. Her mind was in chaos yet she clung on the promise of peace and hope provided by that one book where she was drawing her strength from. For that day, she would venture in her new life; alone and most certainly afraid.  “Okay lang po ba kayo, ma’am?” Ang boses na iyon ang nagpabalik sa kanya sa katinuan. Isang matamis na ngiti ang ibinigay ng dalaga sabay sabing, “Okay na po, Kuya. Salamat.” “Mabuti naman po kung ganoon. Huwag kayong mas

“Senyorita, narito na po ang gatas n’yo.”   “Salamat, Ate Marisa. Pakipatong na lang dy’an sa lamesa.”    Si Ate Marisa ang kasambahay na ini-assign ni Madam Anastacia upang mag-alaga kay Lyv. Siya ang personal niyang kasambahay. Tutol man ang babae sa pagkakaroon nito ay pumayag na rin siya kalaunan. Unti-unti, sinasanay na rin niya ang kanyang sarili sa pagiging hands on ng donya sa kanyang pagbubuntis. Iniintindi na lamang niya ang matanda sapagkat alam niya kung gaano kahalaga rito ang sanggol na kanyang dinadala.   Magmula nang lumipat siya sa mansyon, naging madalang pa sa patak ng ulan kung lumabas siya ng bahay. Bukod sa trauma na inabot niya mula sa pagkakadukot sa kanya, naging mas mahigpit ang seguridad ng pamilya lalo na pagdating sa kanya. Sapagkat nakataka

“Saan ba talaga tayo pupunta, Sandro? Malayo pa ba??” Tiningnan lamang siya ng asawa habang mapaglarong ngumiti. Hindi na mabilang ni Lyv kung nakailang beses na siyang nagtanong kung saan sila pupunta subalit nanatiling tikom ang bibig ni Sandro.  Nasanay na siyang hindi na inaabutan ang asawa tuwing gigising sa umaga subalit sa hindi malamang dahilan, ito pa mismo ang gumising sa kanya ng umagang iyon. Hindi niya maiwasang alalahanin ang naging pag-uusap nila kanina.  “Out of town? Paano ang trabaho mo?” utas niya sa asawa. Kasalukuyan itong nagbabasta ng kanilang dadalhin para sa weekend trip nila sa Quezon. Nabigla na lamang ang dalaga nang gisingin siya nito at ipaalam ang plano.  

“Welcome back, hija! Did you enjoy your vacation?” Ang malawak na ngiti ni Madam Anastacia Dela Vega ang sumalubong sa mag-asawa. Hindi na ito nakapaghintay pang makapasok sila ng mansyon. Nasasabik nitong dinaluhan si Lyv sabay haplos sa lumalaking tiyan. Maaliwalas naman ang mukha ng misis ni Sandro habang nakipagbeso pa sa matanda.  “Super-duper po, Mamita! Tapos may paandar pa po itong apo ninyo. May pa-surprise-surprise pang nalalaman,” panunukso nito sa asawa. Kitang-kita naman na napahimas ang lalaking Dela Vega sa kanyang batok habang natatawang pinagmamasdan ang asawa sa pagbibida sa mga nangyari noong weekend.  “Ang dami-daming sunflowers! Panay nga po ang pa-picture ko. Tapos, ang sarap pa po langhapin ng hangin. Sariwang-sa

Isang linggo na ang nakakaraan buhat nang tumuntong si Aylo sa lupain ng mga Intsik. Bago dumating dito, walang laman ang kanyang isip kundi ang pangako ng isang magandang buhay. Desperado na siyang baguhin ang takbo ng kanyang kapalaran. Sawang-sawa na siyang habulin ang swerteng ilang taon nang nagiging mailap sa kanya sa Pilipinas.    Halos gawin na niyang araw ang gabi kung magbabad sa negosyong manukan na pilit niyang pinauunlad alang-alang sa namayapang mga magulang. Sa kasamaang palad, parang kakambal na niya ang malas. Kung hindi tupukin ng peste ang kanyang mga kinukuhaan ng produkto, halos malugi naman siya sa dami ng kakumpitensya sa merkado. Gayunpaman, araw-araw siyang lumalaban. Matibay niyang sinasagupa ang hagupit ng kapalaran dahil sa inspirasyon na ibinibigay sa kanya ng isang babaeng tangi niyang kinukuhaan ng pag-asa.